(Metnin Türkçe çevirisi aşağıdadır)
Μόλις έμαθα το νέο του θανάτου του Μπόισαν Γιακάρ και της Ζελίζ Ντενίζ σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα από έναν φίλο που έχει κι εκείνος τους δεσμούς του με την Τουρκία, όπως κι εγώ άλλωστε. Μου το επιβεβαίωσε άρθρο για τα τουρκικά ΛΟΑΤ δικαιώματα και oι φίλοι που όλη μέρα γράφουν στη σελίδα τους στο facebook. Τον Μπόισαν τον γνώρισα το 2007 όταν σε παράλληλες απόπειρες τότε Αθήνα και Ιστανμπούλ προσπαθούσαν να εδραιώσουν μορφές διεκδίκησης δικαιωμάτων για τους ΛΟΑΤ ανθρώπους: πορείες, εκθέσεις, περιοδικά, πράιντ.
Έλεγε το 2007 ο Μπόισαν Γιακάρ για την οργάνωση με την οποία προωθούσε την ατζέντα των ΛΟΑΤ δικαιωμάτων στην Τουρκία (στο 7ο τεύχος του City Uncovered, την ΛΟΑΤ εφημερίδα που κυκλοφορούσαμε μαζί με φίλες και φίλους στην Ελλάδα εκείνη την εποχή): “Η Lambda Instanbul είναι περισσότερο μια συλλογικότητα παρά μια οργάνωση. Είμαστε άνθρωποι που αρέσκονται να δρουν στο δρόμο, εργαζόμαστε εθελοντικά σε οριζόντια οργανωτική μορφή, δεν υπάρχει κανένας ή καμία Πρόεδρος, κανένα ΔΣ παρά μόνο επιτροπές και υπεύθυνοι επιτροπών. Η δράση μας περιλαμβάνει μια γραμμή ενημέρωσης και συμβουλών μέσω των ΜΜΕ, βιβλιοθήκη, επαφή με οργανώσεις εντός και εκτός Τουρκίας, την επιτροπή του Pride την ετήσια απόδοση βραβείων ομοφοβίας και τη διαρκή προσπάθειά μας να βρούμε πόρους για να τα στηρίζουμε όλα αυτά. Έχουμε συνειδητά επιλέξει να μην είμαστε νόμιμη οργάνωση ως προς το κράτος, που θα απαιτούσε μια δομή τελείως διαφορετική από αυτήν με την οποία δουλεύουμε εμείς. Αυτό είναι καλό γιατί μας δίνει την ελευθερία να εργαζόμαστε όπως θέλουμε εμείς αλλά έχει και τα αρνητικά του, τουλάχιστον στον οικονομικό τομέα. Η Lambda Istanbul δεν αποσπά εύκολα κονδύλια, αν υποθέσουμε ότι δίνονται κονδύλια για σκοπούς σαν τον δικό μας”.
Σχετικά με τη διοργάνωση του Pride ο Μπόισαν μας είχε πει τότε: “Το pride της Τουρκίας θα γίνει για 5η φορά στην Ιστανμπούλ. Το διοργανώνει κυρίως η Lambda Istanbul αλλά το στηρίζουν όλες οι ΛΟΑΤ οργανώσεις της Τουρκίας. Πέρσι είχαν βαδίσει μαζί μας 50 άνθρωποι και θεωρήθηκε πολύ μεγάλη επιτυχία για τα δεδομένα της Τουρκίας (σ.τ.σ. μιλάμε για το 2006). Για μας το pride είναι συνδιοργάνωση. Τα πάντα μπαίνουν στην άκρη, δεν υπάρχουν διαφορές εκείνες τις μέρες. Μιλάμε πολύ για όλα, βρίσκουμε κοινή συνισταμένη όλων των φωνών και των ιδεών μας και μετά ριχνόμαστε στη δουλειά.”
Παρακολουθούσα τον Μπόισαν να μεγαλώνει και να βρίσκει τα πατήματά του, παρακολουθούσα και του σχολίαζα τις μεταμορφώσεις του στο facebook. Τον τελευταίο καιρό κατείχε θέση συμβούλου για ΛΟΑΤ θέματα στον Δήμαρχο του Σισλί. Πάντα φωτεινός, με ένα γεμάτο υπονοούμενα βλέμμα, είναι μια ενέργεια που νιώθω να εξακολουθεί να μας χαμογελά από όπου τώρα βρίσκεται.
(ακολουθεί μετάφραση του κειμένου στα τούρκικα)
Boysan Yakar: “Bizim için onur yürüyüşü her şeyin bir kenara koyulduğu ortaklaşa bir harekettir”
Boysan Yakar ve Zeliş Deniz’in geçirdikleri trafik kazasını ve ölüm haberini daha yeni aldım, aynı zamanda tüm gün boyunca facebook profillerinin duvarına yapılan paylaşımlarla ve Türkiye LGBT Haklarıyla ilgili şu makaleyle bu durumun gerçekliğinin farkına vardım diyebilirim. Boysan’la tanışmam 2007 yılına bu yılda Atina ve İstanbul’da paralel olarak yürüttüğümüz LGBT bireyler ve onların haklarıyla ilgili yaptığımız yürüyüşler, sergiler, yayınlar ve onur yürüyüşü gibi girişimlere dayanıyordu.
Boysan Yakar 2007 yılında LGBT bireyler ve haklarıyla ilgili yayınladığı bildiriler [Uncovered isimli keza yine aynı zaman aralığında yayınladığımız LGBT mecmuasında da yer verdiğimiz.] ve organizasyonu hakkında şunları dile getirmişti:
“Lambda Instanbul bir organizasyondan öte kolektif bir birliktir işin aslı. Biz sokaklarda hakkını arayan, herhangi bir statü olmadan gönüllü olarak çalışan insanlarız, ne yönetici ne de yönetim kurulumuz var, yalnızca komite ve komiteyi oluşturan insanlardan ibaretiz. Aktivitelerimizin başında bir bilgi zinciri oluşturup bunun medyada, kütüphanelerde yer alması ve Uluslararası organizasyonlarca duyulmasını sağlamak geliyor. Sonrasında Onur Komitesi, Yerel Homofobi Ödül Törenimiz ve sonsuz eforumuz listede yer alıyor.
Yönetimlere karşı ortaya çıkmış bir organizasyon olmak bizim seçimimiz değildi, yaptığımız işler, hakkımızı, özgürlüğümüzü arıyor olmamız ve farkındalığımız bizi bu negatif duruma en azından ekonomik açıdan sürükledi. Maalesef ki bugün Lamba İstanbul yeterli ekonomik fona sahip olmayan ve bunun temelinde de amacımızın hakkımızı arıyor olması olan bir organizasyondur.”
Boysan aynı zamanda Onur Yürüyüşüyle ilgili de şunları dile getirmişti:
“İstanbul Türkiye Onur Yürüyüşü’ne bu sene 5. kez ev sahipliği yapacak, çoğunlukla Lamda İstanbul’un ve beraberinde tüm Türkiye’den LGBT organizasyonlarının düzenlediği bir yürüyüş bu. Geçen sene 50 kişi bizimle yürüdü ve inanın Türkiye standartlarına göre çok büyük bir başarıdır bu. [editörün notu: 2006 yılından bahsediyoruz.]
Bizim için bu yürüyüş ortaklaşa oganize edilmiş bir harekettir ve herşeyin bir kenara koyulduğu, farklılıkların olmadığı bir gündür. O gün çok fazla şey hakkında konuşur, çok fazla şey paylaşır ve en önemlisi her ses ve fikir için alan yaratır sonrasında kendimizi yine işimize adarız.”
O günden bugüne Boysan’ın büyüdüğünü ve yaptığı çalışmalar ve kazandığı başarılarıyla amacının peşinde nasıl ilerlediğini gördüm, bunu facebookta izleyip dile getirme fırsatı buldum. En son Şişli Belediye Başkanının LGBT Hakları Danışmanlığını yaptığnı duymuştum.
O Her zaman aydın, hayat dolu ve bilge bir bireydi. Sivri diliyle ve dobralığyla eminim ki şu an yine bakıp gülümsüyordur bize sonsuzluğa çıktığı bu yolculuğunda…
