ഈ കാലഘട്ടത്തിനൊപ്പം ചേരാത്ത ഒരു വീക്ഷണം ഉപയോഗിച്ച് പുതിയ ലോകത്തെ കാണാനുള്ള ബുദ്ധിമുട്ടുകളെക്കുറിച്ച് സിലോ വിശദീകരിക്കുന്നത് ഇപ്രകാരമാണ്:
നമ്മൾ പല കാര്യങ്ങളെയും ഇന്നും പഴയ ഭാവത്തോടെയാണ് കാണുന്നത്. നമ്മുടെ ഉള്ളിൽ രൂപപ്പെട്ടിരുന്നത് മറ്റൊരു കാലഘട്ടത്തിന്റെ പ്രാധാന്യവുമായാണ്. നാം പുതിയ കാര്യങ്ങളെ സമീപിക്കുമ്പോൾ, ഈ പഴയ ലാൻഡ്സ്കേപ്പും രൂപീകരണവും ഉപയോഗിച്ച് അവയെ വ്യാഖ്യാനിക്കുകയാണ്.
ഉദാഹരണത്തിന്, നാം ഒരു പുതിയ ലോകം ഉണ്ടാക്കുന്നു എന്നു മാത്രമാണ് നമുക്കു തോന്നുന്നത്, പുതിയ ലോകത്തിലേക്ക് മുന്നേറുകയാണെന്നു കരുതുന്നു. എന്നാൽ സത്യം ഇതാണ്: പുതിയ ലോകം ഇതിനകം വന്നിരിക്കുന്നു. അതിൽ വലിയൊരു മാറ്റം സംഭവിച്ചിരിക്കുകയാണ്, അത് ഇപ്പോൾ നമുക്കുള്ളിലാണ്, നമ്മുടെ വ്യാകുലതകളിലും പ്രബോധനങ്ങളിലും.
ഇവിടെ ഒരു വലിയ പ്രശ്നമുണ്ട്: ലോകം അതിവേഗത്തിൽ മാറുന്നു, എന്നാൽ നമ്മൾ അത് കാണുന്ന രീതി ഇപ്പോഴും പഴയ വഴികളിൽ പിടിച്ചുപറ്റിയിരിക്കുന്നു. വേഗത്തിലുള്ള മാറ്റങ്ങൾ നടക്കുന്നിടത്ത് നമ്മുടെ വീക്ഷണവും പ്രതികരണവും മന്ദഗതിയിലാകുമ്പോൾ, വലിയ തിരിച്ചടികൾ അനുഭവപ്പെടും. ഇന്ന് ഏറ്റവും പ്രധാനപ്പെട്ട വെല്ലുവിളി ഇതുതന്നെ: സംഭവങ്ങളുടെ വേഗത അതിവേഗമാണ്, എന്നാൽ അതിനെ ഉൾക്കൊള്ളാൻ ഉള്ള നമ്മുടെ ശേഷി പതുക്കെ നീങ്ങുകയാണ്.
ഈ മാറ്റങ്ങൾ പൊതു രാഷ്ട്രീയമോ സാമൂഹികമോ ആയ മാറ്റങ്ങൾ മാത്രമാണെന്ന് പലരും കരുതുന്നു. എന്നാൽ വാസ്തവത്തിൽ എല്ലാ മേഖലയിലും സമൂലമായ മാറ്റങ്ങളാണ് സംഭവിക്കുന്നത്. ഒരു പ്രദേശത്ത് മാത്രം മാറി നിൽക്കുന്ന ഒരു വ്യവസ്ഥിതിയും ഇല്ല.
ലോകത്തിന്റെ വിവിധ ഭാഗങ്ങളിൽ പലർക്കും രാഷ്ട്രീയ സംവിധാനങ്ങളുടെ തകർച്ചകൾ മാത്രമാണ് കാണുന്നത്. യഥാർത്ഥത്തിൽ, ലോകമെമ്പാടും ഒരു പുനർവ്യവസ്ഥിതീകരണം നടക്കുകയാണ്, അത് എല്ലായിടത്തും സമൂലമാറ്റം സൃഷ്ടിക്കുന്നു. നാം ഈ പ്രക്രിയയിൽ സാർവത്രികവൽക്കരണവും ഗ്രഹവൽക്കരണവും അനുഭവിച്ചുകൊണ്ടിരിക്കുകയാണ്. ഇതിന്റെ ഫലമായി, രാഷ്ട്രീയവും സാമൂഹികവുമായ എല്ലാ വ്യവസ്ഥിതികളും വലിയ പ്രതിസന്ധിയിലാണ്.
നമുക്ക് മാതൃകയാക്കാവുന്ന ദിശാസൂചികകൾ
നമ്മുടെ ദൈനംദിന ജീവിതത്തിൽ നാം നിരവധി പ്രവൃത്തികൾ ചെയ്യുന്നു. ഭൂരിഭാഗവും നമ്മുടെ ജീവിതക്രമങ്ങളുമായി ബന്ധപ്പെട്ടവയാണ്. എന്നാൽ മറ്റുള്ളവരുമായി ബന്ധപ്പെടുമ്പോൾ ശ്രദ്ധിക്കേണ്ട ചില പ്രധാന പ്രവൃത്തികൾ ഉണ്ട്, അവയെ സൽപ്രവൃത്തികളും ദുഷ്പ്രവൃത്തികളും ആയി രണ്ടായി തിരിച്ചറിയാവുന്നതാണ്.
സമൂഹത്തിനോ മറ്റുള്ളവർക്കോ ദോഷകരമായ എല്ലാ പ്രവൃത്തികളും ദുഷ്പ്രവൃത്തികളായിരിക്കും. സൽപ്രവൃത്തികളെക്കുറിച്ച് ഹുമനിസ്റ്റ് ചിന്തകനായ സിലോയിൽ നിന്നും ചില ഉപദേശങ്ങൾ നമുക്ക് ലഭിക്കുന്നു.
സൽപ്രവൃത്തി ചെയ്യുമ്പോൾ നമുക്ക് മൂന്നു ആന്തരിക അനുഭവങ്ങൾ ഉണ്ടായിരിക്കും:
- സൽപ്രവൃത്തി ചെയ്യുമ്പോൾ നമ്മുടെ മനസ്സിൽ സംതൃപ്തിയും ആന്തരിക ഐക്യവും ഉണ്ടാകും. ചിന്ത, വാക്ക്, പ്രവൃത്തി എന്നീ മൂന്നു ഘടകങ്ങളും ഏകീഭവിക്കുന്ന അനുഭവം ഇതിലൂടെയാണ് നമുക്ക് പ്രാപ്യമാകുന്നത്.
- ഇതിന്റെ ഫലമായി ഒരു ആന്തരിക വളർച്ചയുണ്ടാകുകയും ചെയ്യുന്നു.
- ഈ അനുഭവം വീണ്ടും ഉണ്ടാകണമെന്ന ആഗ്രഹവും ഭാവിയിൽ ഇത്തരം പ്രവർത്തനങ്ങൾ ആവർത്തിക്കണമെന്ന താത്പര്യവും ഉയരുന്നതും സൽപ്രവൃത്തിയുടെ ഭാഗമാണ്.
ഈ മൂന്നു അനുഭവങ്ങളിലേതെങ്കിലും ഇല്ലെങ്കിൽ, അതൊരു സൽപ്രവൃത്തി അല്ലെന്ന് തിരിച്ചറിയാവുന്നതാണ്.
ഈ സൽപ്രവൃത്തികൾ ആവർത്തിച്ച് ചെയ്യുമ്പോൾ നമ്മുക്ക് ആന്തരിക ശക്തിയും സമാധാനവും ലഭിക്കുന്നു. അതേസമയം, നമ്മുടെ ചിന്തയും പ്രവൃത്തിയും പരസ്പരം വിരുദ്ധമാകുന്ന നിമിഷങ്ങളിൽ, അവ മൂലം നമുക്ക് ആന്തരിക സംഘർഷം അനുഭവപ്പെടുന്നു.
മറ്റൊരാളോട് കയർത്തു സംസാരിക്കുമ്പോഴും, ദ്രോഹം ചെയ്യുമ്പോഴും, വഴക്കുകൂടുമ്പോഴും, ഇതു കാരണം ഒരു മാനസിക സംഘർഷം ഉണ്ടാകുന്നു.
സമൂഹത്തിനോ പരിസ്ഥിതിക്കും നന്മചെയ്യുന്ന പ്രവർത്തനങ്ങളിലും നാം ശ്രദ്ധിച്ചാൽ, മനസ്സിൽ സമാധാനവും ഐക്യവും അനുഭവപ്പെടുന്നത് കാണാം. ഇത്തരത്തിലുള്ള പ്രവൃത്തികൾ ആവർത്തിച്ച് ചെയ്യുമ്പോൾ നമ്മുടെ ആത്മശക്തി പത്തിരട്ടിയായി വർദ്ധിക്കുന്നു.
“മറ്റുള്ളവർ നമ്മിൽ നിന്നും ആഗ്രഹിക്കുന്ന രീതിയിൽ അവരോട് പെരുമാറുക” എന്നതാണ് അനുസരിക്കേണ്ട ഒരു പ്രധാന കർമ്മതത്വം.