Χρειαζόμαστε διεθνή βραβεία για να αναγνωρίζεται η ακτιβιστική δράση των ανθρώπων;

  • Όχι βέβαια, καλύτερα να έχουν τη λιγότερη δυνατή σχέση.
  • Αναλόγως αν απονέμονται με ανταλλάγματα ή αν αποτελούν ένα είδος ξεπλύματος του οργανισμού που τα απονέμει ή αυτών που τον χρηματοδοτούν.
  • Ναι, γιατί έτσι κάποιοι αγώνες γίνονται πιο γνωστοί.

Διαφορετικές απαντήσεις ανάλογα με τις ιδεολογικές αφετηρίες ή ανάλογα με το πόσο έχουμε δει ενδιαφέρουσες πρωτοβουλίες της κοινωνίας των πολιτών να εργαλειοποιούνται από θεσμούς βραβείων. Τελευταία συζητείται πολύ η καθιέρωση κοινωνικών ή δημοσίων βραβείων είτε “από τα κάτω”, είτε ως αντάλλαγμα προσφοράς προς ιδιωτικές εταιρείες, αντί για τα σημερινά χρηματιστηριακά κέρδη, ειδικά σε μερικούς ευαίσθητους τομείς που δεν πρέπει να συζητιούνται με όρους χρηματιστηρίου, όπως για παράδειγμα η υγεία.

Το 1999 απονεμήθη το βραβείο Νόμπελ στους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα για την προσφορά τους στις διαφορετικές ηπειρωτικές περιφέρειες του πλανήτη μας. Ο Οργανισμός αφιέρωσε ένα μέρος των χρημάτων που συνόδευαν το βραβείο για να φτιάξει ένα υβριδικό σώμα: την πρωτοβουλία Drugs for Neglected Diseases Initiative. Μια πρωτοπόρα σύμπραξη δημόσιου, ιδιωτικού τομέα και κοινωνίας πολιτών, με σκοπό να παρέχει συγκεκριμένο πλαίσιο για την ανάπτυξη φαρμάκων για ξεχασμένες ασθένειες. Αυτές με τις οποίες μόνες τους οι πολυεθνικές εταιρείες σπανίως ασχολούνται, γιατί είναι “πολύ μεγάλο το επενδυτικό ρίσκο για μικρό πιθανό κέρδος”, καθώς αυτές οι ασθένειες προσβάλλουν ξεχασμένους ανθρώπους σε φτωχές χώρες, κυρίως της αφρικανικής ηπείρου.

Ο θεσμός του περιβαλλοντικού βραβείου Goldman, με το οποίο ασχολούμαστε στο παρόν κείμενο, ισχύει από το 1990 και τον καθιέρωσε το ζεύγος Richard – Rhoda Goldman. Ο Richard Goldman είχε ασφαλιστική και επενδυτική εταιρεία, ενώ η γυναίκα του Rhoda ήταν κληρονόμος της περιουσίας του Levi-Strauss. Οι περισσότερες ιστοσελίδες σε μια πρώτη αναζήτηση τους ονομάζουν και τους δυο φιλάνθρωπους. Το Goldman Environmental Prize παρέμεινε μετά το θάνατο του ζεύγους αυτόνομος οργανισμός, μετρώντας περιουσία περίπου 50 εκατομμυρίων δολαρίων, σε αντίθεση με το Goldman Fund, το οποίο διαμελίστηκε στους κληρονόμους. Το Goldman Environmental Prize μοιράζει κάθε χρόνο το ποσό των 150.000 δολαρίων σε ακτιβίστριες και ακτιβιστές που δρουν για το περιβάλλον. Έχοντας επομένως μια αρχική εικόνα για τα συγκεκριμένα βραβεία, πάμε να γνωρίσουμε τους ανθρώπους και τους λόγους που βραβεύτηκαν φέτος, στις 30/11/2020.

 

Chibeze Ezekiel, Γκάνα: Ως άμεσο αποτέλεσμα της τετραετούς εκστρατείας του Chibeze Ezekiel, ο Υπουργός Περιβάλλοντος της Γκάνας ακύρωσε την κατασκευή μονάδας παραγωγής ενέργειας άνθρακα 700 MW και παρακείμενου λιμένα μεταφοράς για την εισαγωγή άνθρακα. Το εργοστάσιο παραγωγής ενέργειας από άνθρακα θα ήταν το πρώτο της Γκάνας. Ο ακτιβισμός του Ezekiel σταμάτησε τη βιομηχανία άνθρακα να εισέλθει στη Γκάνα και οδήγησε το ενεργειακό μέλλον του έθνους μακριά από τον άνθρακα. Περισσότερες πληροφορίες βρείτε εδώ.

Chibeze Ezekiel, Γκάνα

 

Kristal Ambrose, Μπαχάμες: Βασιζόμενη στη δύναμη του νεανικού ακτιβισμού, η Kristal Ambrose έπεισε την κυβέρνηση των Μπαχάμες να απαγορεύσει τις πλαστικές σακούλες μιας χρήσης, τα πλαστικά μαχαιροπήρουνα, τα καλαμάκια, τα δοχεία και φλιτζάνια από φελιζόλ. Η απαγόρευση ανακοινώθηκε τον Απρίλιο του 2018 και τέθηκε σε ισχύ τον Ιανουάριο του 2020. Περισσότερες πληροφορίες βρείτε εδώ.

Kristal Ambrose, Μπαχάμες

 

Leydy Pech, Μεξικό: Η Leydy Pech, ιθαγενής μελισσοκόμος των Μάγια, ηγήθηκε ενός συνασπισμού που σταμάτησε με επιτυχία τη φύτευση γενετικά τροποποιημένης σόγιας από τη Monsanto στο νότιο Μεξικό. Το Ανώτατο Δικαστήριο του Μεξικού αποφάσισε ότι η κυβέρνηση παραβίασε τα συνταγματικά δικαιώματα των Μάγια και ανέστειλε τη φύτευση γενετικά τροποποιημένης σόγιας. Λόγω της επιμονής της Pech και του συνασπισμού της, τον Σεπτέμβριο του 2017, η Υπηρεσία Τροφίμων και Γεωργίας του Μεξικού προχώρησε σε ανάκληση της άδειας της Monsanto να καλλιεργεί γενετικά τροποποιημένη σόγια σε επτά πολιτείες. Περισσότερες πληροφορίες βρείτε εδώ.

 Leydy Pech, Μεξικό

 

Lucie Pinson, Γαλλία: Το 2017, ο ακτιβισμός της Lucie Pinson πίεσε με επιτυχία τις τρεις μεγαλύτερες τράπεζες της Γαλλίας να άρουν τη χρηματοδότηση για νέα έργα άνθρακα σε εταιρείες άνθρακα. Στη συνέχεια, ανάγκασε τις γαλλικές ασφαλιστικές εταιρείες να ακολουθήσουν το παράδειγμά τους: μεταξύ 2017 και 2019, οι μεγάλες ασφαλιστικές AXA και SCOR ανακοίνωσαν τα σχέδιά τους για τερματισμό της ασφαλιστικής κάλυψης για έργα άνθρακα. Περισσότερες πληφορορίες βρείτε εδώ.

Lucie Pinson, Γαλλία

 

Nemonte Nenquimo, Εκουαδόρ: Η Nemonte Nenquimo ηγήθηκε μιας εκστρατείας και νομικής δράσης αυτόχθονων που οδήγησε σε δικαστική απόφαση προστασίας 500.000 στρεμμάτων τροπικού δάσους του Αμαζονίου και εδάφους Waorani από την εξόρυξη πετρελαίου. Η ηγεσία της Nenquimo και η νομική αγωγή δημιούργησαν ένα νομικό προηγούμενο για τα ιθαγενή δικαιώματα στο Εκουαδόρ και άλλες φυλές ακολουθούν τα βήματά της για να προστατεύσουν πρόσθετα τμήματα τροπικού δάσους από την εξόρυξη πετρελαίου. Περισσότερες πληροφορίες βρείτε εδώ.

Nemonte Nenquimo, Εκουαδόρ

 

Paul Sein Pwa, Μιανμάρ: Επιδιώκοντας να διατηρήσει το περιβάλλον και την κουλτούρα Κάρεν στη Μιανμάρ, τον Δεκέμβριο του 2018, ο Paul Sein Twa οδήγησε μια ομάδα ανθρώπων στη δημιουργία ενός ειρηνευτικού πάρκου 1,35 εκατομμυρίων στρεμμάτων – μια μοναδικού τύπου συνεργατική προσέγγιση που βασίζεται στην κοινότητα – στη λεκάνη του ποταμού Salween. Η λεκάνη απορροής του ποταμού Salween είναι μια σημαντική ζώνη βιοποικιλότητας και φιλοξενεί τους αυτόχθονες κατοίκους του πολιτισμού Κάρεν, οι οποίοι αναζητούν εδώ και πολύ καιρό αυτοδιάθεση και πολιτιστική επιβίωση. Το νέο πάρκο αντιπροσωπεύει μια σημαντική νίκη για την ειρήνη και την προστασία κατοίκων στη Μιανμάρ. Περισσότερες πληροφορίες βρείτε εδώ.

Paul Sein Pwa, Μιανμάρ