Στις 29 Μαΐου, όπως είχε αρχικά σχεδιαστεί, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας μαζί με 37 χώρες, διακεκριμένους οικονομολόγους και επιστήμονες αλλά και την υποστήριξη της UNITAID, προέβη σε μια πρωτοβουλία που θα μείνει στην ιστορία με τον κωδικό C-TAP ή ως Σχέδιο Κόστα Ρίκα. Στην ουσία δημιούργησε μια δεξαμενή πρόσβασης στην τεχνολογία αντιμετώπισης της πανδημίας covid-19. “Τα εμβόλια, τα διαγνωστικά, οι θεραπείες και άλλα σημαντικά εργαλεία που αφορούν την αντιμετώπιση της πανδημίας πρέπει να είναι διεθνώς διαθέσιμα ως κοινά αγαθά”, είπε ο Πρωθυπουργός της Κόστα Ρίκα, Κάρλος Άλβαρο στην ομιλία του.
Η σκιά της πανδημίας μπορεί να εγκαταλείπει σιγά σιγά τη χώρα μας, αξίζει όμως να έχουμε διαρκώς στο μυαλό μας ότι μιλάμε για 6,5 εκατομμύρια διαγνώσεις παγκοσμίως και πάνω από 371.000 ανθρώπους που έχουν χάσει τη ζωή τους μέχρι σήμερα. Πρόκειται δυστυχώς για μια απειλή που δεν έχουμε αντιμετωπίσει και που το υπάρχον σύστημα έρευνας και ανάπτυξης της καινοτομίας υγείας, δεν εγγυάται την ίση και απρόσκοπτη πρόσβαση σε μελλοντικά εργαλεία υγείας για να το πετύχουμε αποτελεσματικά. Σε παλαιότερα άρθρα έχουμε εξηγήσει τους λόγους.
Στο πολιτικό κομμάτι αυτής της πρωτοβουλίας αξίζει να αναφέρουμε ότι δεν πρόκειτα για 37 φτωχές χώρες, που μην έχοντας στον ήλιο μοίρα δημιουργούν δεξαμενή πατεντών, όπως μέρος του αμερικανικού τύπου έσπευσε να τιτλοφορήσει την αρθρογραφία του, για παράδειγμα δείτε εδώ τους financial times. Η νοοτροπία αυτή του να κατηγοριοποιείς τις χώρες με βάση το ΑΕΠ τους, εκτός του ότι στηρίζεται σε μια δευτερεύουσα παράμετρο, όταν συζητάμε για την υγεία των ανθρώπων, δεν έχει καν ισχύ στην παρούσα σύνθεση των ιδρυτικών μελών αυτής της ιστορικής πρωτοβουλίας. Σύμφωνα με τα στοιχεία της Παγκόσμιας Τράπεζας το προφίλ των χωρών είναι 31% χαμηλότερου μεσαίου εισοδήματος, το 40% υψηλότερου μεσαίου εισοδήματος και το 29% υψηλού εισοδήματος.
Αν κάτι έχει ενδιαφέρον να παρατηρήσουμε είναι ότι παρά τις ισχυρές δηλώσεις πριν μερικές μέρες, οι Ευρωπαϊκές χώρες και ειδικά η Ευρωπαϊκή Ένωση που είχε εμφανιστεί ως “μια φωνή”, μέσα από δηλώσεις της Επιτρόπου Βαν ντε Λέιεν που μάλιστα είπε ότι εμβόλια και φάρμακα είναι δημόσια αγαθά, δεν εκπροσωπείται σε τέτοιο εύρος (συμμετέχουν μόνο 5 χώρες). Ένα δεύτερο σημείο αφορά τη μη συμμετοχή των χωρών με ισχυρή φαρμακευτική βιομηχανία και κυρίως όσων βρίσκονται στην παγκόσμια κούρσα για την εύρεση εμβολίων (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, Μεγάλη Βρετανία, Σουηδία, Γαλλία, Γερμανία, Ν. Κορέα). Τρίτον τις δηλώσεις απαξίωσης της πρωτοβουλίας ηγετικών στελεχών της βιομηχανίας του φαρμάκου όπως για παράδειγμα του Άλμπερτ Μπούρλα, ηγετικού στελέχους της Pfizer, που τη χαρακτήρισε “ανοησία”. Από την άλλη πλευρά βέβαια πυκνώνουν οι δηλώσεις εκπροσώπων του ακαδημαϊκού χώρου και των οργανώσεων της κοινωνίας που καλωσορίζουν τη C-TAP, όπως των Γιατρών χωρίς Σύνορα: “τα μονοπώλια που υποστηρίζονται από την πνευματική ιδιοκτησία και άλλες αποκλειστικότητες εμποδίζουν την πρόσβαση σε χώρες όπου η οργάνωσή μας επιχειρεί και είναι απαράδεκτα, ειδικά όταν επενδύεται τόση δημόσια χρηματοδότηση για την ανάπτυξη εμβολίων”.
Να θυμίσουμε στην Eλληνική Kυβέρνηση, που επίσης είχε κάνει δηλώσεις περί “κοινού αγαθού” ότι η υποστήριξη της πρωτοβουλίας C-TAP θα βάλει τη χώρα μας στη σωστή πλευρά της ιστορίας.
Κείμενα με παρόμοιο περιεχόμενο:
Αν κάτι είναι αναγκαίο, θα πρέπει να είναι και εφικτό
Σημαντικές δηλώσεις την 1η μέρα της 73ης Παγκόσμιας Συνάντησης Υγείας
