Την ιδέα γι αυτό το κείμενο μου την έδωσε ένα άρθρο του Κάρλος Καραμπανιά στο 66ο τεύχος του περιοδικού YOROKOBU, που διανέμεται πλέον δωρεάν στα αεροπορικά ταξίδια της Vueling. Οι ώρες ενός αεροπορικού ταξιδιού μπορεί να είναι πολλές και να μη βλέπεις τη στιγμή να προσγειωθείς. Όταν όμως αντί για τα κλασικά καταναλωτικά περιοδικά των αεροπορικών εταιριών που μόνο για τουρισμό, φαγητό και άντε και εικαστικά (το μόνο πιο ενδιαφέρον κατά τη γνώμη μου) σου μιλούν, βρίσκεις ένα περιοδικό σαν αυτό, τότε το ταξίδι αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον.
Θα παρουσιάσω λοιπόν κι εγώ με τη σειρά μου το Πανεπιστήμιο KIRON, το Πανεπιστήμιο των προσφύγων. Πρόκειται για μια online πλατφόρμα σπουδών πανεπιστημιακού επιπέδου που επινόησαν μερικοί άνθρωποι στο Βερολίνο. Ο λόγος; «Ο αυξημένος όγκος της εισροής προσφύγων από τη Συρία και το Αφγανιστάν αφήνει τους πρόσφυγες δέσμιους της γερμανικής γραφειοκρατίας και ενώ εντός τριμήνου οφείλει το γερμανικό κράτος να εξετάσει το αίτημά τους και να αποφανθεί, πολλές φορές αυτό διαρκεί από έξι μήνες έως ενάμισι έτος. Ικανό διάστημα για να συνεχίσει ή να ξεκινήσει ένας άνθρωπος τις σπουδές του», εξηγεί ο Μάρκους Κρέσλερ, ιδρυτής του Πανεπιστημίου των προσφύγων στο Βερολίνο.
Μέχρι στιγμής το Πανεπιστήμιο KIRON προσφέρει εκτός από μαθήματα γερμανικών, μαθήματα πανεπιστημιακού επιπέδου σε 1000 πρόσφυγες. Το μόνο που χρειάζεται ένας πρόσφυγας για να παρακολουθήσει τα μαθήματα είναι ένας υπολογιστής (όχι απαραίτητα δικός του) ή ένα smartphone και πρόσβαση σε μια σύνδεση ίντερνετ. Σε περίπτωση που μια σύνδεση δεν είναι εφικτή τα μαθήματα προσφέρονται σε βίντεο ή υλικό που μπορεί να «κατέβει» όταν βρεθεί μια σύνδεση και έτσι δεν χρειάζεται η φοιτήτρια ή ο φοιτητής να είναι διαρκώς online. Μέχρι στιγμής, πέραν από τους 1000, έχουν δείξει ενδιαφέρον επιπλέον 15000 πρόσφυγες για να γραφτούν στο Πανεπιστήμιο.
Πώς του ήρθε αυτή η ενδιαφέρουσα ιδέα; «Σκεφτόμουν τρόπους για να ενσωματωθούν οι πρόσφυγες στην γερμανική κοινωνία καθώς η αλληλεγγύη έπρεπε να βρει πρακτικούς τρόπους να φανεί. Γιατί οι πρόσφυγες να μην έχουν πρόσβαση στην πανεπιστημιακή εκπαίδευση, ειδικά αν λάβουμε υπόψη ότι μεγάλο μέρος των νέων που έρχονται είτε μόνοι είτε με τις οικογένειές τους μιλούν πολύ καλά αγγλικά;», αναρωτήθηκε ο Μάρκους Κρέσλερ.
Η ομάδα του Κρέσλερ δούλευε για έξι μήνες προσπαθώντας να βρει τον τρόπο να στήσει αυτό το Πανεπιστήμιο. Το σημαντικότερο ήταν να καταφέρουν να «αναγνωριστούν» οι σπουδές της χώρας προέλευσης από τα άλλα γερμανικά Πανεπιστήμια, για την περίπτωση που θα αποκτούσαν τελικά ασυλία οι σπουδαστές και θα επέλεγαν να παραμείνουν στη Γερμανία.
Με το άγχος της άμεσης φυγής από τις εμπόλεμες ζώνες πολλοί φοιτητές και φοιτήτριες ξεχνούσαν τα χαρτιά της σχολής τους και δεν μπορούσαν να αποδείξουν ότι στη χώρα τους ήταν φοιτητές. Το ρόλο της κάλυψης αυτού του κενού ανέλαβε το Πανεπιστήμιο KIRON σε συνεννόηση με 30 πανεπιστήμια της Γερμανίας. Οι, βραχείας διάρκειας, σπουδές που προσφέρει πιστοποιήθηκαν από τις υπόλοιπες γερμανικές σχολές και αποτελούν το εισιτήριο εισαγωγής στην ανώτατη εκπαίδευση. Εκτός των γερμανικών πανεπιστημιακών σχολών το KIRON βρίσκεται σε επαφή με Γαλλικές και Αγγλικές σχολές για να συμβεί το ίδιο και εκεί σε περίπτωση που οι πρόσφυγες φοιτητές θελήσουν να αλλάξουν χώρα διαμονής. Υπάρχει επίσης διαρκής συνεργασία για τα κριτήρια εισαγωγής με τα γραφεία της Ύπατης Αρμοστείας του ΟΗΕ στη Γερμανία.
Το KIRON χρηματοδοτείται με crowdfunding. Η αλληλεγγύη στις μέρες μας γίνεται όλο και πιο διακριτή και ο κόσμος βρίσκει συγκεκριμένους και ευφάνταστους τρόπους να τη δείχνει. Περισσότερα για το Πανεπιστήμιο των προσφύγων μπορείτε να βρείτε στο λογαριασμό τους στο twitter ή στο facebook.
