Ο Αάρον Μπέναναβ είναι ιστορικός, κοινωνιολόγος και συγγραφέας του επιδραστικού βιβλίου “Αυτοματοποίηση και το μέλλον της εργασίας” (Verso books, 2020, εδώ σε ψηφιακή μορφή). Το βιβλίο μεταφράστηκε πρόσφατα στα ελληνικά μέσω της συλλογικής εργασίας πολιτικών εγχειρημάτων και ο Μπέναναβ αναμένεται να το παρουσιάσει σε δημόσια εκδήλωση στο Πάντειο Πανεπιστήμιο, στις 13/9/2024, στο πλαίσιο του διημέρου “Αυτοματοποίηση Εργασία Κομμουνισμός”, προγραμματισμένου για 13 και 14 Σεπτεμβρίου 2024. Το διήμερο διοργανώνουν οι συλλογικότητες Αντίθεση, coghnorti, Φάμπρικα Υφανέτ.

Ο Μπέναναβ θα παρουσιάσει και μερικές προτάσεις για το μέλλον της εργασίας και του δικαιώματος στη ζωή, όπως άλλωστε αναφέρονται και στο βιβλίο του. Δείτε περισσότερα για την ταυτότητα της εκδήλωσης εδώ.

Το εξώφυλλο της ελληνικής έκδοσης, Φάμπρικα Yfanet.

 

Διαβάζουμε στον πρόλογο του βιβλίου από τον συγγραφέα:

«Σε αυτό το βιβλίο υποστηρίζω ότι η αναβίωση του λόγου περί αυτοματοποίησης, που συμβαίνει στις μέρες μας, είναι μια απάντηση σε μια πραγματική τάση που εκτυλίσσεται σε όλο τον κόσμο: πολύ απλά, υπάρχουν πολύ λίγες θέσεις εργασίας για πάρα πολλούς ανθρώπους. Αυτή η χρόνια χαμηλή ζήτηση εργασίας εκδηλώνεται σε οικονομικές τάσεις όπως η ανάκαμψη χωρίς θέσεις εργασίας, οι στάσιμοι μισθοί και η ανεξέλεγκτη εργασιακή ανασφάλεια. Είναι επίσης ορατή στα πολιτικά φαινόμενα για τα οποία η εντεινόμενη ανισότητα λειτουργεί ως καταλύτης: λαϊκισμός, πλουτοκρατία και η άνοδος μιας νέας, ψηφιακής ελίτ – που έχει εστιάσει την προσοχή της περισσότερο στο πώς θα δραπετεύσει με πυραύλους στον Άρη παρά στη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης των ψηφιακών πληβείων που θα μείνουν πίσω σε έναν φλεγόμενο πλανήτη Γη.

[…]

Γράφοντας αυτό το βιβλίο πείστηκα ακόμη περισσότερο ότι η αλλαγή κατεύθυνσης προς ένα πιο ανθρώπινο μέλλον θα εξαρτηθεί από την άρνηση των μαζών των εργαζομένων να αποδεχτούν τη συνεχή μείωση της ζήτησης για την εργασία τους και την αυξανόμενη οικονομική ανισότητα που αυτή συνεπάγεται. Οι αγώνες ενάντια σε αυτά τα αποτελέσματα εκτυλίσσονταν με αυξανόμενη ένταση σε όλο τον κόσμο πριν την ύφεση της πανδημίας COVID-19, και πρόσφατα αναζωπυρώθηκαν. Πρέπει να βουτήξουμε μέσα στα κινήματα που γεννιούνται από αυτούς τους αγώνες, βοηθώντας τα να κινηθούν προς τα εμπρός. Αν αποτύχουν, ίσως το καλύτερο που θα πετύχουμε είναι ένας ελαφρώς υψηλότερος κοινωνικός μισθός με τη μορφή ενός καθολικού βασικού εισοδήματος – μια πρόταση που οι κυβερνήσεις δοκιμάζουν ήδη ως πιθανή απάντηση στην παρούσα ύφεση. Δεν θα πρέπει να αγωνιζόμαστε γι’ αυτόν τον μετριοπαθή κοινωνικό στόχο, αλλά για να γίνει πραγματικότητα ένας πλανήτης μετασπάνης.»