Γνωρίζουμε καλά στην Ελλάδα ότι το να κάνεις εκλογές τρεις φορές μέσα σε ένα περίπου χρόνο δεν είναι και ό,τι πιο εύκολο και ξεκούραστο. Δύσκολα βρίσκεις τους πόρους, τη δύναμη να μιλάς συνεχώς σε τηλεμαχίες με μεγάλες εντάσεις. Τι να πούμε για τη δύναμη που χρειάζεσαι να τα παρακολουθείς όλα αυτά. Όπως όμως δείχνουν μέχρι στιγμής τα στοιχεία που δίνουν στη δημοσιότητα οι ισραηλινές αρχές, ο αριθμός των ανθρώπων που πήγαν να ψηφίσουν ξεπέρασαν τις προηγούμενες εκλογικές αναμετρήσεις. Κι ας έτρεχαν τρεις μέρες πριν στον Μαραθώνιο του Τελ Αβίβ, ζώντας σε ρυθμούς κάθε άλλο παρά προεκλογικούς στο δημόσιο χώρο. Οι αρχές προσπάθησαν αρκετά να φέρουν ψήφους στις κάλπες. Έστησαν επιπλέον 14 κάλπες για τους ανθρώπους που βρίσκονται σε καραντίνα εξαιτίας του κορονοϊού.
Παραλία Τελ Αβίβ, φωτογραφία Pressenza Athens.
Ο πρώην ισραηλινός Πρωθυπουργός Νετανιάχου, έδωσε αυτόν τον αγώνα σε αναμονή της δίκης που αντιμετωπίζει στις 17 Μαρτίου για διαφθορά. Αλλιώς θα διαχειριστεί τη δίκη ως Πρωθυπουργός και αλλιώς ως πρώην. Οι τόνοι ανέβηκαν και από τις δυο πλευρές (Νετανιάχου και Γκαντζ), υποβιβάζοντας την προεκλογική αναμέτρηση, που παίχτηκε κυρίως στην τηλεόραση και τα κοινωνικά μέσα, σε παιχνίδι λάσπης και ύβρεων, αφήνοντας εκτός συζητήσεων τα σοβαρά θέματα που η χώρα αντιμετωπίζει. Έπαιξαν με το φόβο των φτωχών κοινωνικών στρωμάτων και με το φανατισμό των ακραίων. Μέχρι και η Jerusalem Post σε προχτεσινό της δημοσίευμα έλεγε ότι θα μπορούσε η συζήτηση να έχει στραφεί σε πιο ουσιώδη ζητήματα όπως για παράδειγμα το αν τελικά η «συμφωνία του αιώνα» είναι καλή ή όχι για το Ισραήλ. Ανύπαρκτη, προσθέτω εγώ, η συζήτηση για τους άστεγους των πόλεων, τουλάχιστον όσους σχετικά εύκολα μπορεί να δει κανείς στο Τελ Αβίβ, δίπλα στους μεγαλοπρεπείς ουρανοξύστες ή για ουσιαστικές λύσεις στο Παλαιστινιακό.
Ανισότητες στο “Μαϊάμι της Μεσογείου”, φωτογραφία Pressenza Athens.
Για μια ακόμα φορά το διακύβευμα είναι αν ο Νετανιάχου, που μέχρι στιγμής προηγείται, θα καταφέρει να σχηματίσει κυβέρνηση, συγκεντρώνοντας τις απαραίτητες 61 έδρες στην Κνέσετ. Απέναντι από το ισραηλινό κοινοβούλιο η παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ χτυπούσε στους κανονικούς της ρυθμούς παρά τις εκλογές: γεμάτη από εκατοντάδες χριστιανούς εκδρομείς που επισκέπτονταν το Ναό της Αναστάσεως (τον οποίο διοικούν ελληνορθόδοξοι, καθολικοί και η αρμένικη εκκλησία), πιστούς εβραίους που προσεύχονταν στα ερείπια του Ναού του Σολομώντα, πιστούς μουσουλμάνους που επισκέπτονταν τα τζαμιά που χτίστηκαν πάνω στα ερείπια του Ναού του Σολομώντα, αφιερωμένους μελετητές της Τορά και φανατικούς ένθεν κακείθεν, που κυκλοφορούν αναζητώντας αφορμές για αναζωπύρωση των θρησκευτικών εντάσεων.
Western Wall στην Ιερουσαλήμ, φωτογραφία Pressenza Athens.
