Αρκετές φορές έχω ακούσει το Pressenza να αναφέρεται ως «εκείνο το blog», «το περιοδικό Pressenza», η ιστοσελίδα και άλλες ανακριβείς ονομασίες που με έκαναν να προβληματιστώ σχετικά με τη φύση και τη μορφή με την οποία το Pressenza παρουσιάζεται στους αναγνώστες και τις αναγνώστριές του.
Είναι αλήθεια ότι ο κόσμος της πληροφόρησης στην εποχή του διαδικτύου είναι υβριδικός και συχνά συγκεχυμένος και ότι δεν είναι πάντα εύκολο να αναγνωρίσεις ποιος είναι τι.
Είναι επίσης αλήθεια ότι οι «κλασικοί» ορισμοί των μέσων ενημέρωσης έχουν μετασχηματιστεί και αλλοιωθεί.
Αλλά σε κάθε περίπτωση, νομίζω ότι είναι καλό που το Pressenza είναι αυτό που είναι: ένα πρακτορείο ειδήσεων για την ειρήνη και τη μηβία.
Όταν το 2008 αρχίσαμε να σκεφτόμαστε συλλογικά το Pressenza, τα λόγια του Σίλο, ιδρυτή του οικουμενικού ανθρωπισμού, αντηχούσαν μέσα μας, τα οποία η Πία Φιγκερόα, η πρώτη διευθύντρια του Pressenza, μετέγραψε στο βιβλίο της “Σίλο, ο δάσκαλος της εποχής μας” στο κεφάλαιο με τίτλο “Το πρακτορείο” [The Agency]. Είπε ότι ένα μεγαλειώδες γεγονός όπως η Παγκόσμια Πορεία για την Ειρήνη και τη Μηβία που ετοιμαζόταν εκείνες τις ημέρες δεν είχε νόημα αν παρέμενε κάτι που θα γνώριζαν μόνο μερικοί και μερικές που συμμετείχαμε σε αυτή τη διοργάνωση, χωρίς να μπορεί να διαδοθεί στον υπόλοιπο κόσμο. «Πρέπει να δημιουργήσουμε ένα διεθνές πρακτορείο Τύπου που θα μπορεί να παράγει άρθρα, βίντεο και φωτογραφίες, διαθέσιμο υλικό που θα μπορούν να τροφοδοτεί και να τροφοδοτείται από άλλα πρακτορεία και μέσα ενημέρωσης».
Αυτό το πρακτορείο ήταν το Pressenza. Αρχικά κάλυψε την πορεία και στη συνέχεια παρέμεινε ως δώρο σε όλους τους ειρηνιστές και τους μηβίαιους ανθρώπους του κόσμου, ώστε οι πρωτοβουλίες τους να έχουν φωνή.
Αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό που διατηρεί το Pressenza μέχρι σήμερα: είναι ένα μέσο από το οποίο να μπορούν να πάρουν και να αναπαράξουν υλικό άλλα μέσα ενημέρωσης. Για τον λόγο αυτό, μεταξύ άλλων, διαθέτει άδεια Creative Commons 4.0, μια άδεια που επιτρέπει ακριβώς αυτή τη δωρεάν αναπαραγωγή όλου του περιεχομένου, κάνοντας μόνο αναφορά της πηγής του. Πρωτογενής λοιπόν πηγή ειδήσεων. Αυτός ο τρόπος εργασίας περιγράφεται πολύ καλά στο βιβλίο “Μηβίαιη δημοσιογραφία” [Nonviolent Journalism], ένα συλλογικό έργο των συντακτών του Pressenza και το βασικό κείμενο για τα εργαστήρια που διοργανώνουμε με σκοπό την εκπαίδευση και την ενημέρωση όλο και περισσότερων ανθρώπων για αυτόν τον τρόπο εφαρμοσμένης δημοσιογραφίας.
Προφανώς, με την πάροδο του χρόνου το Pressenza έχει παράγει, ως σύνθετη ενημερωτική πραγματικότητα, ντοκιμαντέρ, ραδιοφωνικές εκπομπές, podcasts, βίντεο για την τηλεόραση, εκπαιδευτικά μαθήματα, βιβλία και εγχειρίδια, αλλά αυτά προέρχονται από τον κορμό ενός ενημερωτικού δέντρου όπου η κύρια πηγή είναι οι ειδήσεις του πρακτορείου, τα δελτία τύπου, τα φωτορεπορτάζ και οι συνεντεύξεις.
Το πρακτορείο έχει συγκεκριμένη, αναπαραγώγιμη, περιγραφική και επίκαιρη μορφή, η οποία, για παράδειγμα, το διαφοροποιεί σημαντικά από τη μορφή «περιοδικού» με την οποία συγχέεται μερικές φορές. Ως θεματικό πρακτορείο Τύπου, το Pressenza επιτρέπει στον εαυτό του, περισσότερο από άλλα πρακτορεία, να φιλοξενεί ή να αναπαράγει γνώμες και κύρια άρθρα, διαβουλεύσεις και συνεντεύξεις που εμβαθύνουν σε τρέχοντα θέματα με τα οποία, σε κάθε περίπτωση, προσπαθεί πάντα να δώσει στους αναγνώστες, τις αναγνώστριες, στους συνεργάτες και τις συνεργάτιδες τα κλειδιά για την ερμηνεία ενός κόσμου που γίνεται όλο και πιο πολύπλοκος και ασύνδετος.
Αλλά το κρίσιμο στοιχείο που θέλουμε να αναδείξουμε αυτή τη στιγμή, και στο οποίο θέλουμε το Pressenza να διαδραματίσει πλήρως το ρόλο του, είναι σε σχέση με εκείνο το κομμάτι της κοινωνίας που αγωνίζεται για έναν καλύτερο κόσμο και το οποίο βρίσκει όλο και λιγότερο χώρο στα παραδοσιακά μέσα ενημέρωσης. Το Pressenza θέλει να δώσει τη μέγιστη δυνατή φωνή σε όλο αυτόν τον πολύπλοκο και ποικίλο κόσμο των εθελοντ(ρι)ών, των επιτροπών, των οργανώσεων, των μετώπων δράσης, των κινημάτων, των φόρουμ, των ενώσεων που καταγγέλλουν τις διάφορες μορφές βίας και προτείνουν νέες λύσεις. Σε αυτό το έργο έγκειται, για παράδειγμα, το γεγονός ότι το Pressenza διαθέτει ένα μεγάλο τμήμα δελτίων τύπου, τα οποία δημοσιεύονται κατά κανόνα στο σύνολό τους, όπως μας έρχονται από την κοινωνική πραγματικότητα. Αυτό επιτρέπει τόσο στους συνεργάτες όσο και στους αναγνώστες την άνευ λογοκρισίας και αποκλεισμού πρόσβαση στις πηγές των κοινωνικών πραγματικοτήτων που λειτουργούν. Και αυτό το έργο εκτιμάται ιδιαίτερα από τους ακτιβιστές και τις ακτιβίστριες που το αναμεταδίδουν στα κοινωνικά τους δίκτυα, καθιστώντας δυνατό να γίνουν γνωστές οι πρωτοβουλίες, να ενωθούν σε κοινές εκστρατείες, να δημιουργήσουν κομμάτια αυτού του νέου μηβίαιου, υποστηρικτικού και χωρίς αποκλεισμούς κόσμου, στον οποίο, μαζί με όλους αυτούς, προσβλέπουμε.
Τέλος, ας θυμηθούμε ότι το Pressenza τα κάνει όλα αυτά δωρεάν, βασιζόμενο σε ένα δίκτυο ανθρώπων που προσφέρουν εντελώς εθελοντικές υπηρεσίες και υψηλού επαγγελματικού επιπέδου, αποδεικνύοντας στην πραγματικότητα ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός και ότι η λέξη «εργασία» δεν αντιστοιχεί απαραίτητα σε μισθό αλλά σε μια δράση μετασχηματισμού του κόσμου. Σε μια εποχή που τα πάντα είναι νομισματοποιημένα, όπου κυριαρχούν οι μεγάλοι όμιλοι χρηματιστικής κερδοσκοπίας και οι οικονομικοί εκβιασμοί, η ανιδιοτελής και ελεύθερη δράση έχει ανεκτίμητη αξία.
