Το Mesravot είναι ένα δίκτυο ακτιβιστών και refusenik (αντιρρησίες συνείδησης που αρνούνται να υπηρετήσουν στον ισραηλινό στρατό εξαιτίας της κατοχικής πολιτικής του). Μιλάμε με μια από τις ακτιβίστριές του, την Ella Keidar, 17 ετών, που ζει στο Τελ Αβίβ.
Η Ella Keidar με τον Yehelich Cialic, συντονιστή του Mesravot.
Τι ώθησε εσάς και άλλους νέους Ισραηλινούς να αρνηθείτε να καταταγείτε στο στρατό;
Πολλοί άνθρωποι δεν κατατάσσονται στο στρατό για διάφορους λόγους, αλλά αυτό που οδήγησε εμένα και τους φίλους μου όχι μόνο να μην συμμετέχουμε σε μια βίαιη, κατοχική στρατιωτική δύναμη, αλλά να εργαστούμε ενεργά εναντίον της, είναι η ελπίδα ότι μπορούμε να αλλάξουμε την πραγματικότητα αυτής της χώρας.
Ποιες είναι οι συνέπειες της επιλογής σας;
Κάποιοι καταδικάζονται σε στρατιωτική φυλακή για μερικές εβδομάδες ή μήνες, και για κάποιους από εμάς υπάρχουν οικογενειακά προβλήματα, αλλά η κύρια συνέπεια είναι ότι η απόρριψή μας δεν είναι μια προσωπική υπόθεση- τη μετατρέπουμε σε πολιτική δράση, απευθυνόμενοι στον Τύπο, δηλώνοντας το ανοιχτά και δρώντας άμεσα με άλλους συναγωνιστές, Ισραηλινούς και Παλαιστίνιους, και όλα αυτά μας θέτουν σε κίνδυνο, ειδικά στο κατασταλτικό πολιτικό κλίμα αυτή τη στιγμή.
Ποιες είναι οι δραστηριότητες του Mesravot;
Οι δραστηριότητές μας ποικίλλουν: στηρίζουμε ο ένας τον άλλον στην άρνησή μας και προσφέρουμε νομική υποστήριξη στους αρνούμενους που πηγαίνουν στις στρατιωτικές φυλακές, κάνουμε ακτιβισμό στο δημόσιο χώρο για να ευαισθητοποιήσουμε τους πολίτες σχετικά με την άρνηση στράτευσης και επιδιώκουμε έναν αντιμιλιταριστικό λόγο.
Πώς είναι η κατάσταση στο Ισραήλ για τους ειρηνιστές και τους αντιρρησίες συνείδησης μετά την επίθεση της Χαμάς στις 7 Οκτωβρίου; Υπήρξε βία εναντίον σας;
Η κατάσταση είναι δύσκολη. Η ισραηλινή κοινωνία είναι πολύ λιγότερο δεκτική στις ιδέες μας από ό,τι πριν από λίγους μήνες και ακόμη και τότε δεν υπήρχε μεγάλη υποστήριξη. Αυτή τη στιγμή όλοι οι αντιρρησίες συνείδησης είναι ανώνυμοι από το φόβο των πολιτικών αντιποίνων και της κρατικής καταστολής, αλλά εξακολουθούμε να είμαστε ενεργοί, απλά είμαστε πιο προσεκτικοί.
Υπάρχουν κοινές πρωτοβουλίες που οργανώνονται από Εβραίους και Παλαιστίνιους για να σταματήσει αυτός ο τρομερός πόλεμος;
Φυσικά, αν και είναι επικίνδυνο να εκφράζουμε τη διαφωνία μας αυτή τη στιγμή- υπάρχει η επιστολή προς τον ΟΗΕ που γράψαμε μαζί με νέους Παλαιστίνιους και Ισραηλινούς ακτιβιστές της ειρήνης και η κοινή διακήρυξη για την ειρήνη από πολλές οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών. Επίσης, στο Τελ Αβίβ και τη Γιάφα, με πρωτοβουλία της λαϊκής συνέλευσης και διαφόρων οργανώσεων της κοινωνίας των πολιτών, δημιουργήθηκε μια κοινή αραβοεβραϊκή πολιτική φρουρά για την πρόληψη της βίας και του ρατσισμού απέναντι στους Παλαιστίνιους και για την προστασία των πολιτών. Νομίζω ότι παρά τη φρικτή αυτή κατάσταση υπάρχει ακόμα ελπίδα.
Ποια πιθανή λύση βλέπετε για αυτή τη σύγκρουση;
Νομίζω ότι ο μόνος δρόμος προς τα εμπρός, προς την πραγματική δικαιοσύνη και την ειρήνη, είναι μέσω της γνήσιας εβραϊκής-παλαιστινιακής συνεργασίας- υπάρχουν εκατομμύρια Ισραηλινοί Εβραίοι και εκατομμύρια Παλαιστίνιοι σε αυτή τη γη και κανείς δεν πρόκειται να πάει πουθενά. Πρέπει να βρούμε τον τρόπο να ζήσουμε μαζί, μέσω της αμοιβαίας αναγνώρισης, μιας πραγματικής πολιτικής λύσης, της παλαιστινιακής κυριαρχίας, των θεσμικών αποζημιώσεων και του δικαιώματος επιστροφής.
Μετάφραση από τα αγγλικά: Pressenza Athens
