Η ετήσια συνάντηση του διεθνούς ειδησεογραφικού πρακτορείου ειδήσεων pressenza, που φέτος πραγματοποιείται στη Λίμα, του Περού, ξεκίνησε την Παρασκευή 22 Νοεμβρίου με μια εκδήλωση με θέμα «Προκλήσεις της μηβίαιης δημοσιογραφίας». Κατά τη διάρκεια της συζήτησης δόθηκε η δυνατότητα να ανταλλαχθούν εμπειρίες μεταξύ των συντακτ(ρι)ών που ήρθαν από την Αργεντινή, τη Χιλή, την Κόστα Ρίκα, τον Ισημερινό, τις ΗΠΑ, το Βέλγιο και την Αθήνα και των μελών της τοπικής συντακτικής ομάδας του Περού αλλά και των μιντιακών εταίρων τους στη χώρα.
Στις 2 το μεσημέρι ξεκίνησαν να προσεγγίζουν την αίθουσα του κεντρικού αμφιθεάτρου της Σχολής Λογοτεχνίας και Ανθρωπιστικών Επιστημών φοιτήτριες, φοιτητές και απόφοιτοι του Τμήματος του Καθηγητή που κάλεσε σε αυτήν την εκδήλωση. Ήταν σαν μια επανασύνδεση μεταξύ φίλων, που μοιράζονται το ίδιο πάθος για τη μηβίαιη δημοσιογραφία, αλλά που όπως το έφεραν οι καταστάσεις της ζωής σήμερα εργάζονται σε διαφορετικά μέρη της ίδιας της χώρας αλλά και γειτονικών περιοχών. Ανάμεσα σε γέλια, αναμνήσεις και συζητήσεις για τις προοπτικές του μέλλοντος των παλιών γνωστών αλλά και υποδεχόμενοι τους μιντιακούς εταίρους του πρακτορείου από τη Λίμα, ξεκίνησε η συζήτηση, δίνοντας αρχικά τον λόγο στα πρόσωπα του πάνελ για μια πρώτη εισήγηση.
Ο Μαριάνο Κιρόγα, συντάκτης από την Αργεντινή, ξεκίνησε με μια αφοριστική φράση «η δημοσιογραφία έχει μετατραπεί σε κάτι διαφορετικό», αναδεικνύοντας εξαρχής μια κριτική θέση για τον ρόλο των μέσων μαζικής ενημέρωσης στον σημερινό κόσμο. Και άνοιξε έτσι η συζήτηση.
Η Νέλσι Λιζαραζό, συντάκτρια από το Εκουαδόρ, αφηγήθηκε την ιστορία της δημοσιογραφίας του Εκουαδόρ και έδωσε αρκετή έμφαση στο βιβλίο που παρήγαγε το πρακτορείο για το πώς μπορεί να γράψει κανείς δημοσιογραφία για την ειρήνη και τη μηβία.
Η Μαριανέλλα Κλώκα, συντάκτρια από την Ελλάδα, αναφέρθηκε στη διεθνή εμβέλεια και την πολιτισμική συμβολή του πρακτορείου επισημαίνοντας με κριτική διάθεση ότι δεν μας απομένει κάτι διαφορετικό από το να κινητοποιηθούν οι πολιτισμοί, οι λαοί που θέλουν να δουν κάτι διαφορετικό από το γεγονός ότι «συνεχίζουμε με μια δημοκρατία φτιαγμένη για τις ελίτ και δεν αντιμετωπίζονται οι μεγάλες προκλήσεις της παγκόσμιας κοινότητας, όπως η κλιματική αλλαγή, η φτώχεια, η στέγαση, η ειρήνη».
Τελευταία παρέμβαση ήταν αυτή του Χαβιέρ Τολκατσιέρ, συντάκτη από την Αργεντινή, που αναφέρθηκε στην ανάγκη για ενεργή μηβία σήμερα «απέναντι σε αυτή τη βία που ζούμε, προτείνουμε να προχωρήσουμε μπροστά, προς μια νέα ζωή, μέσω της μηβίας. Πρόκειται για μια στάση που πρέπει να καλλιεργήσουμε, η οποία κάθε άλλο είναι παρά παθητική, αφορά την πορεία προς μια κοινωνία συνεργασίας, συμμετοχικότητας και ίσων ευκαιριών.
Όπως ήταν αναμενόμενο η ανταλλαγή απόψεων που ακολούθησε με τους Περουβιανούς/ες επικοινωνιολόγους πήγε τη συζήτηση ακόμα πιο μπροστά, καθώς μοιράστηκαν τις εμπειρίες της χώρας τους, τις διώξεις που αντιμετωπίζουν, τη διαφθορά, την κίτρινη δημοσιογραφία και την επιδεινούμενη βία των μονοπωλιακών μέσων ενημέρωσης, τον εξαναγκασμό ή τον στιγματισμό της δημοσιογραφίας της καταγγελίας, όλα αυτά μεταξύ άλλων.
Η συζήτηση κορυφώθηκε με έναν προβληματισμό που έθεσε η Νέλσι Λιζαραζό: «για να έχεις πίστη στον ανθρώπινο πολιτισμό, το λιγότερο που χρειάζεται είναι να είσαι αφελής. Και είναι αφελές να πιστεύουμε ότι η πραγματικότητα είναι αυτό που θέλουν να μας δείξουν, αυτό κι αν είναι αφελές – να μην διευρύνουμε το βλέμμα μας, να μην γυρίσουμε τον κόσμο ανάποδα μέχρι να καταφέρουμε να δούμε το καινούριο και το διαφορετικό, κι αυτός ακριβώς είναι ο ρόλος μας.»
