Ho sempre considerato l’arancione il colore della speranza. Oggi a casa di un amico ho visto alla televisione un’immagine incredibile; non sapevo davvero come reagire. Per la prima volta in un’occasione elettorale la cartina della Grecia aveva un solo colore: tutto il paese era tinto d’arancione. Nessuno può mettere in discussione il No alle proposte delle “istituzioni” presentate come un ultimatum il 25 giugno, a prescindere dalla differenza di percentuale della vittoria nelle varie regioni. Il No supera il 61%, con un distacco di 20 punti dal Sì e la partecipazione è stata del 60%, quando bastava il 40% perché il referendum fosse valido. Oltretutto il tema su cui esprimersi era l’economia.
Ho consultato un sito di cromoterapia riguardo l’arancione: è il colore dell’ispirazione, dell’equilibrio, dell’espressione e della trasformazione. Scaccia la depressione e apre la porta a nuove esperienze.
La Grecia ha compiuto un enorme passo, ma questa battaglia non è solo nostra. Sono stata molto contenta, come tantissimi di noi qui, delle manifestazioni di solidarietà avvenute in tutta l’Europa. E’ giunto il momento di un gioco conosciuto fin dall’antichità: la staffetta. Per iniziare sono necessari altre tre giocatori. Bisogna rispondere al discorso di Martin Schulz* dopo i risultati del #Greferendum. I governi d’Europa a parte la Grecia, ha detto, sono d’accordo con le misure proposte dalle istituzioni. E i popoli? Cosa succederebbe, se i popoli d’Europa mostrassero a modo loro di non essere d’accordo e di volere un altro tipo di Europa?
Reazione a catena:
L’ex primo ministro Antonis Samaras si è dimesso da leader di Nuova Democrazia”. Secondo il vice-cancelliere tedesco, il socialdemocratico Sigmar Gabriel, sarà difficile riprendere le trattative dopo questo risultato, visto che Tsipras “ha bruciato l’ultimo ponte che portava al compromesso tra la Grecia e l’Europa”. Siamo rimasti senza parole. Il Presidente della Commissione Europea Juncker ha annunciato una riunione dei leader degli altri 18 membri dell’eurozona.
Oggi siamo tornati in strada a festeggiare. Dopo solo sei mesi di governo Tsipras ha indetto il primo referendum da 41 anni. Ho letto su un cartello improvvisato: “Non so cosa ci aspetta, ma non tornerò indietro!”
* http://audiovisual.europarl.europa.eu/AssetDetail.aspx?id=d9fb4298-0c7c-435f-ac51-a4cc0167e4ed
Versione in greco:
Οδεύοντας προς το δημοψήφισμα
Μέρος τελευταίο: Μπροστά τι έρχεται δεν ξέρω, μα πίσω δεν γυρνώ!
Πάντα θεωρούσα το πορτοκαλί χρώμα της ελπίδας. Σήμερα, αντικρίζοντας την πρωτοφανή εικόνα στην τηλεόραση μιας φίλης, έμεινα εμβρόνητη μη ξέροντας πώς να αντιδράσω. Για πρώτη φορά σε αποτέλεσμα κάλπης όλη η Ελλάδα είχε ένα χρώμα, όλη η Ελλάδα ντύθηκε πορτοκαλί. Το ΟΧΙ στο τελεσίγραφο των Θεσμών της 25ης Ιουνίου είναι αδιαμφισβήτητο, ανεξάρτητα με το ποσοστό ανά νομό. Φαίνεται να ξεπερνά το 61% των ψηφοφόρων, να υπερισχύει με 20% του ΝΑΙ και όλο αυτό σε ένα ποσοστό 60% του εκλογικού σώματος που προσήλθε να ψηφίσει (θυμίζω ότι για την εγκυρότητα του δημοψηφίσματος έπρεπε να προσέλθει τουλάχιστον το 40% του εκλογικού σώματος). Ας μην αναφέρουμε ότι το θέμα αφορούσε οικονομία.
Διαβάζω ακόμα για το πορτοκαλί σε website χρωματοθεραπείας: είναι το χρώμα της έμπνευσης, της ισορροπίας, της έκφρασης, της μετάλλαξης. Το πορτοκαλί διώχνει την κατάθλιψη και ανοίγει τη διάθεση για νέες εμπειρίες.
Η Ελλάδα έκανε ένα πολύ μεγάλο βήμα. Όμως αυτή δεν είναι η μάχη της Ελλάδας. Χάρηκα πολύ, όπως όπως οι περισσότεροι και οι περισσότερες εδώ, για τις κινητοποιήσεις που έγιναν σε όλη την Ευρώπη. Τώρα χρειάζεται να παίξουμε ένα αγώνισμα γνωστό από τους αρχαίους χρόνους άρα με πολλές και σημαντικές εγγραφές στη συλλογική μας συνείδηση, τη σκυταλοδρομία. Χρειάζεται να βρεθούν τουλάχιστον οι επόμενοι 3 παίχτες γι’ αυτό. Το σημερινό διάγγελμα του Μάρτιν Σούλτς*, αμέσως μετά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος, χρειάζεται μια απάντηση. Οι ηγέτες (πλην της Ελλάδας όπως είπε) συμφωνούν με τα προτεινόμενα μέτρα από τους Θεσμούς. Οι λαοί τους συμφωνούν όμως; Και τι γίνεται αν οι λαοί δείξουν με ένα δικό τους τρόπο ότι επιθυμούν μιαν άλλη Ευρώπη και ότι δεν συμφωνούν;
Αντιδράσεις αλυσιδωτές:
Ο Αντώνης Σαμαράς, πρώην πρωθυπουργός της χώρας, παραιτήθηκε αμέσως μετά το δημοψήφισμα, από την ηγεσία της Νέας Δημοκρατίας.
«Είναι δύσκολο να φανταστούμε συνομιλίες για ένα νέο πρόγραμμα μετά από αυτό το αποτέλεσμα, ο Τσίπρας γκρέμισε και τις τελευταίες γέφυρες πάνω στις οποίες θα μπορούσε να κτιστεί ένας συμβιβασμός με την Ευρώπη», είπε ο σοσιαλδημοκράτης αντικακγελάριος Ζίγκμαρ Γκάμπριελ και μας άφησε άφωνους εδώ στην Ελλάδα…
Η Κομισιόν ανακοίνωσε ότι ο Πρόεδρος Γιουνκέρ διασκέπτεται σήμερα το βράδυ και αύριο με τους δημοκρατικά εκλεγμένους ηγέτες των άλλων 18 μελών της ευρωζώνης.
Ο κόσμος είναι ξανά σήμερα στους δρόμους γιορτάζοντας. Ο Τσίπρας τον οδήγησε στο πρώτο δημοψήφισμα μετά από 41 χρόνια, με διακυβέρνηση μόνο 6 μηνών. Διαβάζω σε αυτοσχέδιο πλακάτ: «Μπροστά τι έρχεται δεν ξέρω, μα πίσω δεν γυρνώ!».
* http://audiovisual.europarl.europa.eu/AssetDetail.aspx?id=d9fb4298-0c7c-435f-ac51-a4cc0167e4ed
