Οι διαμαρτυρίες για τη μεταρρύθμιση της ποσόστωσης ξεκίνησαν το 2018, αλλά καταστάλθηκαν γρήγορα με σκληρές τακτικές. Πρόσφατα, το κίνημα επανεμφανίστηκε λόγω της κυβερνητικής αναποφασιστικότητας, συσπειρώνοντας φοιτητές/τριες, τόσο από ιδιωτικά όσο και από δημόσια πανεπιστήμια σε ολόκληρη τη χώρα. Αυτή η αναζωπύρωση αντανακλά τη βαθιά σύνδεση που νιώθουν οι άνθρωποι με τον σκοπό, καθώς πολλοί βρίσκουν τα αιτήματα λογικά.
Γράφει ο Md Biozid Jessorey.
Τα τελευταία χρόνια, καμία άλλη διαμαρτυρία δεν έχει κινητοποιήσει τόσο φοιτητόκοσμο. Η ευρεία συμμετοχή πηγάζει από την απογοήτευση των αποφοίτων που αγωνίζονται να βρουν θέσεις εργασίας ανάλογες με τις σπουδές τους. Το πρόβλημα επιδεινώνουν η ανεξέλεγκτη διαφθορά και οι παρατυπίες στις προσλήψεις για κυβερνητικές θέσεις εργασίας, που τροφοδοτούν την οργή τόσο των φοιτητών όσο και των αποφοίτων.
Οι σημερινοί νέοι και νέες αντιμετωπίζουν το παράδοξο της ανάπτυξης χωρίς θέσεις εργασίας – ενώ η οικονομία φαίνεται να αναπτύσσεται, η δημιουργία θέσεων εργασίας παραμένει στάσιμη. Υπάρχουν πολυάριθμες κενές θέσεις στον δημόσιο τομέα, ιδίως στην εκπαίδευση και την υγεία, ωστόσο η αβεβαιότητα γύρω από τις προοπτικές απασχόλησης είναι απελπιστική. Πολλοί φοιτητές σκέφτονται να εγκαταλείψουν τη χώρα, ενώ όσοι και όσες δεν μπορούν ή δεν θέλουν να μεταναστεύσουν αισθάνονται ιδιαίτερα απογοητευμένοι/ες από το ζοφερό τοπίο στον τομέα της απασχόλησης. Αυτοί είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται στην πρώτη γραμμή του κινήματος διαμαρτυρίας.
Η υπηρεσία δημοσίου του Μπαγκλαντές (BCS) θεωρείται ως η πιο ασφαλής ευκαιρία για εργασία. Ωστόσο, το ισχύον σύστημα ποσοστώσεων στις εξετάσεις της, αφήνει κόσμο στο περιθώριο. Υπάρχει μια ευρέως διαδεδομένη πεποίθηση ότι το ταλέντο και η αξία δεν αποτιμώνται κατάλληλα. Θέματα όπως οι διαρροές ερωτήσεων, η ευνοιοκρατία και η διαφθορά συμβάλλουν στην αντίληψη ότι πολλές ευκαιρίες απασχόλησης χάνονται με ανήθικο τρόπο.
Σε απάντηση, μαθητικά και φοιτητικά κινήματα ενώνουν τις δυνάμεις τους για να απαιτήσουν αλλαγή, ελπίζοντας να ενισχύσουν τη φωνή τους ενάντια σε αυτές τις αδικίες. Δυστυχώς, η αντίδραση της κυβέρνησης είναι απορριπτική. Το 2018, όταν οι διαμαρτυρίες βρίσκονταν στο αποκορύφωμά τους, η κυβέρνηση κατάργησε εντελώς τις ποσοστώσεις, μια κίνηση που δεν ευθυγραμμίστηκε με τα αιτήματα των διαδηλωτών για ουσιαστική μεταρρύθμιση. Ενώ πάνω από το 50% των θέσεων εργασίας αρχικά κατανέμονταν μέσω ποσοστώσεων, η ολική κατάργηση επηρέασε αρνητικά εκείνους που πραγματικά χρειάζονται υποστήριξη, συμπεριλαμβανομένων των μειονοτικών ομάδων και των ατόμων με αναπηρία.
Το Ανώτατο Δικαστήριο έκρινε παράνομη την πλήρη κατάργηση των ποσοστώσεων από την κυβέρνηση, οδηγώντας στις σημερινές διαμαρτυρίες που έχουν εξαπλωθεί σε εθνικό επίπεδο. Φοιτητές από διάφορα ιδρύματα ζητούν τώρα μια εις βάθος μεταρρύθμιση του συστήματος των ποσοστώσεων.
Ιστορικά, όταν οι πολίτες, συμπεριλαμβανομένων των φοιτητών και των εργατικών ομάδων, υπερασπίζονται τα δικαιώματά τους, η κυβέρνηση αντιδρά με βία και παραπληροφόρηση. Αυτή η προσέγγιση στέλνει ένα σαφές μήνυμα: οι απλοί πολίτες δεν έχουν το δικαίωμα να εκφράσουν τις ανησυχίες τους. Όποιος τολμά να διαφωνήσει αντιμετωπίζει σοβαρές επιπτώσεις.
Η κυβέρνηση περιπλέκει ένα απλό ζήτημα που έθεσε το φοιτητικό κίνημα, το οποίο απλώς επιδιώκει δίκαιες ευκαιρίες στη βάση της ισονομίας. Όταν οι φοιτητές δέχονται επίθεση επειδή απαιτούν την αναγνώριση των προσόντων τους, αυτό συνιστά επίθεση στο έθνος στο σύνολό του.
Ως πολίτες του Μπαγκλαντές, αισθανόμαστε τον πόνο που προκύπτει από αυτή την κατάσταση. Απαιτούμε να σταματήσει η βία κατά των φοιτητών, να αλλάξει η προσέγγιση της κυβέρνησης και να δεσμευτεί να ακούσει τα αιτήματά τους. Είναι καιρός για έναν εποικοδομητικό διάλογο για την αντιμετώπιση αυτών των πιεστικών ζητημάτων.
Ο Md Biozid Jessorey είναι εκπαιδευτής, ηγέτης της νεολαίας και ακαδημαϊκός με εκτεταμένη εμπειρία τόσο σε πανεπιστήμια του Μπαγκλαντές όσο και σε γερμανικά πανεπιστήμια, όπως το Πανεπιστήμιο Primeasia, το Πανεπιστήμιο του Kaiserslautern και το Πανεπιστήμιο του Κιέλου. Έχει επίσης συνεργαστεί με διάφορες εθνικές και διεθνείς ΜΚΟ, όπως η Διεθνής Αμνηστία και η UNICEF. Ειδικεύεται στην πυρηνική ασφάλεια, την ανάπτυξη των κινημάτων νεολαίας, την κλιματική αλλαγή και τη γενετική, ενώ είναι συγγραφέας του βιβλίου χρηματοοικονομικού αλφαβητισμού «Sohjei E-Commerce».
