Αρχικά, πρέπει να στείλουμε τις καλύτερες ευχές μας για ευεξία στους φίλους και τις φίλες, τους αδελφούς και τις αδελφές μας στην Καλιφόρνια που αντιμετωπίζουν μια άνευ προηγουμένου καταστροφή. Οι πυρκαγιές εκεί είναι τρομερά σφοδρές.
Ένας πρόσφατος χάρτης δείχνει ολόκληρη τη Δυτική Ακτή των ΗΠΑ με τη χειρότερη ποιότητα αέρα στη Γη.
Η Καλιφόρνια είναι η μεγαλύτερη πολιτεία των ΗΠΑ και είναι η πέμπτη μεγαλύτερη οικονομία στον κόσμο, σύμφωνα με στοιχεία που κυκλοφόρησαν τον Μάιο του 2018 από το Υπουργείο Εμπορίου των ΗΠΑ. Το Ακαθάριστο Πολιτειακό Προϊόν του 2017 ήταν 2,747 τρισεκατομμύρια δολάρια, ξεπερνώντας το ΑΕΠ του Ηνωμένου Βασιλείου που ήταν 2,625 τρισεκατομμύρια δολάρια.
Αυτές οι πυρκαγιές δεν είναι φυσική καταστροφή αλλά ανθρωπογενείς. Η Καλιφόρνια θα μπορούσε να ήταν ένας φάρος πολιτιστικού και κοινωνικού μετασχηματισμού, χρησιμοποιώντας την ενέργεια και τη δυναμική των κοινωνικών κινημάτων της δεκαετίας του ‘60 για να προσανατολίσει την κοινωνία σε μια νέα κατεύθυνση: την υποστήριξη μιας ισορροπημένης οικολογίας, την ανάπτυξη ενός καινοτόμου και ενεργειακά έξυπνου συστήματος δημόσιων μεταφορών, το άνοιγμα νέων αρχιτεκτονικών δρόμων για τη δημόσια στέγαση, τον μετασχηματισμό και τον εκδημοκρατισμό της οικονομικής δομής, τη χρήση τεχνολογίας για τη μεγαλύτερη πρόσβαση στην άμεση δημοκρατία και τη διεύρυνση στην συμμετοχή στην πολιτική. Η Καλιφόρνια θα μπορούσε να έχει δημιουργήσει ένα εντελώς νέο κοινωνικό μοντέλο, έχοντας τα πάντα στα χέρια της για να το κάνει – τους ανθρώπους, την ακτογραμμή, τον ήλιο, τη γη και την υποστήριξη της υπόλοιπης χώρας.
Αντ’ αυτού, η Καλιφόρνια έγινε το κέντρο του Συστήματος. Ο Σίλο κομψά περιέγραψε κάποτε το Σύστημα ως «το κέντρο του δευτερεύοντος» και η Καλιφόρνια είναι το τέλειο μοντέλο. Η Καλιφόρνια έχασε μια μεγάλη ευκαιρία παίρνοντας μια λάθος κατεύθυνση και έγινε το κέντρο του ακραίου ατομικισμού, καπιταλισμού, υλισμού και του κατεπείγοντος. Πάρτι σαν να μην υπάρχει αύριο.
Αλλά τώρα ήρθε το αύριο, και το Αμερικανικό Όνειρο έχει γίνει ένας εφιάλτης. Η κλιματική αλλαγή είναι μια πραγματικότητα και η Καλιφόρνια δεν έχει κάνει πολλά γι’ αυτό. Δεν είναι ζήτημα πολιτικής αριστεράς ή δεξιάς, των Ρεπουμπλικάνων ή των Δημοκρατικών, αλλά ζήτημα πολιτισμού, όπου το να έχεις 2 ή 3 αυτοκίνητα ανά οικογένεια είναι ο κανόνας, όπου οι δημόσιες συγκοινωνίες έχουν υποτιμηθεί, όπου το να κερδίζεις χρήματα είναι η προτεραιότητα (υπάρχουν αυτή τη στιγμή 170 δισεκατομμυριούχοι μόνο στην Καλιφόρνια).
Και τώρα τι; Οι ίδιες ευκαιρίες υπάρχουν σήμερα όπως πριν από 60 χρόνια. Το ζήτημα είναι ποιο μοντέλο επιλέγουν, σε τι αξίες δίνουν προτεραιότητα, ποιο σχέδιο προς το μέλλον ξεκινούν; Θα εξανθρωπίσουμε πραγματικά αυτόν τον κόσμο και θα σταματήσουμε να προσποιούμαστε ότι το κάνουμε; Θα αρχίσουμε να συνεργαζόμαστε – σε επίπεδο ιδιωτικό, δημόσιο, τοπικό, εθνικό, διεθνές – για πραγματική συνεργασία και αλληλεγγύη, με την κατανόηση ότι η ελευθερία μου δεν πρέπει να παραβιάζει την ελευθερία κάποιου άλλου; Μπορούμε όλοι να συμφωνήσουμε να απαγορεύσουμε τη χρήση βίας για την επίλυση των συγκρούσεών μας, ότι η επιστήμη πρέπει να γίνει αποδεκτή ως η απόλυτη γνώση μας, ότι το χρήμα και η οικονομία πρέπει να είναι στην υπηρεσία της ανθρωπότητας και της κοινωνικής ανάπτυξης (και όχι το αντίστροφο), ότι δεν υπάρχει τίποτα πιο σημαντικό από τους συνανθρώπους μας και την ευημερία τους; Αν μάθουμε να φερόμαστε καλά στους ανθρώπους, θα φερθούμε καλά και στη φύση και στο ζωικό βασίλειο επίσης.
Μπορούμε μόνο να ελπίζουμε ότι αυτές οι πυρκαγιές θα κάψουν τις ψευδαισθήσεις και τα ονειροπολήματά μας για την σημερινή κοινωνία μας και θα ανοίξουν το μυαλό και την καρδιά μας. Πρέπει να δραστηριοποιηθούμε στο ρεύμα του εξανθρωπισμού που εργάζεται για πάνω από 50 χρόνια με τις ίδιες προτάσεις: να θέσουμε την προσωπική ανάπτυξη στο ίδιο επίπεδο με την κοινωνική ανάπτυξη (δεν υπάρχει το ένα χωρίς το άλλο). Να φερόμαστε στους άλλους όπως θέλουμε να μας φέρονται. Να δοθεί προτεραιότητα στη συμφιλίωση έναντι της εκδίκησης. Να αντιταχθούμε στη βία σε όλες τις μορφές της και να πάρουμε μέρος στο μη-βίαιο κίνημα που έχει σώσει την ανθρωπότητα πολλές φορές (από την Ινδία, τις ΗΠΑ έως την Ιρλανδία και τη Νότια Αφρική και πολλές ακόμα). Οι αποφάσεις που παίρνουμε τώρα θα έχουν επιπτώσεις στις επόμενες γενιές.
Μετάφραση από τα αγγλικά: Pressenza Athens