Την περασμένη Παρασκευή πραγματοποιήθηκε η εναρκτήρια εκδήλωση του 5ου Ευρωπαϊκού Ανθρωπιστικού Φόρουμ 2018. Η τελετή έναρξης πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο της Σχολής Εκπαιδευτικών Επιστημών του UNED, με την παρουσία ανθρώπων και οργανώσεων από 40 χώρες, κυρίως της Ευρώπης αλλά και από την Ασία, την Αφρική και την αμερικάνικη ήπειρο.
Το Φόρουμ ξεκίνησε δανειζόμενο την ποιητική εισαγωγή από το βιβλίο του Guillermo Sullings, Στα σταυροδρόμια του μέλλοντος της ανθρωπότητας: βήματα προς ένα Παγκόσμιο Ανθρώπινο Έθνος, με την οποία ευχαριστεί την ανθρώπινη διαδικασία και έχει ως εξής:
«Είμαστε η ζωή που αναδύθηκε από το νερό.
Είμαστε το ψάρι που θέλησε να δει τον ήλιο.
Είμαστε η σαύρα που θέλησε να αισθανθεί.
Είμαστε ο πρωτόγονος που στάθηκε στα πόδια του και θέλησε να σκεφτεί.
Είμαστε ο πρώτος άνθρωπος που ξεπέρασε το φόβο, πλησίασε τη φωτιά και κατάφερε να την κυριαρχήσει.
Είμαστε εξέλιξη και ιστορία.
Είμαστε οι απόγονοι εκείνων που ξανά και ξανά άλλαξαν τη ζωή τους και τον κόσμο.
Είμαστε τα παιδιά του ανθρώπινου είδους. Τα καταφέραμε νωρίτερα, μπορούμε και τώρα.»
Η εκδήλωση συνέχισε καλωσορίζοντας όλους τους ανθρώπους που ήταν παρόντες από άλλες ηπείρους, από χώρες της Ευρώπης και από την Ισπανία. Το παρόν από την Ευρώπη έδωσαν σύνεδροι από την Αυστρία, το Βέλγιο, την Κύπρο, την Τσεχία, τη Δανία, τη Φινλανδία, τη Γαλλία, τη Γερμανία, την Ελλάδα, την Ουγγαρία, την Ισλανδία, την Ιρλανδία, την Ιταλία, τις Κάτω Χώρες, την Πορτογαλία και το Ηνωμένο Βασίλειο.
Τονίστηκε ιδιαίτερα η σχέση του φόρουμ με τον Παγκόσμιο Ανθρωπισμό που ιδρύθηκε από τον SILO, στην Αργεντινή το 1969, περίοδος κατά την οποία η στρατιωτική δικτατορία εμπόδιζε τις δημόσιες συγκεντρώσεις στα αστικά κέντρα. «Αν θέλεις να μιλήσεις μπορείς να πας να μιλήσεις στις πέτρες στα βουνά», ήταν η απάντηση του καθεστώτος στο αίτημα για άδεια συγκέντρωσης που είχε κάνει ο SILO με σκοπό να γίνει η πρώτη συνάντηση στην Αργεντινή με θέμα τη μηβία. Αυτό και έγινε με την περίφημη εκείνη ομιλία «Η θεραπεία της οδύνης», που πραγματοποιήθηκε μπροστά σε μερικές εκατοντάδες οπαδούς και διεθνή μέσα ενημέρωσης. Εκεί, ο SILO μίλησε για τη διαφορά μεταξύ του πόνου και της οδύνης, την προέλευση της οδύνης και το πώς μπορεί κανείς να την αντιμετωπίσει. Από τότε πέρασαν περίπου 40 χρόνια μέχρι το θάνατό του, τα οποία τα αφιέρωσε στη διαμόρφωση μιας ολόκληρης φιλοσοφίας, που έχει εμπνεύσει και συνεχίζει να εμπνέει πολλούς ανθρώπους παρά το γεγονός ότι πέθανε το 2010.
Οι εκπρόσωποι της διοργανώτριας επιτροπής θύμισαν ότι δεν μπορούμε να επιτύχουμε κοινωνικές ή θεσμικές αλλαγές, χωρίς εσωτερικές αλλαγές, τόσο στο μυαλό όσο και στην καρδιά μας. Η αλλαγή του σκοπού και της κατεύθυνσης στη ζωή μας φαίνεται να αποτελεί προτεραιότητα για την τροποποίηση των ανθρώπινων διαδικασιών.
Μετά από αυτή την παραδοχή, τα θέματα εργασίας αυτού του φόρουμ, εκτός από το να αναμοχλεύσουν γεγονότα και στοιχεία που σχετίζονται με τα θέματά τους, σίγουρα θα πρέπει να εισέλθουν λίγο πιο βαθειά, στις συνθήκες που καθορίζουν τη συμπεριφορά μας.
Αμέσως μετά ο καθηγητής, Tiberio Feliz, Πρύτανης του UNED, προχώρησε στην επίσημη έναρξη του Φόρουμ.
Τη συνέχεια ανέλαβαν μέλη του παγκόσμιου ειδησεογραφικού γραφείου της Pressenza που συντόνισαν τρία πάνελ. Στο πρώτο, έγινε μια ανάλυση από μια παγκόσμια σκοπιά σε σχέση με το τι μας ενώνει προς το Παγκόσμιο Ανθρώπινο Έθνος. Τις σκέψεις τους μοιράστηκαν: ο Guillermo Sullings, που εξήγησε τι εννοούμε όταν αναφερόμαστε σε αυτν τον όρο και πώς θα πάμε προς αυτόν τον στόχο, ο δικαστής Bastasar Garzón, αναλύοντας ζητήματα και προκλήσεις που αντιμετωπίζει παγκοσμίως η δικαιοσύνη, η Nicole Ndongala Karibu, αναφερόμενη στην προσωπική της εμπειρία από τη μετανάστευση και την προσφυγιά και στους λόγους που ωθούν τους ανθρώπους σήμερα να μεταναστεύσου και τέλος ο κοσταρικανός γιατρός Carlos Umaña, προειδοποιώντας για τον κίνδυνο της πυρηνικής καταστροφής και των δράσεων που πρέπει να γίνουν για την αποφυγή της. Το πάνελ συντόνισε ο Tony Robinson.
Το δεύτερο πάνελ επικεντρώθηκε στην ευρωπαϊκή προοπτική και την κατάσταση της Ευρώπης σήμερα, υποστηρίζοντας την ανάγκη να χτίσει γέφυρες με άλλες περιφέρειες και τους λαούς του πλανήτη. Ο Ricardo Arias υποδέχθηκε την Sabine Rubin, γαλλίδα βουλευτίνα με το κόμμα France Insoumise, τον οικονομολόγο και πολιτικό Riccardo Petrella και τον επιστήμονα νευρολογίας, Piero Giorgi, ο οποίος παρουσίασε τα αποτελέσματα της έρευνάς του μοιραζόμενος, όπως χαρακτηριστικά είπε, ένα καλό νέο με το κοινό, το γεγονός ότι το ανθρώπινο ον δεν έχει βίαιη φύση.
Η συντονίστρια του τρίτου και τελευταίου πάνελ, Juana Pérez, ζήτησε από τις γυναίκες συμμετέχουσες να μοιραστούν με το κοινό την ακτιβιστική τους εμπειρία αναζητώντας τα στοιχεία εκείνα που θα βοηθήσουν στην ύπαρξη ενός νέου πολιτισμού. Όλες τους συμφώνησαν ότι αυτός ο καινούργιος κόσμος δεν είναι κάτι που περιμένουμε να φτιάξουμε στο μέλλον, είναι εδώ και ήδη διαμορφώνεται. Δημιουργείται όταν σχηματίζονται περιβάλλοντα εκπαίδευσης στην άμεση δημοκρατία, όπως επισήμανε η Μαριανέλλα Κλώκα, από την ελληνική συντακτική ομάδα της Pressenza, στις οικονομικές πρωτοβουλίες που έχουν ξεκινήσει να υπάρχουν και ανταποκρίνονται σε ένα νέο κοινωνικό μοντέλο συλλογικό και όχι ανταγωνιστικό, σύμφωνα με την Mayte Quintanilla ή στη σύγκλιση των πολιτισμών που ήδη ζουν οι νέοι που αναγκάζονται να μεταναστεύσουν λόγω της έλλειψης εργασίας και δυνατότητας επιβίωσης, ενώ την ίδια στιγμή βιώνουν τον πλούτο που αυτή η διαφορετικότητα τους προσφέρει, όπως τόνισε η ανθρωπολόγος Clara Gómez-Placito.
Η μέρα τελείωσε με απαγγελία στίχων ποιητών από διαφορετικές γλώσσες και πολιτισμούς της Ευρώπης, υπό τη συνοδεία της κιθάρας της μουσικού Nadège Gattoni.
