Με αφορμή τις δηλώσεις που έκανε στις γιορτές ο επικεφαλής του Ουκρανικού στρατού για περαιτέρω ανάγκη βοήθειας 500.000 στρατιωτών, ο δικαστής και πολιτικός αναλυτής, Άντριου Ναπολιτάνο είχε καλεσμένο στην εκπομπή του Judging Freedom, τον Τζέφρι Σαξ, διευθυντή του Κέντρου για την Βιώσιμη Ανάπτυξη στο Πανεπιστήμιο Κολούμπια, όπου είναι και Καθηγητής. Μεταφράσαμε το απόσπασμα στο οποίο ο Καθηγητής αναφέρεται στον πόλεμο μεταξύ Ρωσίας – Ουκρανίας.
Α.Ν. Είμαστε στο τέλος του πολέμου ή αυτό είναι παραληρηματικό να το λέμε αυτό;
Τ.Σ. Η Ουκρανία σφαγιάστηκε, η Ρωσία κερδίζει έδαφος στα πεδία των μαχών, ακούσαμε τις περασμένες εβδομάδες τόσες λεπτομέρειες για το πώς οι ΗΠΑ σταμάτησαν μια συμφωνία μεταξύ της Ουκρανίας και της Ρωσίας, που θα έσωζε την Ουκρανία από αυτόν τον πόλεμο. Οι ΗΠΑ την σταμάτησαν λέγοντας στην Ουκρανία «συνεχίστε να πολεμάτε». Έτσι οι Ουκρανοί έχασαν εκατοντάδες χιλιάδες ανθρώπους. Έχεις τον Ζελένσκι και τον Ζαλούζνι, που κατά βάση οι ΗΠΑ τους έχουν στο τσεπάκι εφόσον τους έχουν χρηματοδοτήσει. Τους είπαν «πολεμήστε», έγινε αιματοχυσία και καταστροφή και συνεχίζει και θα συνεχίζει να συμβαίνει αυτό. Φτάνουμε στο τέλος του παιχνιδιού και είναι ντροπή για τον Μπάιντεν που το προκάλεσε όλο αυτό, γιατί ο Μπάιντεν σταμάτησε τις διαπραγματεύσεις που θα τελείωναν τη σύγκρουση τον Μάρτιο με Απρίλιο του 2022. Είχαμε ευρύτατες αναφορές και είμαι σε θέση να τις γνωρίζω άμεσα από Τούρκους και άλλης εθνικότητας διαπραγματευτές, τώρα όμως διέρρευσαν και στο ευρύ κοινό.
Με άλλα λόγια αυτός είναι ένας πόλεμος που δημιουργεί καταστροφή στην Ουκρανία, έχει μεγάλο κόστος για τις ΗΠΑ, δεν εξυπηρετεί κανένα χρήσιμο σκοπό και που επιμηκύνθηκε επίτηδες από τον Μπάιντεν μέσα από μια τρομερά λανθασμένη πολιτική ανάλυση ότι θα εξασθενίσει τη Ρωσία, ενώ στην πραγματικότητα συνέβη το ακριβώς αντίθετο. Η Ρωσία ενδυναμώθηκε, ο πόλεμος την οδήγησε σε μαζική αναβάθμιση της στρατιωτικής της τεχνολογίας και του μεγέθους των ενόπλων δυνάμεων. Όλα αυτά ήταν αναμενόμενα, όμως έχουμε μια τελείως ανίκανη διοίκηση.
Α.Ν. Οι Financial Times ανέφεραν ότι η Διοίκηση Ζελένσκι αναγνωρίζει ότι μάλλον δεν πρόκειται να πάρουν τα 68 δις που θέλουν από το αμερικανικό Κονγκρέσο και έτσι προσπαθούν να πάρουν ένα δάνειο από την ΕΕ, στο οποίο ο Πρόεδρος Όρμπαν έθεσε βέτο, αλλά ότι οι ηγέτες των κρατών μελών κινούν μόνοι τους τη διαδικασία για να δανείσουν την Ουκρανία με 20 δις. Δεν υπάρχει περίπτωση ένα τέτοιο δάνειο να το ξεπληρώσει ποτέ η χώρα και θα χρειαστεί τελικά η παρέμβαση των ΗΠΑ και τα δολάρια των ΗΠΑ.
Τ.Σ. Αυτό που περιγράφετε είναι δυστυχές γιατί βρίσκεται στο πλαίσιο μιας άρνησης γεγονότων που συμβαίνουν εδώ και πολλά χρόνια. Πρόκειται για έναν πόλεμο που προκλήθηκε από την επιμονή των ΗΠΑ να γίνει η Ουκρανία μέρος της αμερικανο-ατλαντικής στρατιωτικής συμμαχίας, του ΝΑΤΟ. Ακόμα και όταν η ειρήνη φαινόταν το 2022 ότι μπορεί να επιτευχθεί στη βάση της ουδετερότητας της Ουκρανίας, οι ΗΠΑ την σταμάτησαν, τα ευρωπαϊκά κράτη έδειξαν υποτέλεια στις ΗΠΑ, μιλάμε για εξαιρετικά αντιδημοφιλείς ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, ούτε ένας δημοφιλής ηγέτης δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή στην Ευρώπη, χάνουν εκλογές ο ένας μετά τον άλλον, απλά γιατί πρόκειται για ένα σχέδιο που έχει πάρει την κατιούσα. Ήταν μια απαίσια ιδέα, βασίστηκε σε μια σειρά από κακούς υπολογισμούς που προήλθαν από την στρατιωτικοβιομηχανία των ΗΠΑ που έβαλε τον Πρόεδρο Μπάιντεν μπροστάρη, πήγε χάλια και ούτε να το παραδεχθούν δεν μπορούν γιατί συνιστούν όλοι μέρος αυτού του φρικτού αποτελέσματος, προτιμούν να το θάβουν – άλλωστε δεν πολεμούν αυτοί, ούτε δικά τους λεφτά είναι, όλοι ξοδεύουν από τα ελλείμματα, δεν πεθαίνουν δικοί τους στρατιώτες, μόνο ουκρανοί και γυναίκες από την Ουκρανία που τις παίρνουν από το δρόμο, τις κατατάσσουν και τις στέλνουν να πεθάνουν… είναι πράγματι απίστευτο αυτό που συμβαίνει.
Αυτά βέβαια γίνονται όταν η διαχείριση των καταστάσεων μετατρέπονται σε επιχειρήσεις μιας μικρής ομάδας ανθρώπων και πουλιούνται στον κόσμο με τελείως λάθος προφάσεις και ψέματα καθόλη τη διάρκεια των γεγονότων, ξοδεύονται χρήματα που δεν έχουν ψηφιστεί από τις κυβερνήσεις, οι οποίες έχουν σκαρφιστεί τεχνάσματα κάθε είδους για να προσθέσουν στις στοίβες του χρέους χωρίς κανένα ίχνος λογοδοσίας και υπευθυνότητας. Αυτό συμβαίνει. Τώρα έχουμε τη δική μας εξωτερική πολιτική στα χέρια λίγων ανθρώπων, τυχαίνει να είναι ανίκανοι εκτός όλων των άλλων. Υπάρχει βέβαια και η άλλη θεωρία που λέει πως δεν ενδιαφέρονται και ιδιαίτερα για το αποτέλεσμα, είναι ο ίδιος ο πόλεμος που τους ενδιαφέρει, γιατί είναι μια μεγάλη κερδοφόρα επιχείρηση.
