Ψηφίστηκε στη Βουλή η τροποποίηση του Ν.4443/2016 της ίσης μεταχείρισης έτσι ώστε να θωρακίζονται τα δικαιώματα των ΑμεΑ συνανθρώπων μας σε όλα τα πεδία (της εργασίας των κοινωνικών παροχών, της υγειονομικής περίθαλψης, της εκπαίδευσης, της παροχής υπηρεσιών και αγαθών, της στέγασης).
Γράφει η Άννα Απέργη
Ω του θαύματος, η τροποποίηση όμως έγινε μόνο για τα ΑμεΑ, χωρίς να συμπεριλαμβάνονται τα ΛΟΑΤΚΙ+ πρόσωπα!
Από την ίδρυση του ΣΥΔ, αυτό που πάντα τόνιζε η Μαρίνα Γαλανού, ήταν η αναγκαιότητα της προσθήκης τόσο της έκφρασης, της ταυτότητας και των χαρακτηριστικών φύλου, όσο και του σεξουαλικού προσανατολισμού σε όλα τα πεδία. Στην εργασία, στην κοινωνική ασφάλιση, στην υγεία, στην εκπαίδευση, στη στέγαση, στην παροχή υπηρεσιών και αγαθών.
Το 2016, με την αναθεώρηση του τότε νόμου, είχαν προστεθεί η ταυτότητα φύλου καθώς και τα χαρακτηριστικά φύλου ως έδαφος απαγόρευσης των διακρίσεων στον χώρο της εργασίας και της απασχόλησης. Ωστόσο, αυτό δεν έγινε σε άλλα πεδία της ιδιωτικής και δημόσιας ζωής, όπως την παροχή υπηρεσιών και αγαθών, την εκπαίδευση, την υγεία και την στέγαση, όπου εξακολουθούν να απουσιάζουν μέχρι και σήμερα.
Έτσι ο νομοθέτης περιφρονώντας ξεκάθαρα Συστάσεις του Συμβουλίου της Ευρώπης, όπως πχ. την Σύσταση 2010(5) του Συμβουλίου της Ευρώπης για την καταπολέμηση των διακρίσεων λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού και ταυτότητας φύλου, καθώς και το Πόρισμα της Εθνικής Στρατηγικής για την ισότητα των ΛΟΑΤΚΙ+ που κατατέθηκε στον Πρωθυπουργό τον Ιούνιο του 2021, δεν συμπεριέλαβε τα ΛΟΑΤΚΙ+ ενώ κάλλιστα το θέμα θα μπορούσε να λυθεί οριζόντια.
Για τα ΛΟΑΤΚΙ+ είναι θεμελιώδες να υπάρχει προστασία και σε όλα τα πεδία, καθώς ιδιαίτερα τα τρανς πρόσωπα αντιμετωπίζουν μία σειρά από διακρίσεις. Με το ΣΥΔ άπειρες φορές έχουμε δώσει στη δημοσιότητα θεμελιώδεις παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και διακρίσεων στον χώρο της παροχής υπηρεσιών και αγαθών με αρνήσεις παροχής υπηρεσιών λόγω της ταυτότητας φύλου των προσώπων, στην στέγαση με άρνηση ενοικίασης στέγης σε τρανς συνανθρώπους με βάση μόνο την ταυτότητα φύλου, στον χώρο της υγείας και της εκπαίδευσης όπου πολλοί τρανς άνθρωποι αντιμετωπίζουν περιορισμένη πρόσβαση, υποτιμητικές συμπεριφορές, παρενοχλήσεις ή και ακραίες διακρίσεις.
Θυμάμαι όλα αυτά τα χρόνια που ήμουν στο πλευρά της Μαρίνας, σε συναντήσεις που κάναμε με όλα τα κόμματα και συζητήσουμε -πέραν των άλλων- και για την τροποποίηση του νόμου της ίσης μεταχείρισης ώστε να συμπεριληφθούν σε όλα τα πεδία και τα ΛΟΑΤΚΙ+, αυτό που παίρναμε ως απάντηση ήταν πως, αν σε περίπτωση συμπεριλάμβαναν τα ΛΟΑΤΚΙ+, αυτό θα έπρεπε να γίνει και για τα ΑμεΑ. Όμως επειδή αυτό θα κόστιζε στο κράτος πολλά χρήματα, λόγω του ότι θα έπρεπε όλες οι δημόσιες υπηρεσίες να γίνουν προσβάσιμες για τους ΑμεΑ συνανθρώπους μας, να μπουν μπάρες κλπ, ήθελε το χρόνο του.
“Δώστε μας χρόνο”, θυμάμαι χαρακτηριστικά να λένε στη Μαρίνα.
Ο χρόνος έφτασε, και πριν τρεις μέρες ψηφίστηκε στην Ολομέλεια της Βουλής το Σχέδιο Νόμου του Υπουργείου Δικαιοσύνης, που είναι πλέον νόμος του κράτους (Ν.5023/2023)με τίτλο: “Αρχή της ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως αναπηρίας ή χρόνιας πάθησης, επικαιροποίηση της ορολογίας του Αστικού Κώδικα, του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, του Ποινικού Κώδικα, του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας, του Κώδικα Διοικητικής Δικονομίας, του Κώδικα Συμβολαιογράφων και του ν.4478/2017, για την εναρμόνισή της με τη Σύμβαση για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρία που κυρώθηκε με τον ν.4074/2012 και λοιπές διατάξεις για τη διευκόλυνση της πρόσβασης στη δικαιοσύνη των ατόμων με αναπηρία”, χωρίς όμως να συμπεριληφθούν σε αυτό τα ΛΟΑΤΚΙ+.
Πραγματικά δεν μπορώ να καταλάβω τον λόγο που συνέβη αυτό. Ο χρόνος δόθηκε, η μεγάλη ευκαιρία όμως χάθηκε.
