Προσαρμογή-παρουσίαση: Δώρα Στυλιανίδου στο tomov.gr
Στις 9 Αυγούστου του 2018, βουλευτές του Κοινοβουλίου της Αργεντινής απέρριψαν τον προταθέντα νόμο της νομιμοποίησης των εκτρώσεων. Παρά το γεγονός ότι στις χώρες της Λατινικής Αμερικής όπως η Βολιβία, το Μεξικό, η Κόστα Ρίκα και η Νικαράγουα, υπήρχαν γυναίκες πρόεδροι αλλά έχασαν την προεδρία, ένα τρίτο σχεδόν των χωρών αυτών έχει γυναίκες αντιπροέδρους. Η πρόοδος είναι αργή αλλά αναμφισβήτητη.
Οι γυναίκες κέρδισαν 7 περισσότερες έδρες στη βουλή της Κόστα Ρίκα και υπάρχουν ήδη 3 έμπειρες γυναίκες υποψήφιες στην επερχόμενη προεδρική καμπάνια της Γουατεμάλα. Με τη συμμετοχή των γυναικών στη πολιτική, αυξάνονται και τα πολιτικά και νομικά δικαιώματα. Η Βραζιλία, το Εκουαδόρ, το Μεξικό, το Περού και η Ουρουγουάη έχουν ψηφίσει νόμους για την καταπολέμηση της σεξουαλικής έμφυλης βίας, ίσα δικαιώματα στην παιδεία, την παροχή υπηρεσιών υγείας και κοινωνικής Πρόνοιας που έχουν βελτιωθεί στην περιοχή και οι γυναίκες ξεπερνούν
ραγδαία τους άνδρες στις σχολές.
Πράγματι,η Λατινική Αμερική και η Καραϊβική, σύμφωνα με την ‘Ερευνα του Διεθνούς Οικονομικού Φόρουμ για το Παγκόσμιο χάσμα των φύλων, κατατάσσονται στις ταχύτατα αναπτυσσόμενες περιοχές. Ωστόσο οι επιτυχίες στην παιδεία δεν είναι ισότιμες με αυτές στην αγορά εργασίας. Μία μόνο στις 4 ιδιωτικές επιχειρήσεις έχει μία τουλάχιστον γυναίκα σε διευθύνουσα θέση. Οι γυναίκες κερδίζουν μόνο 75 σέντς στο κάθε δολλάριο των ανδρών συναδέλφων τους. Επιπλέον, 4 στις 5 γυναίκες δουλεύουν σε χαμηλόμισθη εργασία χαμηλής παραγωγικότητας και πολλές φορές δεν πληρώνονται.
Όμως,το πιο ανησυχητικό από όλα, είναι η έμφυλη βία στην ευρύτερη περιοχή.Το ένα τρίτο των γυναικών και κοριτσιών πάνω από 15 χρονών στη Λατινική Αμερική έχει υποστεί σεξουαλική βία. Η διαιώνιση της κουλτούρας της ατιμωρησίας, του αρσενικού σωβινισμού, της διαφθοράς και του νεποτισμού καθώς και οι νομικές εσωτερικές δομές σε όλη την περιοχή, προσδίδουν μια επίφαση κανονικότητας στην έμφυλη βία και καθιστούν αδύνατη την τιμωρία των ενόχων.
Οι γυναίκες της Λατινικής Αμερικής κινδυνεύουν περισσότερο να δολοφονηθούν απ’ ότι σε κάθε άλλη περιοχή του κόσμου. Ο αριθμός των γυναικοκτονιών της Λατ. Αμερικής είναι ο μεγαλύτερος στον κόσμο. 60.000 περίπου Λατινοαμερικάνες έχουν δολοφονηθεί. Η Ονδούρα και το Ελ Σαλβαντόρ έχουν τον υψηλότερο αριθμό γυναικοκτονιών παγκοσμίως, με 10 έως 14 θανάτους να αντιστοιχούν σε 100.000 γυναίκες. Πολύ συχνά αυτοί οι φόνοι μένουν ατιμώρητοι. Μόνο 2 στις 100 περιπτώσεις γυναικοκτονιών καταλήγουν στο δικαστήριο. Στη Βραζιλία όπου διαπράχθηκαν οι μισές σχεδόν γυναικοκτονίες της Λατινικής Αμερικής μέσα στο 2018, οι ακτιβίστριες φοβούνται ότι πολύ περισσότερες γυναίκες θα δολοφονηθούν με τη χαλάρωση των νόμων οπλοκατοχής από τον νέο πρόεδρο Μπολσονάρο.
Τα αναπαραγωγικά δικαιώματα επίσης παραμένουν μια ευχή και όχι μια πραγματικότητα. Η Λατ. Αμερική έχει το δεύτερο υψηλότερο αριθμό έγκυων κοριτσιών στην εφηβεία. 1 στα 4 κορίτσια είναι παντρεμένο πριν την ηλικία των 18 χρονών. Πάνω από 24 εκατομύρια γυναίκες σε αναπαραγωγική ηλικία στην Λατ. Αμερική δεν έχουν πρόσβαση σε ασφαλή αντισύλληψη λόγω της έλλειψης σεξουαλικής αγωγής και οικογενειακού σχεδιασμού. Επιπλέον, χώρες της περιοχής διατηρούν τους πιο δρακόντιους νόμους εναντίον των εκτρώσεων που επηρεάζουν τις νέες γυναίκες και κυρίως τις φτωχές και αμόρφωτες. Η έκτρωση είναι νόμιμη μόνο στην Κούβα, την Γαλλική Γουινέα, την Γουινέα, την Ουρουγουάη, και την πόλη του Μεξικό, ενώ αλλού η λεγόμενη θεραπευτική έκτρωση επιτρέπεται μόνο σε περίπτωση απειλής της ζωής ή της υγείας της μητέρας και σε κάποιες περιπτώσεις βιασμού ή αιμομιξίας.
Στο Ελ Σαλβαντόρ, τη Δομινικανική Δημοκρατία, την Αιτή, την Ονδούρα, την Νικαράγουα και το Σουρινάμε, η έκτρωση απαγορεύεται ανεξαιρέτως, για όλες τις περιπτώσεις. Τουλάχιστον 10% των θανάτων έγκυων γυναικών οφείλονται σε επικίνδυνες εκτρώσεις.
Τα πρόσφατα γεγονότα τονίζουν τους κινδύνους αυτών των απαρχαιωμένων νόμων. Τον Αύγουστο του 2018 η νομοθεσία της Αργεντινής δεν κατάφερε να αποποινικοποιήσει την έκτρωση. Στα τέλη Φεβρουαρίου η χώρα συγκλονίστηκε από την περίπτωση ενός κοριτσιού 11 χρονών που της απαγορεύθηκε η έκτρωση, παρόλο που την είχε βιάσει ο σύντροφος της γιαγιά της. Η καθυστέρηση με την οποία αντιμετωπίστηκε η περίπτωση της σήμαινε ότι το παιδί εξαναγκάσθηκε να κάνει καισαρική τομή στις 23 εβδομάδες της κύησης. Πλήθος κόσμου που διαμαρτύρονταν για το κορίτσι κατέκλυσε τους δρόμους. Πρόσφατα αποφυλακίσθηκαν γυναίκες στο Μεξικό και το Ελ Σαλβαντόρ καταδικασμένες για ανθρωποκτονία, επειδή είχαν αποβάλει και είχαν γεννήσει νεκρά βρέφη.
Στη μία χώρα μετά την άλλη, της Λατ.Αμερικής η έλλειψη προφύλαξης και η συχνή βία κατά των κοριτσιών αυξάνει όλο και περισσότερο τα ποσοστά εφήβων που μένουν έγκυες καθώς και τα ποσοστά του γάμου. Εντούτοις, η πραγματικότητα δεν είναι ολότελα απελπιστική. Παρ’όλες αυτές τις εξελίξεις, η Λατ. Αμερική διατηρεί ένα ζωντανό και δραστήριο γυναικείο κίνημα με μαχητικές διαμαρτυρίες κατά των γυναικοκτονιών και κατά των κυρώσεων με οργανώσεις όπως τις Ni Una Menos (Όυτε μία λιγότερη), Cuentalo (Μίλα Ανοικτά), και Aborto Legal Ya (Νόμιμη Έκτρωση Τώρα).
Επιπλέον, η Λατινική Αμερική έχει ευαισθητοποιηθεί από το κίνημα Me Too, με κάποιες γυναίκες επαγγελματίες στο χώρο του θεάματος να έχουν αρχίσει να καταγγέλλουν δημοσίως τους συναδέλφους που τις παρενόχλησαν σεξουαλικά. Η έμφυλη ισότητα είναι προτεραιότητα για τις γυναίκες της Λατινικής Αμερικής. Ωστόσο αυτή η διαδικασία παραμένει ανολοκλήρωτη γιατί η μάχη για την έμφυλη ισότητα απέχει πολύ ακόμα από το να εκπροσωπηθεί ισότιμα και στην πολιτική.