Γράφει ο Peter Geffen.
Ξέρω ότι μιλάω εκ μέρους όλων σας όταν εκφράζω τη βαθιά λύπη μας για την ανείπωτη βία που εισέβαλε στη Συναγωγή του Δέντρου της Ζωής στο Πίτσμπουργκ, το περασμένο πρωινό του Σαββάτου. Δύο από τους αποφοίτους μας, ο Noah Schoen και η Suzy Weiss μεγάλωσαν σε αυτήν την κοινότητα και είναι βέβαιο ότι γνωρίζουν μερικά από τα θύματα. Οι καρδιές μας τους αγκαλιάζουν και αυτούς και τα μέλη των κοντινών και μακρινών οικογενειών τους.
Όταν γεγονότα σαν αυτό το χτύπημα γίνονται τόσο κοντά στο σπίτι μας, η ρήξη στην κανονική ρουτίνα της ζωής είναι άμεση και συχνά μακράς διαρκείας. Χάνουμε την αίσθηση ασφάλειας που πρέπει να παρέχουν οι γειτονιές μας και τα σπίτια μας.
Τι πρέπει να κάνουμε με αυτή τη διαταραχή; Νομίζω ότι όλοι γνωρίζουμε το κλισέ που μας λέει να σταματήσουμε τις συνθήκες που καθιστούν τέτοιες πράξεις νοητές. Αλλά η ευσεβής σκέψη απλά δεν αρκεί. Ζούμε σε μια εποχή που όχι μόνο οι τρελοί μπορούν να αποκτήσουν όπλα με καταστροφικές συνέπειες – ζούμε σε περιόδους κατά τις οποίες ηγεσίες ολόκληρων χωρών ανά τον κόσμο επιστρέφουν σε ένα σύνολο αξιών που υποβαθμίζουν την κοινή μας ανθρωπιά. Το 1823 ο Heinrich Heine δήλωσε: «Όπου τα βιβλία καίγονται, τελικά, οι άνθρωποι θα καούν». Θα παραφράσω την προειδοποίησή του: «στον τόπο όπου παραβιάζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα και οι ηθικοί κανόνες … τελικά … όλα θα καούν. ”
Ένα γεγονός, όπως το σημερινό, μπορεί να γίνει μια κλήση αφύπνισης. Πρέπει όλοι να αναθεωρήσουμε τη δέσμευσή μας για την απαίτηση για ειρήνη και δικαιοσύνη στην πατρίδα μας και σε όλο τον κόσμο. Η αποστολή του KIVUNIM δηλώνει με σαφήνεια τον στόχο μας: “… να επεκτείνει την (εθνική εβραϊκή) ιδεολογία από τη σημερινή της κεντρομόλα κατεύθυνση προς μια μεγαλύτερη φυκόκεντρη κατεύθυνση που να επιδιώκει ενεργά τη βελτίωση της παγκόσμιας ανοχής, του αμοιβαίου σεβασμού, της δέσμευσης σε ανθρώπινα δικαιώματα και στην ανθρώπινη αξιοπρέπεια, συνεισφέροντας σε έναν πιο ειρηνικό κόσμο”. Δίνοντας ζωή στα λόγια των εβραϊκών προφητών στη σύγχρονη εποχή: “Οι λέξεις είναι ωραίες αλλά δεν έχουν νόημα εκτός και αν τίθενται σε δράση: στην προσωπική μας ζωή, στις τοπικές μας κοινότητες, στις πανεπιστημιουπόλεις μας, στις επαγγελματικές και επιχειρηματικές μας κοινότητες και στη διεθνή σκηνή. Οι απώλειες των ζωών δεν αναπληρώνονται. Μπορούμε όμως να εκπέμψουμε αξιοπρέπεια με τον τρόπο που θα απαντήσουμε, με τις περαιτέρω ενέργειές μας.
