Παράταση λόγω μεγάλης προσέλευσης ως τις 21 Φεβρουαρίου πήρε η έκθεση «Ο Δρόμος του Μεταξιού» του Σύριου καλλιτέχνη Jamal στο Μουσείο Μπενάκη, Ισλαμικής Τέχνης.

Ακολουθώντας τον Δρόμο του Μεταξιού, έμποροι και ταξιδευτές χαρτογράφησαν την ομορφιά της φύσης, τη δύναμη του ανθρώπου και την πνευματικότητα διαφορετικών κόσμων.

Τα 15 έργα του Jamal είναι οι σύνδεσμοι με τους μύθους και τις δυσκολίες εκείνης της διαδρομής. Τα χρώματά τους ζωντανεύουν την έρημο, τα πρόσωπα της μακρινής Κίνας και την αίσθηση του μεταξιού.

Ο Jamal γεννήθηκε στη Salamia της Συρίας το 1961 και σπούδασε μηχανολόγος μηχανικός. Εκθέτει από τα 17 του και έχει λάβει πολλές διακρίσεις και βραβεία στον αραβικό κόσμο, ενώ έργα του έχουν ταξιδέψει στις ΗΠΑ, Γερμανία, Λίβανο, Ιορδανία και Ντουμπάι.

Στην Ελλάδα τον τράβηξε η ιστορία, η ενέργεια, τα χρώματα και το φως που κυριαρχούν στο τοπίο. Συνδέει τη μυθολογία με το περιβάλλον και τους ανθρώπους. «Δεν είναι τυχαίο αυτό που δημιουργείται ούτε αυτό που εκείνο προκαλεί με τη σειρά του» μας λέει. «Κανείς δεν αισθάνεται τον θάνατο όταν πηγαίνει στην Ακρόπολη όπως συμβαίνει, για παράδειγμα, στις πυραμίδες».

Η ιδέα για τον «Δρόμο του Μεταξιού» ήρθε πριν από 12 χρόνια αλλά τα τελευταία τέσσερα χρόνια εργάστηκε εντατικά και ταξίδεψε στα μέρη της διαδρομής. Το ενδιαφέρον του δεν είχε να κάνει μόνο με την ιστορία και την πληθώρα ετερόκλητων πολιτισμών αλλά με το πώς φτάσαμε στο σύγχρονο τρόπο ζωής.

«Θεωρώ ότι κάτι έχει γίνει λάθος στην πορεία», εξηγεί. «Ο άνθρωπος έχει γίνει υπερ-καταναλωτής και έχει προκαλέσει τεράστια ζημιά στο περιβάλλον. Ο Δρόμος του Μεταξιού ακολουθούσε μία ανθρώπινη ταχύτητα, οι ταξιδευτές γνώριζαν τη φύση και τους ανθρώπους από κοντά. Σήμερα, περνάμε με τα αεροπλάνα πάνω από ολόκληρες χώρες χωρίς να μπορούμε να ξεχωρίσουμε το παραμικρό. Δεν υπάρχει καμία απόλαυση σε αυτή την ταχύτητα».

Αναφέρεται στην αδυναμία του ανθρώπου να κυριαρχήσει στην ανεύθυνη κατανάλωση και υπερβολή. «Το θέμα δεν είναι να κόψουμε την ταχύτητα, δε λέω αυτό, αλλά να την ελέγξουμε, να επιστρέψουμε σε ανθρώπινους ρυθμούς» τονίζει.

Αν και τα τελευταία χρόνια ζει μόνιμα στην Ελλάδα, δεν μπορεί να μην σκέφτεται όσους φτάνουν στη χώρα διωγμένοι από τον φανατισμό και τον πόλεμο.

«Αν και πιστεύω στην ύπαρξη του Θεού, δεν πιστεύω στην ύπαρξη μεσιτών προς αυτόν, ούτε σε συμβόλαια ανταλλαγής για τη μετά θάνατον ζωή. Αν πάρεις την ελπίδα από έναν λαό τον αφήνεις έκθετο. Εκεί υπάρχει χώρος για να δημιουργηθούν παράνομες, ψεύτικες ελπίδες που οδηγούν στον φανατισμό. Αυτό συμβαίνει όταν στερείς από τους ανθρώπους μία καλύτερη ζωή. Και εγώ ρωτώ, τι θα γίνει μετά τον πόλεμο στη Συρία, τι θα γίνει με τα πέντε εκατομμύρια παιδιά που δεν έχουν πάει καν σχολείο;»

Η τέχνη, λέει ο Jamal, μπορεί να βοηθήσει στο σημείο αυτό γιατί δε γνωρίζει σύνορα. «Δεν αισθάνθηκα ποτέ ξένος, όπου κι αν ταξίδεψα γιατί πάντοτε έβρισκα ανθρώπους ανοιχτούς μέσα από την τέχνη». Αυτή είναι η προσωπική εμπειρία του.

«Στην τέχνη υπάρχει αγάπη. Xωρίς αγάπη δεν μπορεί να υπάρχει τέχνη» λέει ο Jamal.

Η τελευταία ξενάγηση στην έκθεση με τον ιστορικό τέχνης Μάνο Στεφανίδη και τον ίδιο τον καλλιτέχνη θα γίνει το Σάββατο, 13 Φεβρουαρίου, στις 12 το μεσημέρι στο Μουσείο Μπενάκη, Ισλαμικής Τέχνης, Αγίων Ασωμάτων 22 και Διπύλου 12, Θησείο (Τηλέφωνο: 2103251311).