Ανακοίνωση από το Ευρωπαϊκό Δίκτυο κατά της Βίας για την πρόσφατη υπόθεση ενδοοικογενειακής βίας στον Βόλο.
Πόσες γυναίκες, ακούγοντας αυτή την φράση, αποφάσισαν να γυρίσουν «σπίτι τους», συμπεραίνοντας (ορθά) πως ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΕΣ ΤΟΥΣ και κανείς δεν ενδιαφέρεται να προστατεύσει τις ίδιες και τα παιδιά τους;
Την χτύπησε την Πέμπτη μπροστά στο παιδί τους. Κι όταν εκείνη τόλμησε να καταγγείλει την ενδοοικογενειακή βία που υπέστησαν μητέρα και παιδί βρέθηκε κρατούμενη στο Α.Τ. Βόλου όλη νύχτα, όπως ακριβώς και ο δράστης και την επόμενη μέρα μεταφέρθηκε στο δικαστήριο, ως κατηγορούμενη, όπως ακριβώς και ο δράστης…
Τι θα έπρεπε να έχει γίνει αλλιώς
H αυτεπάγγελτη διαδικασία να έχει κινηθεί άμεσα, όσο εκείνη βρισκόταν στο νοσοκομείο για να λάβει τις πρώτες βοήθειες μετά από μία απλή κλήση στο 100, από την ίδια, άλλο άτομο ή/και από επαγγελματία του Νοσοκομείου μετά από μία απλή κλήση στο 100 (από την ίδια, άλλο άτομο ή/και από επαγγελματία του Νοσοκομείου για διάπραξη ενδοοικογενειακής βίας) η Αστυνομία οφείλει, μόλις λάβει γνώση για αυτεπάγγελτα διωκόμενο αδίκημα, να αναζητήσει τον δράστη για να τον συλλάβει εντός των πλαισίων του αυτοφώρου (με ή ΧΩΡΙΣ την δική της μήνυση) εάν για τις Αρχές ήταν απαραίτητη η κατάθεση της επιζώσας σε αυτό το χρονικό σημείο, θα έπρεπε να προσέλθει στο Νοσοκομείο στέλεχος του Γραφείου Αντιμετώπισης Ενδοοικογενειακής Βίας (Γ.Α.Ε.Β.) του Α.Τ. Βόλου για να την λάβει κι έτσι εκείνη δεν θα υποχρεωνόταν, τραυματισμένη όπως ήταν, να «τρέχει» στο Α.Τ. για να καταγγείλει αλλά θα μπορούσε είτε να νοσηλευτεί, είτε να επιστρέψει στο 4χρονο παιδί της. Αφού όμως αυτά δεν έγιναν και υποχρεώθηκε να πάει η ίδια στο Α.Τ., θα έπρεπε η/ο Εισαγγελέας να διατάξει να κρατηθεί ΜΟΝΟ ο δράστης.
ΓΙΑΤΙ διέταξε την κράτηση και των δύο;
επειδή έλαβε ελλιπείς πληροφορίες από την Αστυνομία ή επειδή δεν ενδιαφέρθηκε να διερευνήσει ποια μήνυση είναι αληθής και ποια ψευδής;
Τι πρέπει να γίνει αλλιώς από εδώ και πέρα
Να εκδικαστεί η υπόθεση στις 17 Ιουλίου και να μην αναβληθεί για 3η φορά, ώστε να μην αναγκαστεί η επιζώσα να περιμένει την απονομή δικαιοσύνης για 1-2 χρόνια.
Να αξιολογηθεί (αυτεπαγγέλτως) ο κίνδυνος που ενδέχεται να διατρέχουν μητέρα και παιδί κατά την διάρκεια της επικοινωνίας του πατέρα με το παιδί και να τεθούν περιοριστικοί όροι που θα περιλαμβάνουν και μέτρα επιτήρησης της ασφάλειάς τους (Άρ. 18 του Ν.3500/2006 και Αρ.31 του Ν.4531-Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης).
Να του ασκηθεί ποινική δίωξη όχι μόνο για την σωματική βία κατά της εν διαστάσει συζύγου του αλλά ΚΑΙ για την κακοποίηση του παιδιού του, ενώπιον του οποίου διαπράχθηκε ο ξυλοδαρμός της μητέρας του (Άρ. 1.3 και 6.3 του Ν.3500/2006).
Να συσχετιστούν οι δύο πρόσφατες δικογραφίες (μήνυση και αντιμήνυση) αλλά και με παρελθοντικές (εάν υπάρχουν), προκειμένου να μπορεί η/ο Εισαγγελέας και το Δικαστήριο να διακρίνουν με ασφάλεια τις ψευδείς από τις αληθείς καταγγελίες ενδοοικογενειακής βίας και να επιβληθούν στον δράστη αυστηρές κυρώσεις για ψευδή καταμήνυση του θύματος και για άσκοπη κινητοποίηση των Αρχών.
Αν θέλουμε πράγματι να εκπέμψουμε, προς τους θύτες, τα θύματα (ενήλικα και ανήλικα) και τις/τους μάρτυρες, μήνυμα ΜΗΔΕΝΙΚΗΣ ΑΝΟΧΗΣ στην ενδοοικογενειακή βία, ΟΛΑ ΤΑ ΠΑΡΑΠΑΝΩ πρέπει να αρχίσουν να συμβαίνουν.
ΣΗΜΕΡΑ, και όχι αύριο
ΣΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ενδοοικογενειακής βίας, και όχι σε όσες έτυχαν δημοσιοποίησης
