Τι σημαίνει Επαναστατικά Μέσα Ενημέρωσης;

Τι σημαίνει Επαναστατικά Μέσα Ενημέρωσης; 3 Βασικές Ιδέες
20 Ιουλίου 2015, του Kit O’Connell @KitOConnell

Το παρακάτω δοκίμιο βασίζεται σε μια σύντομη παρουσίαση που έδωσα το Σάββατο στο Monkeywrench Books στο Ώστιν του Τέξας, ως μέρος του «πως φανταζόμαστε τα Επαναστατικά Μέσα Ενημέρωσης», μια συζήτηση που φιλοξενήθηκε από το Solidarity Circuit και το Peaceful Streets Project.

Ήθελα να μιλήσω σήμερα για τις προκλήσεις του να είσαι νέος δημοσιογράφος στα μέσα ενημέρωσης σήμερα, και έχω τρία βασικά σημεία και μερικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουμε που σκοπεύω να θίξω.

Όλοι συμφωνούμε ότι τα παλιά μέσα μαζικής ενημέρωσης πεθαίνουν και αυτός είναι ένας λόγος για τον οποίο είμαστε εδώ. Επίσης καταπιέζουν τους ανθρώπους καθώς οδεύουν προς τα εκεί με ένα βίαιο ξέσπασμα καθώς πεθαίνουν, το οποίο πληγώνει τους πάντες – ειδικά όσους από εμάς θέλουμε να γίνουμε δημοσιογράφοι με μια βιώσιμη σταδιοδρομία και για όσους θέλουν να φτάσει ο λόγος τους στους άλλους ανθρώπους.

Αλλά τα νέα μέσα ενημέρωσης μοιάζουν κάπως με κάτεργα! Την 1η Ιουλίου, η Digiday δημοσίευσε μια μελέτη σχετικά με τον όγκο των δημοσιεύσεων στα σύγχρονα διαδικτυακά μέσα. Σύμφωνα με τα στοιχεία τους, η Huffington Post έχει 532 εργαζόμενους με πλήρη απασχόληση που παράγουν 1.200 άρθρα ανά ημέρα, με επιπλέον 400 απλήρωτες δημοσιεύσεις από blog καθημερινά. Εν τω μεταξύ το BuzzFeed, η μεγαλύτερη «επιτυχία» της σύγχρονης, βασισμένη σε λίστα δημοσιογραφίας έχει 100 αμειβόμενους εργαζόμενους που παράγουν πάνω από 350 άρθρα καθημερινά.

Και τα δύο έχουν πολύ διαφορετικά μοντέλα για το πώς λειτουργούν, αλλά είναι τυπικό σήμερα εάν είσαι δημοσιογράφος να αναμένεται να εργαστείς δωρεάν. Και στη συνέχεια, τελικά, αν είσαι τυχερός, μπορεί επίσης να ανέβεις πάνω από κάποιους άλλους ανθρώπους που εργάζονται επίσης τόσο σκληρά όσο και εσύ, και να πληρωθείς για την εργασία σου. Κάποιοι συγγραφείς αμειβόμενοι παράγουν 10 με 15 άρθρα την ημέρα για να κρατήσουν τα εν λόγω επίπεδα παραγωγής. Αυτό δεν είναι βιώσιμο.

Και παλιές ατζέντες εισάγονται στα νέα μέσα ενημέρωσης. Έχω προσπαθήσει να εγκαταλείψω τον εθισμό μου στο Stitcher, μια εφαρμογή διαδικτυακής ραδιοφωνικής μετάδοσης, επειδή παίζουν διαφήμιση για τη νέα εφαρμογή διαδικτυακής ραδιοφωνικής μετάδοσης της Goldman Sachs. Δεν το θέλω αυτό στο τηλέφωνό μου! Αλλά είναι ένα τέλειο παράδειγμα του πώς οι παλιές ατζέντες εισέρχονται στα νέα μας σχήματα. Επί πλέον, ακόμα εισάγουμε την ιδέα της ουδετερότητας, η οποία είναι μια χαζομάρα.

Επομένως παρουσιάζουμε εδώ τρία σημαντικά σημεία για να επικεντρωθούμε όταν φανταζόμαστε τα επαναστατικά μέσα ενημέρωσης:

Τα επαναστατικά μέσα ενημέρωσης είναι αποκεντρωμένα και ποικιλόμορφα
Η παλιά ιδέα της αίθουσας σύνταξης έχει πεθάνει. Η σύγχρονη παραγωγή ειδήσεων δεν γίνεται πλέον σε μια κεντρική τοποθεσία. Αντίθετα, τοπικοί δημοσιογράφοι και πολίτες δημοσιογράφοι μπορούν να συνδεθούν από οποιοδήποτε σημείο βρίσκονται σε ένα παγκόσμιο δίκτυο με άλλους δημοσιογράφους που κάνουν παρόμοια δουλειά ή που δουλεύουν πάνω σε παρόμοια ζητήματα.

Τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μπορούν επίσης να δημιουργήσουν παγκόσμια αλληλεγγύη και να συνδέσουν ακτιβιστές από όλο τον κόσμο.

Ιδανικά, αυτό θα πρέπει να επιτρέπει διαφορετικές φωνές να μιλήσουν, συμπεριλαμβανομένων τις φωνές των μειονοτήτων και των καταπιεσμένων ομάδων που στο παρελθόν δεν έβρισκαν φωνή στα μέσα μαζικής ενημέρωσης.

Φυσικά, αυτό παρουσιάζει νέες προκλήσεις – τα τοπικά μέσα ενημέρωσης υποφέρουν καθώς τα παλιά μέσα ενημέρωσης πεθαίνουν, και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης παρουσιάζουν τις δικές τους προκλήσεις. Πολλά νέα μέσα ενημέρωσης εξαρτώνται από το Facebook να αναπαράγει τις προβολές σελίδων, αλλά το Facebook συνεχώς στραγγαλίζει τον αριθμό που λαμβάνει από τις προβολές σελίδων που δεν έχουν ένα ακριβό διαφημιστικό προϋπολογισμό. Μπορεί να είναι δύσκολο να καταλάβουμε ποια δίκτυα να βάλουμε σε προτεραιότητα, καθώς νέα κοινωνικά δίκτυα όπως το Snapchat έρχονται στο προσκήνιο.

Φυσικά, μερικά από αυτά τα ίδια τα νέα εργαλεία μπορούν να βοηθήσουν να δημιουργηθούν νέοι τρόποι επικοινωνίας και να αναδημιουργηθεί αυτό το αίσθημα της παλιάς αίθουσας σύνταξης για μία νέα εποχή. Πρόσφατα έγινα μέρος ενός νέου πρότζεκτ που χρησιμοποιεί το Slack, ένα ως επί το πλείστων δωρεάν υβρίδιο για κουβέντα και email που επιτρέπει σε δημοσιογράφους και εκδότες να μοιράζονται σαχλά λινκ και να συζητούν τα θέματα της ημέρας, καθώς διευκολύνει και τη σοβαρή δουλειά όπως τη συνεργατική επιμέλεια ενός άρθρου.

Τα επαναστατικά μέσα ενημέρωσης δεν είναι ουδέτερα ούτε ισορροπημένα
Είμαι ένας δημοσιογράφος που γράφει υποκειμενικά άρθρα (Gonzo), αλλά σήμερα θα έλεγα ότι τα καλύτερα μέσα ενημέρωσης είναι αυτά που εμπλέκονται με τις ιστορίες για τις οποίες γράφουν. Πρέπει να διαλύσουμε την ιδέα ότι πρέπει κάποιος να παραμένει εντελώς ουδέτερος και ισορροπημένος, απομακρυσμένος από την ιστορία. Η ουδετερότητα δίνει στην ουσία φωνή σε ανθρώπους που πιστεύω ότι είναι εχθροί της ανθρωπότητας, διασφαλίζοντας ότι και «οι δύο πλευρές» κάθε θέματος θα πάρουν «ίσο χρόνο».

Αντιθέτως τα επαναστατικά μέσα ενημέρωσης θα πρέπει να έχουν μια ατζέντα όπου οι άνθρωποι θα έρχονται πάντα πρώτοι.

Με το να τοποθετούμε ανοιχτά στο τραπέζι την ατζέντα μας, βοηθάμε τους ανθρώπους να «χτίσουν» την είδηση από μόνοι τους.

Οι σύγχρονοι αναγνώστες δε λαμβάνουν πλέον όλα τα νέα τους από μία μόνο πηγή, αλλά, αντίθετα, πηγαίνουν στα κοινωνικά δίκτυα και σε διάφορες ιστοσελίδες και ο καθένας φτιάχνει τη δική του ιδέα για το τι συνέβη στον κόσμο εκείνη την ημέρα. Με το να είμαστε ανοιχτοί για το τι πιστεύουμε και να μην προσπαθούμε να είμαστε τα πάντα για όλους τους ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων των εχθρών μας (ρυπαντές, μεγάλες εταιρείες, βίαιη και ρατσιστική αστυνομία, διεφθαρμένοι πολιτικοί, κ.λπ.), επιτρέπει στους καταναλωτές ειδήσεων να καταλαβαίνουν πού να μας τοποθετήσουν όταν χτίζουν τις καθημερινές ειδήσεις τους.

Ωστόσο, χρειάζεται ακόμη να βασίσουμε το έργο μας αυστηρά πάνω σε γεγονότα και αποδεικτικά στοιχεία. Αυτό μπορεί να σημαίνει ότι πρέπει να μιλήσουμε με ανθρώπους με τους οποίους μπορεί να διαφωνούμε, αλλά είναι σημαντικό να δίνουμε την πλήρη εικόνα στους αναγνώστες μας. Για παράδειγμα, πρόσφατα έγραψα ένα θέμα για τη μεταφορά φυλακισμένων για το Truthout, και μίλησα με έναν υπάλληλο από το Τμήμα Φυλακών του Βερμόντ. Αλλά φρόντισα να αφήσω τις φωνές των πρώην φυλακισμένων να μιλήσουν δυνατότερα και περισσότερο.

Τα επαναστατικά μέσα ενημέρωσης είναι βιώσιμα
Η διαφήμιση δεν είναι αρκετή για να διατηρήσει τη σύγχρονη δημοσιογραφία. Είναι επίσης μια οικονομία φούσκα. Αν ρίξεις μια ματιά σε ένα διαφημιστικό μπάνερ σε μια ειδησεογραφική σελίδα, αυτή η ιστοσελίδα ουσιαστικά εκμισθώνει αυτό το μικρό χώρο. Όμως, η εταιρεία που αγόρασε αυτό το χώρο, τον μεταπωλεί συχνά και πάλι˙ μερικές φορές αυτό συμβαίνει τρεις ή τέσσερις φορές για ένα συγκεκριμένο διαφημιστικό μπάνερ. Αυτό απλά δεν είναι βιώσιμο, και είναι μια φούσκα που πρόκειται να σκάσει.

Πέρα από αυτό, οι δημοσιογράφοι δικαιούνται να πληρώνονται για τη δουλειά που κάνουν, ώστε να μπορούν να επιβιώσουν και να συνεχίσουν να εργάζονται. Πρέπει να αναζητήσουμε νέους τρόπους χρηματοδότησης, όπως μέλη, crowdfunding (αλλά αποφύγετε το Gofundme), και άλλες μορφές υποστήριξης. Πρέπει επίσης να είναι διαφανής ο τρόπος που βγάζουμε χρήματα και ο τρόπος που πληρώνουμε τους δημοσιογράφους μας. Μπορούμε να αγωνιστούμε για τη διαφάνεια είτε είμαστε ένας συνεταιρισμός, ένα κατάστημα που βασίζεται στην συντεχνία (όπως το Truthout!), μια μη κερδοσκοπική, ή περισσότερο παραδοσιακές οργανώσεις. Ζητούσα θέσεις για μια νέα έκδοση που βοηθάω να ξεκινήσει, και προσπαθούμε να είμαστε πραγματικά ειλικρινείς με τους ανεξάρτητους επαγγελματίες που μιλάμε για το τι θα μπορούμε να πληρώσουμε σε σχέση με αυτό που τους αξίζει να πάρουν.

Κυρίως, τα τρία σημεία συνοψίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό και την αλληλεγγύη – αλληλεγγύη για τους ανθρώπους που παίρνουμε συνέντευξη, αλλά και αλληλεγγύη για τους εργαζόμενους των μέσων ενημέρωσης. Μπορώ να σας πω ότι είναι μια παράξενη εμπειρία να κάνεις ρεπορτάζ για τη «Μάχη για τα 15 δολάρια» (“Fight For 15”), αν δεν είσαι σε θέση να έχεις ένα αξιοπρεπές βιοτικό επίπεδο για τον εαυτό σου ως δημοσιογράφος.

Θα ήθελα πολύ να ακούσω τα σχόλιά σας σχετικά με τα σημεία μου, και πώς νομίζετε ότι μπορούμε να δημιουργήσουμε μέσα που είναι αποκεντρωμένα και ποικιλόμορφα, με πάθος αλλά και αξιόπιστα και βιώσιμα. Ευχαριστώ που με ακούσατε.

Η παρουσίασή μου, “Τι είναι τα Επαναστατικά Μέσα Ενημέρωσης;” στο Soundcloud:
http://www.mintpressnews.com/MyMPN/what-is-revolutionary-media-3-key-ideas/