Τριάντα ηγέτες κινημάτων και πολιτικών από όλο τον κόσμο συμμετέχουν στο συμβουλευτικό όργανο της Προοδευτικής Διεθνούς. Πρόκειται για ηγέτες ισχυρών κινημάτων από 23 χώρες, με τον σκοπό να φέρουν την εμπειρία από τους αγώνες τους στην καρδιά της λήψης αποφάσεων της Προοδευτικής Διεθνούς. Όλες και όλοι τους έχουν νέο, προσαρμοσμένο στόχο, όπως αυτός συνδιαμορφώθηκε μετά τις συναντήσεις του Συμβουλευτικού οργάνου που αποτίμησαν τις σημερινές ανάγκες μετά την πανδημία και την παγκόσμια κρίση.
Η Προοδευτική Διεθνής ιδρύθηκε μόλις πριν από τρία χρόνια. Η διακηρυγμένη αποστολή της ήταν απλή: Να κάνουμε την αλληλεγγύη κάτι περισσότερο από ένα σύνθημα.
Με την πανδημία covid-19 να οργιάζει σε όλο τον κόσμο, η αποστολή αυτή απέκτησε επείγουσα σημασία. Όπως έθεσε ο Σαμίρ Αμίν στο προφητικό κάλεσμά του για μια νέα Διεθνή, η συγκυρία ορίζεται από τρεις τρομερές τάσεις: την καταστροφή της δημοκρατίας από μια παγιωμένη ολιγαρχία, την επιμονή σε σχέσεις αυτοκρατορικής επιρροής σε όλο το παγκόσμιο σύστημα και τον ακραίο κατακερματισμό των προοδευτικών δυνάμεων παρά τον αυξανόμενο συντονισμό των αντιδραστικών αντιπάλων τους. Η διασταύρωση αυτών των τάσεων ώθησε στο σχηματισμό της Προοδευτικής Διεθνούς.
Το επείγον αυτής της πρωτοβουλίας έγινε ακόμη πιο εμφανές από τον απάνθρωπο τρόπο με τον οποίο αντέδρασε ο καπιταλιστικός κόσμος στην πανδημία. Ο πλούτος των δισεκατομμυριούχων εκτοξεύτηκε στα ύψη. Οι μεγάλες τράπεζες ήρθαν να εισπράξουν. Οι φτωχοί έχασαν δουλειές, στέγαση και υγεία. Μεγάλα τμήματα της ανθρωπότητας κηρύχθηκαν ανάξια διαβίωσης καθώς το απαρτχάιντ των εμβολίων επιβλήθηκε βάναυσα – και οι περικοπές του προϋπολογισμού που επιβλήθηκαν από τους λεγόμενους “διεθνείς οργανισμούς” αποδεκάτισαν τις δημόσιες υπηρεσίες υγείας. Μέσα από το τραύμα και το θάνατο έλαμψε μια οδυνηρή διαύγεια: οι παγκόσμιοι θεσμοί, σχεδιασμένοι να εξυπηρετούν τα συμφέροντα των παλαιών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, δεν θα εξυπηρετούσαν τα συμφέροντα της μεγάλης πλειοψηφίας.
Αυτές οι συγκεχυμένες και ταχέως μεταβαλλόμενες συνθήκες δημιούργησαν αναγκαστικά πολλές αντιφάσεις.
Οι αναγεννημένες προοδευτικές πολιτικές δυνάμεις διεκδίκησαν την εξουσία μέσω της κάλπης, υποστηριζόμενες από ισχυρές και οργανωμένες κοινωνικές δυνάμεις, στη Βραζιλία, την Κολομβία, τη Βολιβία, τη Χιλή, το Περού και την Ονδούρα – την ίδια στιγμή, η σκληρή δεξιά κέρδιζε δύναμη σε όλο τον κόσμο, μιλώντας τη γλώσσα της αμφισβήτησης του “κανονικού συστήματος”, ενώ παράλληλα αυτό στήριζε.
Η εποχή της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης, που ήδη βρισκόταν σε παρακμή με τις προκλήσεις για την ηγεμονία του δολαρίου των Ηνωμένων Πολιτειών και τις ανερχόμενες οικονομίες όπως η Κίνα και η Ινδία, έφτασε στο τέλος της αυτά τα χρόνια. Ο πόλεμος στην Ουκρανία επιτάχυνε αυτή την εξέλιξη, αλλά από μόνος του δεν τη δημιούργησε. Όπως και η κλιματική κρίση, η οποία έσπασε το ένα ρεκόρ μετά το άλλο και άφησε ίχνη καταστροφής από το Πακιστάν μέχρι τη Χαβάη.
Η επείγουσα ανάγκη συντονισμένης δράσης είναι ίσως πιο αισθητή από ό,τι όταν ξεκίνησε η Προοδευτική Διεθνής. Τα μέλη του Συμβουλίου παρότρυναν τη Διεθνή να αντιμετωπίσει κατά μέτωπο τα μείζονα ζητήματα της εποχής μας: το άδικο χρέος, την καταπιεστική πατριαρχία, την αναζωπύρωση της ακροδεξιάς, τις καταστροφικές αναπτυξιακές πολιτικές και τον Νέο Ψυχρό Πόλεμο που όλο και περισσότερο απειλεί να γίνει θερμός, αποτεφρώνοντας ολόκληρες περιοχές στην απερίσκεπτη πορεία του.
Εμπλουτισμένο Συμβουλευτικό ‘Οργανο
Σε αυτή την κατεύθυνση η Προοδευτική Διεθνής καλωσόρισε τριάντα άτομα που ηγούνται κινημάτων και πολιτικών σχημάτων από όλο τον κόσμο, με σκοπό να υποστηρίξουν το Συμβουλευτικό της όργανο, υπεύθυνο για τον καθορισμό της στρατηγικής κατεύθυνσης.
Τα νέα μέλη του Συμβουλίου προστίθενται στα 33 ήδη υπηρετούντα μέλη του Συμβουλίου και αποτελούν το πλήρες σώμα. Για να ανοίξει ο δρόμος για αυτά τα νέα μέλη του Συμβουλίου, ορισμένα μέλη του Συμβουλίου που έχουν υπηρετήσει πλήρεις τριετείς θητείες εντάσσονται τώρα στην ομάδα των ομότιμων μελών του Συμβουλίου, παραμένοντας ενεργά εμπλεκόμενα με την ΠΔ.
Τα νέα μέλη του Συμβουλίου είναι τα εξής:
Baba Aye, συνσυντονιστής του Συνασπισμού για την Επανάσταση, πολιτικής οργάνωσης στη Νιγηρία.
Deyvid Bacelar, γενικός συντονιστής της Ενιαίας Ομοσπονδίας Εργαζομένων Πετρελαίου (FUP) της Βραζιλίας και διευθυντής της Sindipetro Bahia.
Rita Berlofa, γραμματέας διεθνών σχέσεων της Contraf-CUT, συνδικάτου που εκπροσωπεί 450.000 τραπεζικούς υπαλλήλους στη Βραζιλία.
Karol Cariola, μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Χιλής.
Mariela Castro Espín, μέλος της Εθνοσυνέλευσης της Λαϊκής Εξουσίας της Κούβας.
Jodi Dean, καθηγητής, διοργανωτής και συγγραφέας βιβλίων, μεταξύ των οποίων τα “Ο κομμουνιστικός ορίζοντας, πλήθη και κόμμα” και “Σύντροφοι: ένα δοκίμιο για την πολιτική ένταξη”.
Demba Moussa Dembele, μέλος του Συμβουλίου για την Ανάπτυξη της Έρευνας των Κοινωνικών Επιστημών στην Αφρική, στο Ντακάρ της Σενεγάλης.
Gacheke Gachihi, συντονίστρια του Κέντρου Κοινωνικής Δικαιοσύνης Mathare και μέλος της συντονιστικής επιτροπής της ομάδας εργασίας των Κέντρων Κοινωνικής Δικαιοσύνης στο Ναϊρόμπι της Κένυας.
Alberto Garzón, Ισπανός Υπουργός Καταναλωτικών Υποθέσεων και Γενικός Συντονιστής της Ενωμένης Αριστεράς.
Jayati Ghosh, Καθηγήτρια Οικονομικών στο Πανεπιστήμιο Amherst της Μασαχουσέτης, ΗΠΑ.
Vashna Jagarnath, γραφείο της Γενικής Γραμματέας της Εθνικής Ένωσης Μεταλλουργών της Νότιας Αφρικής.
Abirami Jotheeswaran, Γενική Γραμματέας του Φόρουμ για τα Δικαιώματα των Γυναικών Dalit όλων των Ινδιών (NCDHR).
Łukasz Kozak, μέλος του διοικητικού συμβουλίου της Akcja Socjalistyczna, πολιτικής οργάνωσης στην Πολωνία.
Nilüfer Koç, μέλος του Εκτελεστικού Συμβουλίου και εκπρόσωπος της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων του Εθνικού Κογκρέσου του Κουρδιστάν.
Clara López Obregón, Κολομβιανή γερουσιάστρια, εκπρόσωπος του Ιστορικού Συμφώνου.
Esperanza Martínez, Παραγουανή γερουσιάστρια του Κόμματος για τη Συμμετοχή των Πολιτών, μέλος του συνασπισμού Frente Guasú – Ñemongeta.
Clarissa Mendoza, Επικεφαλής της Γραμματείας του Κινήματος για την Αγροτική Μεταρρύθμιση και την Κοινωνική Δικαιοσύνη, ενός μαζικού κινήματος στις Φιλιππίνες.
Romenio Pereira, γραμματέας Διεθνών Σχέσεων του Εργατικού Κόμματος (PT) της Βραζιλίας.
Annie Raja, Γενική Γραμματέας της Εθνικής Ομοσπονδίας Ινδών Γυναικών και υψηλόβαθμο στέλεχος του Κομμουνιστικού Κόμματος της Ινδίας (CPI).
Ismat Raza Shahjahan, ιδρυτικό μέλος, Πρόεδρος του Δημοκρατικού Μετώπου Γυναικών με έδρα το Πακιστάν.
Juan Nicolás Richards, διεθνείς σχέσεις για το αργεντίνικο συνδικάτο CTA-T.
Stephen Ruvuga, εκτελεστικός διευθυντής του Δικτύου Ομάδων Αγροτών στην Τανζανία (MVIWATA).
Kohei Saito, αναπληρωτής Καθηγητής Φιλοσοφίας στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο και συγγραφέας του βιβλίου “Το κεφάλαιο στην ανθρωπόκαινο”.
Henry Saragih, Γενικός πρόεδρος του κεντρικού διοικητικού συμβουλίου του SPI (DPP) της Ένωσης Αγροτών Ινδονησίας.
Nardi Suxo, πρώην υπουργός και πρέσβειρα του Πολυεθνικού Κράτους της Βολιβίας.
Astra Taylor, κινηματογραφίστρια, συνιδρύτρια του Debt Collective και συγγραφέας του βιβλίου “Τα χρόνια της ανασφάλειας: πλησιάζοντας μεταξύ μας ενώ τα πάντα καταρρέουν”.
Mônica Valente, πρώην αντιπρόεδρος της CUT Βραζιλίας, μιας συνδικαλιστικής ομοσπονδίας με πάνω από 8 εκατομμύρια μέλη και μέλος του Εθνικού Εκτελεστικού Συμβουλίου του Κόμματος των Εργαζομένων (PT).
Carina Vance Mafla, πρώην εκτελεστική διευθύντρια του Νοτιοαμερικανικού Ινστιτούτου Κυβερνήσεων Υγείας της UNASUR (ISAGS) και πρώην υπουργός Δημόσιας Υγείας του Ισημερινού.
Célia Xakriabá, μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Βραζιλίας.
Hilary Zhou, εθνική συντονίστρια του Λαϊκού Κινήματος για τα Δικαιώματα Γης της Ζιμπάμπουε.
Νέες ισχυρές οργανώσεις-μέλη πρόκειται να ανακοινωθούν την επόμενη εβδομάδα. Η Προοδευτική Διεθνής ετοιμάζεται προοδευτικά να αντιμετωπίσει αυτή την ιστορική στιγμή.
Για να παρακολουθείτε τα νέα της διεθνούς πρωτοβουλίας ή και να εμπλακείτε πιο ενεργά, επισκεφτείτε τον σύνδεσμό της.
