Ένας χρόνος εορτασμών ξεκινάει στο Πούντα ντε Βάκας στην Αργεντινή σηματοδοτώντας την 50ή επέτειο του πνευματικού οδηγού Σίλο

Κείμενο: Tito de Casas και Tony Robinson, φωτογραφίες: Rafael Edwards.

Κατά τη διάρκεια της πρώτης εβδομάδας του Ιανουαρίου του 2019, οι Σιλοϊστές από όλο τον κόσμο συγκεντρώθηκαν σε ένα σημείο στο Πούντα ντε Βάκας – που τώρα περιβάλλεται από ένα Πάρκο Μελέτης και Περισυλλογής – για να ξεκινήσουν ένα χρόνο εορτασμών που σηματοδοτεί τα 50 χρόνια από το 1969, που ο Αργεντίνος πνευματικός οδηγός και ιδρυτής του Ανθρωπιστικού Κινήματος, Μάριο Ροντρίγκεζ Κόμπος, γνωστός ως Σίλο, αποσύρθηκε για πρώτη φορά στο, φτιαγμένο από τον ίδιο, ορεινό καταφύγιό του, για να εργαστεί σε αυτά που έγιναν κάποια από τα βασικά κείμενα τής διδασκαλίας του: Το Εσωτερικό Κοίταγμα και η Θεραπεία της Οδύνης.

Μένοντας σε κοντινά ξενοδοχεία σε πόλεις από την Ουπσαγιάτα έως την Πουέντε ντελ Ίνκα, περίπου 700 φίλοι ήρθαν από τη Χιλή, την Αργεντινή, το Περού, το Εκουαδόρ, τη Βολιβία, τη Βραζιλία, το Μεξικό, τις ΗΠΑ, την Ισπανία, τη Γαλλία, την Ιταλία, την Γερμανία, την Ουγγαρία και την Τσεχία μεταξύ άλλων για να γιορτάσουν αυτό το ιστορικό γεγονός.

Το «Εσωτερικό Κοίταγμα» ήταν το πρώτο βιβλίο που δημοσιεύτηκε με το όνομα «Σίλο» και κυκλοφόρησε σε όλο τον κόσμο στις αρχές της δεκαετίας του ’70 από τα χέρια των νέων που εμπνέονταν από το μήνυμά του και μεταφράστηκε σε δεκάδες γλώσσες. Αργότερα, με την προσθήκη ακόμη δύο κεφαλαίων: Το Εσωτερικό Τοπίο και το Ανθρώπινο Τοπίο, ολόκληρο το έργο κυκλοφόρησε με τον τίτλο «Να Εξανθρωπίσουμε τη Γη».

Εδώ εξιστορείται πώς το μη-νόημα της ζωής μετατρέπεται σε νόημα και σε πληρότητα. Εδώ υπάρχει χαρά, αγάπη για το σώμα, τη φύση, την ανθρωπότητα και το πνεύμα. Εδώ απορρίπτονται οι θυσίες, το αίσθημα της ενοχής και οι μεταθανάτιες απειλές. Εδώ δεν αντιτίθεται το γήινο στο αιώνιο. Εδώ μιλά για την εσωτερική αποκάλυψη στην οποία φτάνει όποιος προσεκτικά διαλογίζεται με ταπεινή αναζήτηση.

Στις 4 Μαΐου 1969, ο Σίλο εγκατέλειψε το αποτράβηγμά του για να δώσει την ομιλία του, η Θεραπεία της Οδύνης, η οποία πυροδότησε ένα παγκόσμιο κίνημα αφοσιωμένων ακόλουθων, προωθώντας μια διδασκαλία ταυτόχρονης προσωπικής και κοινωνικής μεταμόρφωσης, μέσω μιας μεθοδολογίας της ενεργής μηβίας, που ήταν πρώτη στο είδος της.

Υποφέρεις γιατί φοβάσαι να χάσεις αυτό που έχεις, ή γι’ αυτό που έχεις ήδη χάσει, ή γι’ αυτό το οποίο αδημονείς να αποκτήσεις. Υποφέρεις γιατί δεν έχεις ή γιατί φοβάσαι γενικά… Ιδού οι μεγάλοι εχθροί του ανθρώπου. Ο φόβος της αρρώστιας, ο φόβος της φτώχειας, ο φόβος του θανάτου, ο φόβος της μοναξιάς.

Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων, ο κόσμος συμμετείχε στις Τελετές που ορίζονται στο βιβλίο το Μήνυμα του Σίλο, για να ανταλλάξουν για τις εμπειρίες τους στις κοινότητές τους ως Αγγελιοφόροι σε όλο τον κόσμο και για να ακούσουν εκείνους που ήταν εκεί στις 4 Μαΐου του 1969 και για τις πρώτες μέρες που αναπτύχθηκε η διδασκαλία του.

Μέρος του σχεδίου του που εμφανίστηκε στην τελική φάση του έργου του ήταν η δημιουργία ενός δικτύου Πάρκων Μελέτης και Περισυλλογής, από τα οποία υπάρχουν περίπου 50 από την Ινδία μέχρι την Καλιφόρνια και εξαπλώνονται. Το Πάρκο Πούντα ντε Βάκας, που είναι το μέρος από το οποίο προέρχεται ολόκληρο το κίνημα, ήταν πάντα το πνευματικό σπίτι και θα φιλοξενήσει διάφορες αναμνηστικές εκδηλώσεις καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους.

Ο Σίλο, ο άνθρωπος, πέθανε το 2010, αλλά η διδασκαλία του παραμένει ζωντανή.