Το υβριδικό συνέδριο “Άνθρωποι και Ειρήνη 2024” πραγματοποιείται 13 – 15 Ιανουαρίου στο Σέελεν της Σουηδίας. Παραθέτουμε τον χαιρετισμό της Ιρλανδής ευρωβουλεύτριας, Κλερ Ντάλι, μέλους της GUE/NGL.
Γεια σε όλους. Χαίρομαι που απευθύνω χαιρετισμό στο Άνθρωποι και Ειρήνη στη Σουηδία. Και λυπάμαι πολύ που δεν μπορώ να είμαι μαζί σας με φυσική παρουσία. Θα ήθελα, φυσικά, να ξεκινήσω λέγοντας “Καλή χρονιά”! Αλλά πραγματικά δεν υπάρχουν πολλά πράγματα που θα μπορούσα να πω για να είμαστε ευτυχισμένοι στην αρχή του 2024. Πώς θα μπορούσε κανείς να απολαύσει τις χειμερινές διακοπές με τη
γνώση ότι κάθε μέρα που περνούσε – ενώ αρκετοί στην Ευρώπη καθόμασταν στα θερμαινόμενα σπίτια μας, παρέα με οικογένειες και φίλους – δύο εκατομμύρια απελπισμένοι άνθρωποι παρέμεναν παγιδευμένοι σε έναν εφιάλτη χωρίς τέλος, παγιδευμένοι στο κρύο, να λιμοκτονούν στο υπαίθριο σφαγείο της Λωρίδας της Γάζας, καθώς οι ισραηλινές δυνάμεις κατοχής συνέχιζαν τη γενοκτονική εκστρατεία εκδίκησης και μαζικής δολοφονίας εναντίον τρομοκρατημένων και ανυπεράσπιστων αμάχων, οι περισσότεροι από τους οποίους είναι παιδιά.
Και ποτέ πριν δεν υπήρξε τέτοια ανοιχτή επίδειξη απάνθρωπης σκληρότητας. Ποτέ οι ηγέτες της ΕΕ δεν υποστήριξαν τόσο απροκάλυπτα αυτό που συμβαίνει. Θέλω να πω, το να αρνηθούν να ζητήσουν κατάπαυση του πυρός τον Οκτώβριο ήταν, φυσικά ασυγχώρητο. Αλλά να την αρνούνται ακόμα και τώρα δείχνει ακριβώς τι είναι πραγματικά οι ηγέτες της ΕΕ. Μιλούν για το κράτος δικαίου, τα ανθρώπινα δικαιώματα, τη διεθνή τάξη και δεν εννοούν ούτε μια λέξη από αυτά. Το σιωνιστικό καθεστώς απαρτχάιντ διαπράττει μια γενοκτονία σε κοινή θέα και καυχιέται γι’ αυτό. Και οι Ευρωπαίοι ηγέτες το υποστηρίζουν 100%, στέλνουν όπλα, παπαγαλίζουν ψέματα, και προσπαθούν ακόμη και να απαγορεύσουν τις διαδηλώσεις που οργανώνονται για να το σταματήσουν.
Έτσι, η εκδήλωσή σας διοργανώνεται σε μια στιγμή που πέφτουν οι μάσκες και αυτό γίνεται αντιληπτό από πολλούς ανθρώπους. Πολλοί άνθρωποι τώρα αρχίζουν να βλέπουν την προπαγάνδα του πολέμου στην Ουκρανία τα τελευταία δύο χρόνια. Μετά από δύο χρόνια που τα μαντρόσκυλα φώναζαν “δόξα! δόξα!”, τα αποτελέσματα είναι εμφανή. Η Ουκρανία βρίσκεται σε δεινή θέση. Για ποια δόξα μιλάμε;
Φυσικά, δεν υπήρχε ποτέ καμία ελπίδα νίκης της στο πεδίο της μάχης. Όλο και περισσότεροι Ουκρανοί αξιωματούχοι παραδέχονται ότι υπήρχε μια ειρηνευτική συμφωνία στο τραπέζι τον Απρίλιο του 2022. Με αυτήν η Ρωσία θα αποσυρόταν στα προ της εισβολής σύνορα. Η Ουκρανία θα έπρεπε να μείνει ελεύθερη να σκεφτεί και να δεχτεί αυτή τη συμφωνία. Αλλά ήταν η Δύση που δεν ήθελε την ειρήνη. Οι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί ηγέτες ήθελαν η Ουκρανία να πολεμήσει και η Ουκρανία εκβιάστηκε για να πολεμήσει.
Δύο χρόνια μετά την έναρξη του πολέμου η Ουκρανία αντιμετωπίζει όρους ειρήνης ασύγκριτα χειρότερους από αυτούς που προσφέρθηκαν, έχοντας θυσιάσει τόσα πολλά και με μισό εκατομμύριο απώλειες. Εκατοντάδες χιλιάδες νεκροί που δεν έπρεπε να πεθάνουν. Τεράστιες εκτάσεις γης χάθηκαν και βρίσκονται πλέον υπό ρωσική κατοχή, πιθανώς δεν θα επιστρέψουν ποτέ. Μια χώρα διαιρεμένη, πόλεις ισοπεδωμένες. Άνθρωποι διασκορπισμένοι στους ανέμους, ή εξαθλιωμένοι στα ερείπια, και φορτωμένοι με δουλεία χρέους, που θα εκτείνεται σε μελλοντικές δεκαετίες. Η θεραπεία που προτείνεται από τους Ευρωπαίους ηγέτες; ακραίος καπιταλισμός, ένας πολιορκητικός κριός ιδιωτικοποιήσεων και φιλελευθεροποίησης, που θα συντρίψει την ήδη συντετριμμένη ουκρανική οικονομία. Ό,τι έχει απομείνει από την Ουκρανία ήδη ξεπουλιέται σε δυτικούς επενδυτές, τα συνδικάτα και τα κόμματα της αντιπολίτευσης έχουν απαγορευτεί, οι υπερεθνικιστές βρίσκονται σε άνοδο και αναδύεται μαζικά μια αναπόφευκτη πολιτική δυσαρέσκειας με έντονο συναίσθημα προδοσίας, καθώς η πραγματικότητα της εξαπάτησης βυθίζει σε κρίση την ουκρανική κοινωνία.
Είναι ζοφερό. Δεν υπάρχει τίποτα – απολύτως τίποτα – για να αισθάνεται κανείς καλά για όλα αυτά. Αλλά κάτι μπορεί να εξαχθεί από αυτό. Και αυτό είναι η αποφασιστικότητα. Η αποφασιστικότητα. Αυτή είναι η βεβαιότητα ότι η ειρήνη και το κίνημα της ειρήνης είναι πιο αναγκαίο από ποτέ. Προειδοποιήσαμε ότι αυτό θα ήταν μια καταστροφή. Και ιδού η μέγιστη απόδειξη, ότι ο πόλεμος δεν ήταν η λύση. Ο πόλεμος δεν είναι ποτέ η λύση. Οι Ευρωπαίοι ηγέτες που ζητωκραυγάζουν για τον πόλεμο, που πιέζουν για στρατιωτικοποίηση, που καταστρέφουν τις οικονομίες μας με πολεμικές κυρώσεις, που λεηλατούν τα δημόσια ταμεία για να πλουτίσει το στρατιωτικό βιομηχανικό σύμπλεγμα, που επιτίθενται και συκοφαντούν το κίνημα ειρήνης λέγοντας ότι πρόκειται για δειλούς και προδότες: κάνουν λάθος! Και η απόδειξη γι’ αυτό στέκει τώρα στην Ουκρανία με τραγικό τρόπο, σε κοινή θέα.
Έτσι, κάθε φορά που οι πολεμοκάπηλοι ανοίγουν το στόμα τους, καλύτερα να βλέπετε τα έργα τους. Κοιτάξτε τα συντρίμμια της Μαριούπολης. Δείτε τις ατέλειωτες σειρές με τις μπλε σακούλες με τα πτώματα στους μαζικούς τάφους στο Χαν Γιουνίς. Μην ξεχνάτε τα ακρωτηριασμένα μωρά στα ερείπια του νοσοκομείου Αλ Σίφα, με τους γιατρούς και τις νοσοκόμες να χειρουργούν υπό την απειλή των ισραηλινών ελεύθερων σκοπευτών. Να ξέρετε ότι αυτό συμβαίνει πάντα. Και κάθε φορά που οι ηγέτες της ΕΕ ανεβαίνουν στα πόντιουμ για να μας ταΐσουν με πολεμική προπαγάνδα, πρέπει να λογοδοτούν για αυτά τα αποτελέσματα.
Γι’ αυτό δεν μπορώ να πω “Καλή χρονιά”. Ο πόλεμος είναι μια μόνιμη καταστροφή της ευτυχίας. Η ευτυχία μπορεί να έρθει αργότερα. Πρώτα πρέπει να αγωνιστούμε για την ειρήνη. Ας φύγουμε λοιπόν από αυτή τη συγκέντρωση όλο και πιο αποφασισμένοι/ες να το κάνουμε αυτό να συμβεί. Και να είμαστε σίγουροι ότι ο λόγος για τον οποίο μας συκοφαντούν και μας διασύρουν είναι ότι αντιλαμβάνονται πως το κίνημα ειρήνης – το κίνημά μας – είναι η μεγαλύτερη απειλή για τα συμφέροντά τους. Έτσι, το 2024, αυτή είναι η χρονιά
όπου μπορούμε – και πρέπει – να βάλουμε τους πολεμοκάπηλους στην άκρη, καθώς θα ενισχύσουμε τις προσπάθειές μας για να νικήσουμε τον ευρωπαϊκό μιλιταρισμό.
Σας εύχομαι ό,τι καλύτερο για την εκδήλωση. Λυπάμαι πραγματικά που δεν μπορώ να είμαι εκεί αυτοπροσώπως. Ελπίζω να μην κάνει τόσο κρύο όσο εδώ. Και καλή τύχη. Οι δρόμοι μας θα διασταυρωθούν τις επόμενες ημέρες, εβδομάδες και μήνες.
Λευτεριά στην Παλαιστίνη! Ζήτω η Γάζα!
(Μετάφραση: Pressenza Athens).
