Η σύμπτωση μιλάει από μόνη της: την ίδια μέρα, την Τετάρτη 21 Ιουνίου 2023, σχεδόν ταυτόχρονα, ο Μακρόν και ο Πούτιν ψάχνοντας ανακάλυψαν νέους εχθρούς τους οποίους χρειάστηκε ν’ αντιμετωπίσουν αποφασίζοντας να δώσουν άλλη μία μάχη. Ενώ ο Μακρόν και η κυβέρνησή του αποφάσισε να διαλύσουν την κολεκτίβα Les Soulèvements de la Terre (SLT – Εξεγέρσεις της Γης), ο Πούτιν ανακοίνωσε την απαγόρευση της WWF έχοντας ήδη καταστείλει και την Greenpeace (τον Μάιο). Αλλά γιατί τόση εμμονή και σφοδρότητα εναντίον κάθε οικολογικού κινήματος;
Φωτογραφία: Extinction Rebellion
Και στις δύο περιπτώσεις, τα κίνητρα είναι τόσο διαφανή όσο και τα κίνητρα των συγγραφέων τους. Σύμφωνα με το ψήφισμα των Ρωσικών Αρχών, μαθαίνουμε πως οι πρωτοβουλίες της WWF απευθύνονται σε μεγάλες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται σε τομείς όπως η ενέργεια, το πετρέλαιο και το φυσικό αέριο καθώς επίσης και σε εκείνες που εμπλέκονται στην εξόρυξη ορυκτών και κοιτασμάτων αλλά και πολύτιμων μετάλλων. Εν συντομία, η WWF έχει το θάρρος να φέρνει εις πέρας δραστηριότητες διακινδυνεύοντας να διαταράξει την υλοποίηση των υποδομών στην Αρκτική και την εκμετάλλευση φυσικών πόρων στον Βορρά. Σε μια εποχή που ο Διοικητής του Κρεμλίνου εργάζεται σκληρά για να δείξει την προσήλωσή του στα ορυκτά καύσιμα και ποντάρει στα οφέλη της υπερθέρμανσης για να μετατρέψει τη Σιβηρία σε Παράδεισο Φυτοκομίας(!) Έτσι οι ακτιβιστές της WWF από περιέργεια άντλησαν πληροφορίες που αφορούσαν ευαίσθητα δεδομένα προκειμένου να προβούν σε αξιολογήσεις, που σύμφωνα με τον Πούτιν είχαν ως σκοπό να εμποδίζουν την οικονομική ανάπτυξη. Αν είναι δυνατόν!
Καμία απολύτως σχέση βέβαια αυτό με την απαγόρευση στη Γαλλία, την κολεκτίβα Les Soulèvements de la Terre, η οποία χαροποίησε το Συνδικάτο των Μεγαλογαιοκτημόνων (FNSA) αλλά και άλλων παραγόντων που δραστηριοποιούνται στον τομέα των αγροτικών επιχειρήσεων. Μόνο που… αυτό το λόμπι πέτυχε «να πείσει» τον Μακρόν ν ‘απαγορεύσει την κολεκτίβα υπονοώντας πως η ατιμωρησία των ακτιβιστών θα οδηγούσε τη Γαλλία σε «εμφύλιο πόλεμο». Ένα επιχείρημα που μοιάζει παραδόξως μ ‘εκείνο του Πούτιν και των οπαδών του που χαρακτήρισαν την ΜΚΟ Greenpeace ως «ανεπιθύμητη» διότι αντιπροσωπεύει μία «απειλή για τα θεμέλια της συνταγματικής τάξης και της ασφάλειας της Ρωσίας και επιδιώκει την αντισυνταγματική ανατροπή της εξουσίας»… Ενώ κανένας στη Ρωσία δεν τολμά να επικρίνει δημοσίως την απαγόρευση της WWF, στη Γαλλία υπάρχουν πολλοί που καταγγέλλουν τη διάλυση της «Les Soulèvements de la Terre», την πολλοστή αντιδημοκρατική πράξη της κυβέρνησης Μακρόν. Και από τη στιγμή που η Αστυνομία της κυβέρνησης Μακρόν κάνει δεκάδες συλλήψεις περιβαλλοντικών ακτιβιστών είναι λογικό να κάνουμε συγκρίσεις ανάμεσα στο Παρίσι και στη Μόσχα.
Πίσω από τον μπαμπούλα της οικοτρομοκρατίας
Στην πραγματικότητα, η διάλυση της κολεκτίβας και η απαγόρευση της Greenpeace και της WWF δεν αποτελούν μεμονωμένα φαινόμενα: χαρακτηρίζουν μία παρόμοια πολιτική δημοκρατικής άρνησης και περιβαλλοντικού σαμποτάζ. Δεν αποτελεί, λοιπόν, ημερολογιακή σύμπτωση ότι επινοούνται εκστρατείες στα μέσα ενημέρωσης για να διεξαχθεί (ένας ακόμη!) πόλεμος κατά της οικοτρομοκρατικής και των «οικοτρομοκρατών», ξεχνώντας στην πορεία πως ο φόβος της «οικοτρομοκρατίας» χρονολογείται από τα λόγια του Υπουργού Άμυνας των ΗΠΑ, Γουίλιαμ Κοέν, τον Απρίλιο του 1997, 25 χρόνια πριν από εκείνα του Υπουργού Εσωτερικών της Γαλλίας, Νταρμανάν. Αυτού του είδους οι πολιτικές ασφαλείας αποτελούν μέρος του ευρύτερου προγράμματος: επανεξοπλισμός για την τόνωση της οικονομίας, η εκδοχή του Πούτιν και επαναεκβιομηχάνιση για επανεξοπλισμό, η εκδοχή του Μακρόν. Ταυτόχρονα!
Υπάρχουν πράγματι κάποιες ομοιότητες μεταξύ του νοσταλγού της Μεγάλης Ρωσίας, ο οποίος ακολουθεί ένα μεθοδικό και καλά μελετημένο σχέδιο για να διαλύσει τις μεταρρυθμίσεις και τις προόδους (γκλάσνοστ και περεστρόικα) της μεταψυχροπολεμικής εποχής του Γκορμπατσόφ, και του ενοίκου του Μεγάρου των Ηλυσίων, ο οποίος ποντάρει σε ένα «νεοφυές έθνος» για να διαλύσει τα επιτεύγματα του Εθνικού Συμβουλίου της Αντίστασης. Συμπεριλαμβανομένης της «πρωτοπορίας», της απαγόρευσης και της καταστολής, της απαγόρευσης για χάρη της καταστολής, με την ελπίδα να περιοριστεί το λαϊκό τσουνάμι που ήδη διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Σε μια εποχή που οι βιομηχανικές δυνάμεις επιταχύνουν το κλιματικό χάος με τη στρατιωτικοποίησή τους, είναι υγιής αντίδραση, ηθική υποχρέωση και καθήκον του πολίτη να αγανακτήσει και να διαδηλώσει στους δρόμους ενάντια στην καταστολή των περιβαλλοντικών ακτιβιστών (και των ακτιβιστών γενικότερα). Να διεκδικήσουμε το δικαίωμα να διαδηλώνουμε, βεβαίως, και ταυτόχρονα να υπερασπιστούμε ό,τι είναι ζωντανό και αξίζει να διατηρηθεί.
Απόσπασμα από κείμενο του Γιώργου Μητραλιά
Μετάφραση από τα γαλλικά: Χριστίνα Κηπουρού
