Μέσα από το διεθνές πρακτορείο ειδήσεων για την ειρήνη και τη μηβία pressenza καλύπτουμε εδώ και χρόνια:
- τις μαζικές επιθέσεις, τη βία και τον αποκλεισμό της λωρίδας της Γάζας, τους εποικισμούς και τη βία στη Δυτική Όχθη – από τις κυβερνήσεις του Ισραήλ,
- τις πολιτικές μεθοδεύσεις από τις ΗΠΑ για να βρίσκονται στην εξουσία άνθρωποι σαν τον Νετανιάχου που εκτός των άλλων δεν έχουν πρόβλημα να συνεργάζονται με ακροδεξιούς και να τους χαϊδεύουν τις διεκδικήσεις σε κάθε τομέα,
- τα πισωγυρίσματα υποστήριξης στην Παλαιστινιακή αρχή από τους “συμμάχους” της – αναλόγως με το πώς τους συμφέρει – σύμμαχοι αυτή η κατάρα,
- την αδυναμία της Παλαιστινιακής Αρχής να επιβληθεί στη Χαμάς, προτάσσοντας με σχέδιο τη διπλωματία και να διενεργήσει επιτέλους εκλογές,
- την αδυναμία του ΟΗΕ να αποδείξει ότι έχει λόγο ύπαρξης,
- την αδυναμία των “πιστών” και όσων τους υποκινούν να συνυπάρξουν στο Al Aqsa – και αλλού.
- το κρυφτό της εκάστοτε ελληνικής κυβέρνησης και της ΕΕ απέναντι στις συνεχείς παραβιάσεις των διεθνών συμβάσεων – όταν πρόκειται για το κράτος της Παλαιστίνης.
Κυρίως όμως αυτό που καλύπτουμε με κάθε ευκαιρία στο διεθνές πρακτορείο είναι οι φωνές από τη μία και την άλλη πλευρά του τείχους που ζητούν ειρήνη και συνύπαρξη, που διέρχονται των checkpoints για να διαμαρτυρηθούν μαζί με τους συντοπίτες τους που μένουν στις πόλεις του Ισραήλ, τους οποίους συνοδεύουν Ισραηλινές και Ισραηλινοί, που δεν έχουν τίποτα να τους χωρίζει με τους “άλλους”. Καλύπτουμε τις φωνές των αντιρρησιών συνείδησης και των αρνητών της βίας και της στράτευσης αμφίπλευρα. Τις φωνές ενάντια στην πατριαρχία και υπέρ των δικαιωμάτων και της ελευθερίας που διαμαρτύρονται και στις δύο πλευρές.
Οι φωνές που ζητούν ειρήνη είναι πολλές αλλά είναι και αυτές εγκλωβισμένες, στο Μεσανατολικό αδιέξοδο και δεν προβάλλονται από τα ΜΜΕ που το στηρίζουν.
Ο πόλεμος είναι μια φρίκη. Σε αυτή τη ζώνη του πλανήτη μας υπάρχουν άνθρωποι που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ την ειρήνη και νιώθουν την πυρηνική απειλή διαρκώς στη συμπαρουσία τους.
Μόνο περισυλλογή και εμβάθυνση της σκέψης και της πράξης μας χρειάζεται μια τέτοια τραγωδία.
