Το απόγευμα της Παρασκευής 5 Απριλίου, φωνές από φεμινιστικά, αναρχικά και αντιεξουσιαστικά κινήματα αντήχησαν στους δρόμους των Αγίων Αναργύρων, απαντώντας στο κάλεσμα του “Αυτοδιαχειριζόμενου κατειλειμμένου έδαφους από το πάρκο Τρίτση – ΑΓΡΟΣ”. Στην πλατεία Αγίων Αναργύρων ήταν εμφανές από την συγκέντρωση του κόσμου πως δεν είμαστε αρκετές και αρκετοί να φωνάξουμε κατά της πατριαρχίας. Παρόλα αυτά περπατήσαμε στα στενά των Αγίων Αναργύρων, στις γειτονιές της Κυριακής φωνάζοντας με δυνατές φωνές συνθήματα που αναδείκνυαν την ανάγκη για δικαιοσύνη και αλληλεγγύη:
* “Καμία άλλη δολοφονημένη ούτε Κυριακή – Δήμητρα – Ελένη”
* “Η πατριαρχία βιάζει και σκοτώνει στον δρόμο στη δουλειά, ποτέ καμία μόνη”
* “Είμαστε πολλές δεν κάνουμε ησυχία, το κράτος θα το κάψουμε και την πατριαρχία”
* “Σε αυτήν την κοινωνία γεμάτη από λεβέντες, οι φεμινισμοί είναι οι δικές μας πέτρες”
* “Οι βιαστές δεν είναι ράτσα ειδική, είναι άνδρες καθημερινοί”
* “Ούτε δούλα, ούτε και κυρά, πάντα φεμινίστρια και πάντα αντιφά”
Η πορεία ολοκληρώθηκε έξω από το αστυνομικό τμήμα, εκεί όπου μαχαιρώθηκε η Κυριακή από τον πρώην σύντροφο της. Παρά την έντονη και απειλητική παρουσία των δυνάμεων των ΜΑΤ, η διαμαρτυρία διατηρήθηκε ειρηνική και δεν εκδηλώθηκαν επεισόδια.
«Το περιπολικό δεν είναι ταξί!» Η τελευταία φράση που άκουσε η Κυριακή
