Όταν ο πληθυσμός ζητούσε επενδύσεις στην υγεία, την εκπαίδευση και την εργασία, η απάντηση ήταν πάντα η ίδια: δεν υπάρχουν χρήματα και πρέπει να σφίξουμε το ζωνάρι. Από πού προέρχονται τώρα τόσα πολλά κονδύλια για τον επανεξοπλισμό;
Αν η Ρωσία ήθελε να εισβάλει στην Ευρώπη, γιατί δεν το κάνει αμέσως αντί να περιμένει να επανεξοπλιστούμε;
Αν πολεμάμε για να υπερασπιστούμε τις δημοκρατίες μας, γιατί τις καταστρέφουμε αγνοώντας την πλειοψηφία των Ευρωπαίων, οι οποίοι δεν επιθυμούν τον επανεξοπλισμό ή την παράταση της σύγκρουσης;
Αν είμαστε εναντίον αυταρχικών καθεστώτων που λογοκρίνουν τα δυτικά μέσα ενημέρωσης και τις φωνές της αντιπολίτευσης, γιατί αγνοούνται οι διαφορετικές απόψεις και κλείνουν τα ρωσικά μέσα ενημέρωσης;
Αν λέμε ότι είμαστε αντίθετοι σε αυταρχικά καθεστώτα, γιατί στην Ευρώπη οι αποφάσεις λαμβάνονται από λίγους γραφειοκράτες με επικεφαλής τη Γαλλία και το Ηνωμένο Βασίλειο (που δεν είναι καν μέλος της ΕΕ), ενώ οι υπόλοιπες 26 χώρες δεν λαμβάνονται υπόψη;
Ας υποθέσουμε ότι ισχυριζόμαστε ότι πρέπει να υπερασπιστούμε τους εαυτούς μας απέναντι σε επιθετικούς ανθρώπους. Τι πρέπει να κάνουν οι αφρικανικές χώρες για να προστατευτούν από μια επιθετική Ευρώπη που, μέσω της αποικιοκρατίας της, τις υποδουλώνει και τις εκμεταλλεύεται εδώ και αιώνες;
Αν είμαστε κατά του αμερικανικού προστατευτισμού, γιατί υιοθετούμε προστατευτικές πολιτικές κατά των προϊόντων άλλων χωρών;
Γιατί δεν καταδικάζουμε το Ισραήλ για τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας που αναγνωρίζονται από τους διεθνείς οργανισμούς, τους ίδιους που σεβόμαστε όταν καταδικάζουν τη Ρωσία;
Αν αγωνιζόμαστε για την ελευθερία και τη δημοκρατία του ουκρανικού λαού, γιατί δεν του επιτρέπουμε να αποφασίσει αυτόνομα για τη μοίρα του, αντί να στηρίζουμε έναν πρόεδρο του οποίου η θητεία έληξε πριν από σχεδόν ένα χρόνο;
Αν ο καπιταλισμός δημιουργεί φτώχεια, αδικία, πείνα, πόνο και πόλεμο, γιατί δεν τον εγκαταλείπουμε και δεν εξελισσόμαστε προς νέες μορφές κοινωνικής οικονομίας που βασίζονται στην αμοιβαιότητα και την πρόοδο για όλους;
Γιατί, για να βγει από την κρίση, η Δύση πρέπει πάντα να βρίσκει έναν εχθρό για να πολεμήσει; Γιατί δεν μπορούμε να δημιουργήσουμε αληθινές σχέσεις φιλίας και συνεργασίας με άλλους ανθρώπους; Γιατί ο καθένας από εμάς πρέπει πάντα να βρίσκει έναν εχθρό στη ζωή του για να τον κατηγορήσει για τη δική του αποτυχία;
Γιατί δεν απελευθερωνόμαστε από την νοητική φυλακή στην οποία είμαστε κλεισμένοι;
Γιατί δεν ξεπερνάμε τον ατομικισμό και δεν μαθαίνουμε να συγκλίνουμε, να χτίζουμε -αρχίζοντας από τον εαυτό μας, τη γειτονιά μας, το σύλλογο ή την οργάνωσή μας- ένα μεγάλο ειρηνικό, ανθρωπιστικό, μηβίαιο κίνημα;
Μετάφραση από τα αγγλικά: Pressenza Athens
