Όσες και όσοι από εμάς έχουμε πλέον ανθρώπους ηλικιωμένους γύρω μας, γονείς, θείες κλπ, αντιλαμβανόμαστε την ένδεια πολιτικών που τους αφορούν. Δεν συζητάμε για το μεγάλο μέρος των χαμηλοσυνταξιούχων, που φτάνουν δεν φτάνουν τις 17 του κάθε μήνα με τη σύνταξη που έχουν και μετά μετρούν τις ώρες – όχι τις μέρες – μέχρι την επόμενη. Μιλάμε για πολιτικές που θα μπορούσαν να βοηθήσουν στα ψώνια, να κρατήσουν παρέα, να δημιουργήσουν γνωριμίες εντός της γειτονιάς ή του Δήμου, να ανταμείψουν τη δουλειά, την προσφορά μιας ζωής αυτών των ανθρώπων. Τα προγράμματα “βοήθεια στα σπίτι” όπου λειτουργούν, περιορίζονται σε κάποια ψώνια που εθελόντριες ή εθελοντές κάνουν για τα ηλικιωμένα άτομα, τουλάχιστον μιλώντας για τους μεγάλους Δήμους, εκεί που οι ανάγκες είναι περισσότερες.
Εκεί που υπάρχει η τρύπα των κρατικών πολιτικών αφήνεται χώρος για την εταιρική ευθύνη των Ιδρυμάτων. Τι το κακό έχει αυτό; ρωτούν κάποιοι. Την ασυνέχεια κυρίως, καθώς συνήθως οι πρωτοβουλίες των Ιδρυμάτων δημιουργούν μια ανάγκη, προσφέρουν μια δυνατότητα, η οποία στη συνέχεια για διάφορους λόγους σταματά.
Στο πλαίσιο της κοινωνικής ευθύνης των Ιδρυμάτων παρουσιάζεται και αυτή η – ενδιαφέρουσα κατά τα άλλα – πρωτοβουλία του Ιδρύματος Γουλανδρή, το οποίο πριν τέσσερις μέρες εγκαινίασε τη δράση «Στο Μουσείο με άλλα… γυαλιά» με μια επίσκεψη στη Μονάδα Φροντίδας Ηλικιωμένων «Λεώνια» στα Μελίσσια. Με τη βοήθεια μιας ειδικά σχεδιασμένης μουσειοσκευής που περιλαμβάνει γυαλιά εικονικής πραγματικότητας (VR headset), τρισδιάστατα αντίγραφα (3D prints) και τρισδιάστατα μοντέλα επιλεγμένων έργων τέχνης της Συλλογής, η δράση «Στο Μουσείο με άλλα… γυαλιά» δίνει τη δυνατότητα στη Συλλογή έργων τέχνης του Ιδρύματος να ταξιδέψει σε δομές φιλοξενίας ηλικιωμένων σε όλη την Ελλάδα, προσφέροντας μια πρωτότυπη ξενάγηση σε άτομα 65+ και άτομα με Ήπια Γνωστική Διαταραχή.
Συγχαρητήρια για την πρωτοβουλία. Για πόσο; Για ποιες και ποιους; Δεν είναι γνωστό. Αλλά έχουμε μάθει να βολευόμαστε με τέτοιες κινήσεις και οι όποιες διεκδικήσεις για πολιτικές προσαρμοσμένες στην τρίτη ηλικία ή σε άλλους τομείς, να είναι ψιλά γράμματα.
