Από το Δίκτυο Ανθρωπιστικών Ειδήσεων Υγείας REHUNO Health εγκαινιάζουμε έναν τόπο ανταλλαγής απόψεων όπου υπάρχει μια νέα ματιά στην καθημερινή ζωή βασισμένη σε μια βιωματική και υπαρξιακή ψυχολογία (την Ψυχολογία του Νέου Ανθρωπισμού), η οποία μας παρέχει μια προοπτική και προτάσεις για προσωπική εργασία, ώστε να μπορέσουμε να βρούμε ένα πλήρες νόημα στην ύπαρξή μας και μια ζωή απαλλαγμένη από περιττά βάρη και πόνο. Επομένως, δεν είναι μια θεραπευτική ψυχολογία ή μια ψυχολογία που ασχολείται με οποιαδήποτε παθολογία, αλλά απευθύνεται σε οποιονδήποτε θέλει να κατανοήσει τον εαυτό του και να έχει τα εργαλεία, αν το επιθυμεί, για να ξεκινήσει μια θετική αλλαγή στη ζωή του. Η ψυχολογική ευημερία είναι αναμφίβολα μια από τις βάσεις της ολοκληρωμένης υγείας, γι’ αυτό και είναι μια πτυχή που πρέπει να αντιμετωπιστεί.

Σας καλούμε να εφαρμόσετε αυτές τις προτάσεις στην πράξη, αλλά και να επικοινωνήσετε μαζί μας και να μας πείτε την εμπειρία σας. Γράψτε μας!

Γράφει ο Jordi Jiménez

Ποιος δεν έχει θυμώσει σε διάφορες στιγμές της καθημερινής ζωής; Σηκώστε το χέρι σας. Κανείς; Φυσικά, το να θυμώνουμε κατά καιρούς είναι φυσιολογικό. Και το να ζεις θυμωμένος ως μόνιμη εσωτερική κατάσταση;… Συμβαίνει και αυτό σε μερικούς ανθρώπους.

Σε κάθε περίπτωση, αν και είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο, μερικές φορές «αισθανόμαστε άσχημα» για κάτι που έχουμε κάνει και μετά, όταν το ξεπερνάμε, το μετανιώνουμε. Αυτό το «να ξέρουμε ότι αισθανόμαστε άσχημα» είναι μια σαφής εγγραφή αντίφασης. Ίσως το παρατράβηξα, δεν θα έπρεπε να λέω αυτά τα πράγματα όταν θυμώνω κ.λπ. Έχουμε ήδη μιλήσει σε άλλα άρθρα για την ενωτική πράξη και κάποιες αρχές που βοηθούν να βρούμε αυτή την εγγραφή της έγκυρης δράσης, της ενωτικής. Σε αυτά τα άρθρα είπαμε ότι υπάρχουν τρεις προϋποθέσεις για την έγκυρη δράση: αφήνει ένα αίσθημα προσωπικής ανάπτυξης- τη στιγμή που την κάνω αισθάνομαι ενότητα, ότι είναι το καλύτερο πράγμα που θα μπορούσα να κάνω- και θα την επαναλάμβανα ως έχει στο μέλλον χίλιες φορές ξανά, αν παρουσιαζόταν η ίδια κατάσταση.

Φαίνεται σαφές ότι όταν αντιδρούμε με αυτόν τον τρόπο σε μια στιγμή θυμού, μπορεί να νιώσουμε μια στιγμιαία ανακούφιση από τις εντάσεις που προκάλεσαν αυτή την αντίδραση, και αυτό καταγράφεται ως συνοχή σε αυτή τη στιγμή ανακούφισης στη συνέχεια. Αλλά μπορεί επίσης να παρατηρήσουμε ότι μετά υπάρχει αυτό το είδος λύπης ή αντίφασης και δεν νομίζω ότι θα έπρεπε να το ξανακάνω με αυτό τον τρόπο. Σίγουρα δεν ήταν ούτε μια αντίδραση που επέφερε κάποια εσωτερική ανάπτυξη, οπότε δεν πληρούνται 2 από τις 3 προϋποθέσεις της ενωτικής πράξης.

Η προέλευση και οι τύποι

Όπως είπαμε, πίσω από κάθε θυμό υπάρχει μια ένταση που έχει συσσωρευτεί υπερβολικά και καταλήγει να «εκραγεί», όπως λένε. Δεν έχει σημασία ποιοι είναι οι λόγοι για αυτή τη συσσώρευση της έντασης που συμβαίνει, διότι είναι σχεδόν άπειροι στην ποικιλία τους. Το σημαντικό είναι να γνωρίζουμε πώς λειτουργεί ο μηχανισμός, ώστε να μπορούμε να διαχειριστούμε το φαινόμενο αντί αυτές οι εντάσεις να μας διαχειρίζονται.

Σε όλες τις περιπτώσεις παρατηρούμε μια αύξηση της έντασης που μπορεί να είναι προοδευτική ή ξαφνική. Μπορεί να είναι μικρές λεπτομέρειες που μας προκαλούν κάποια ενόχληση, στις οποίες δεν δίνουμε σημασία και που κάνουν την ένταση να αυξάνεται σιγά-σιγά χωρίς να το καταλαβαίνουμε. Σε άλλες περιπτώσεις, μπορεί να υπάρχει μια συγκεκριμένη κατάσταση που προκαλεί μια ραγδαία αύξηση της έντασης, η οποία επίσης μας πιάνει απροειδοποίητα (και η οποία πιθανότατα έχει βαθύτερες ρίζες). Από την άλλη πλευρά, η αύξηση της έντασης (τόσο προοδευτική όσο και ξαφνική) μπορεί να καταγραφεί στο πιο εξωτερικό (γραμμωτό) μυϊκό σύστημα, στο εσωτερικό (λείο) μυϊκό σύστημα, ως συναισθηματική ένταση (άγχος, φόβος…) ή ως νοητική ένταση (ακαμψία σε εικόνες, απόψεις κ.λπ.). Φυσικά, συχνά υπάρχουν ταυτόχρονα πολλοί τύποι.

Η απάντηση

Μπροστά στην αυξημένη ένταση των φυσικών και ψυχικών μηχανισμών, η φυσιολογική αντίδραση είναι η απελευθέρωση της έντασης αυτής, προκειμένου να αποκατασταθεί η ισορροπία στη δομή. Αυτό δεν πρέπει να συγχέεται με αυτό. Η ένταση είναι απαραίτητη για να ζούμε και να αναπτυσσόμαστε στον κόσμο. Αν δεν είχαμε καθόλου ένταση, δεν θα μπορούσαμε καν να σηκωθούμε από το κρεβάτι. Στην πραγματικότητα, σε ορισμένες παθολογίες υπάρχει αυτό το φαινόμενο της σχεδόν πλήρους απουσίας έντασης, το οποίο δημιουργεί μεγάλο πρόβλημα για τον εν λόγω ψυχισμό. Αλλά αυτό που είναι επίσης επιβλαβές είναι η περίσσεια της έντασης και τότε είναι που ο ψυχισμός αναζητά την ισορροπία του εκτονώνοντας την περίσσεια. Επομένως, δεν είναι απαραίτητο να αποφεύγουμε αυτές τις εκφορτίσεις της έντασης, διότι στο τέλος θα εξακολουθήσουν να συμβαίνουν, αφού δεν μπορούμε να κρατάμε αυτή τη συσσώρευση της έντασης επ’ άπειρον. Το θέμα είναι μάλλον να «τακτοποιήσουμε» και να «διαχειριστούμε» αυτές τις αναπόφευκτες εκφορτίσεις που μας επιτρέπουν να ισορροπήσουμε τον εαυτό μας. Για το σκοπό αυτό έχουμε την τεχνική της κάθαρσης.

Η κάθαρση είναι μια εκτόνωση των εντάσεων έξω από την περιοχή όπου δημιουργήθηκε η ένταση και είναι ένα είδος «ελεγχόμενης έκρηξης». Όλοι μας έχουμε κάνει κάθαρση αμέτρητες φορές χωρίς να το γνωρίζουμε. Για παράδειγμα, έχω ένα πρόβλημα με τη σύντροφό μου και συναντιέμαι με μια έμπιστη φίλη για να της πω χωρίς αναστολές τι μου συμβαίνει. Κλασική κάθαρση. Ελεγχόμενη έκρηξη εκτός του χώρου προέλευσης της έντασης. Αυτή είναι και η πιο συνηθισμένη μορφή κάθαρσης. Λέγοντας στη φίλη τα πάντα, αλλά και χάρη στην ανατροφοδότηση από το άλλο άτομο, τις ερωτήσεις και την ανταλλαγή απόψεων που γίνεται, οι αρχικές εντάσεις χαλαρώνουν και μετά από λίγο αισθάνεται κανείς πολύ καλύτερα. Έχει αποκατασταθεί μια κάποια ψυχική ισορροπία και νιώθουμε πιο χαλαροί και ανάλαφροι.

Μια άλλη επιλογή, όταν δεν υπάρχει κανείς διαθέσιμος ή το θέμα είναι επείγον, είναι να χρησιμοποιήσετε τον καθοδηγούμενο διαλογισμό. Η εμπειρία που ονομάζεται ακριβώς Κάθαρση ή Ο Καπνοδοκαθαριστής (από το βιβλίο «Καθοδηγούμενες Εμπειρίες» του Σίλο), επιδιώκει να παράγει αυτές τις εσωτερικές εκφορτίσεις μέσω μιας καθοδηγούμενης νοητικής άσκησης, αν και, φυσικά, δεν είναι το ίδιο με το να την κάνει κανείς με ένα άλλο άτομο, αλλά μπορεί να είναι χρήσιμη σε ορισμένες στιγμές. Υπάρχουν ακουστικά σε διάφορες ιστοσελίδες για να την ακολουθήσετε μόνοι σας στο σπίτι.

Επομένως, οι εντάσεις είναι απαραίτητες, αλλά πρέπει να τις διαχειρίζεστε και να τις κρατάτε σε ισορροπία μην αφήνοντας τις να συσσωρεύονται. Για να γίνει αυτό, πρέπει να εκτονώνονται όταν χρειάζεται μέσω της κάθαρσης με άλλους ή μέσω τεχνικών καθοδηγούμενου διαλογισμού.

Μετάφραση από τα ισπανικά: Pressenza Athens