Στις αρχές Νοεμβρίου, οι υπουργοί Εξωτερικών της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, Κριστόφ Λουτούντουλα Απάλα Πεναπάλα και της Ρουάντα, Βίσεντ Μπιρούτα, συναντήθηκαν στη Λουάντα της Αγκόλας για να βρουν μια πολιτική λύση στη σύγκρουση που βρίσκεται σε εξέλιξη στην ανατολική Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό εδώ και δεκαετίες. Οι υπουργοί Εξωτερικών συμφώνησαν ότι ο “ειρηνευτικός οδικός χάρτης” που συμφωνήθηκε σε συνάντηση του Ιουλίου έπρεπε να εφαρμοστεί. Ο πρόεδρος της Αγκόλας Ζοάο Λουρένσο πηγαινοερχόταν μεταξύ του προέδρου της Ρουάντα και του προέδρου της ΛΔΚ στο πλαίσιο του ρόλου του ως “διαμεσολαβητή της Αφρικανικής Ένωσης στην κρίση” μεταξύ της Ρουάντα και της ΛΔΚ.
Γράφει ο Βιτζάι Πρασάντ, ινδός ιστορικός, δημοσιογράφος και εκδότης.
Εν τω μεταξύ, οι αντάρτες Μ23, υποστηριζόμενοι από τη Ρουάντα, έχουν επεκτείνει τις επιθέσεις τους στη ΛΔΚ. Σε αντίποινα, η ΛΔΚ απέλασε τον πρέσβη της Ρουάντα, Βίνσεντ Καρέγκα. Οι Μ23 με τη βοήθεια των στρατευμάτων της Ρουάντα κατέλαβαν την Κιγουάντζα και τη Ρουτσχούρου, δύο πόλεις στην επαρχία Βόρειας Κίβου στη ΛΔΚ. Η Ρουάντα υποστηρίζει ότι η ΛΔΚ ήταν αυτή που παραβίασε τις συμφωνίες που οδήγησαν στην αποκατάσταση των μαχητών.
Τον Αύγουστο, μια έκθεση που διέρρευσε από τα Ηνωμένα Έθνη έδειξε ότι η Ρουάντα είχε υποστηρίξει την M23. Ήταν δύσκολο για τη Ρουάντα να αρνηθεί τις λεπτομέρειες της έκθεσης, ιδίως αφού ο πρέσβης των ΗΠΑ Ρόμπερτ Γουντ, αναπληρωτής εκπρόσωπος για ειδικές πολιτικές υποθέσεις, δήλωσε στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ ότι η κυβέρνησή του καλεί “τους κρατικούς φορείς να σταματήσουν την υποστήριξή τους προς αυτές τις ομάδες, συμπεριλαμβανομένης της βοήθειας των Αμυντικών Δυνάμεων της Ρουάντα προς την M23”. Η M23 είναι ένας πρόσφατος εισερχόμενος παράγοντας στους πολέμους στις ανατολικές επαρχίες της ΛΔΚ, οι οποίοι συνεχίζονται από τις αρχές της δεκαετίας του 1990. Μια έκθεση του ΟΗΕ από τον Αύγουστο του 2010 περιγράφει λεπτομερώς αρκετές εκατοντάδες βίαια επεισόδια που έλαβαν χώρα στη ΛΔΚ μεταξύ Μαρτίου 1993 και Ιουνίου 2003, με “το θάνατο εκατοντάδων χιλιάδων, αν όχι εκατομμυρίων ανθρώπων”. Μια εκτίμηση, βασισμένη σε μελέτες που διεξήχθησαν το 2000 και το 2004, υποδηλώνει ότι περισσότεροι από 3 εκατομμύρια άνθρωποι έχουν πεθάνει στις συγκρούσεις από το 1998.
Τον Ιούνιο, η ΛΔΚ επέτρεψε στην Κοινότητα Ανατολικής Αφρικής να στείλει στρατεύματα στις ανατολικές περιοχές της, εφόσον ο στρατός της Ρουάντα δεν θα συμμετείχε στην επέμβαση. Μέσω αυτής της συμφωνίας, στρατεύματα από το Μπουρούντι και την Κένυα έφτασαν στο ανατολικό Κονγκό. Αυτό προκάλεσε ανησυχία. Η Καρίνα Τερτσακιάν από την Πρωτοβουλία Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Μπουρούντι δήλωσε στο Associated Press: “Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι το Μπουρούντι είναι η πρώτη χώρα που προσφέρει στρατεύματα. Το Μπουρούντι είναι μέρος της σύγκρουσης, οπότε δεν μπορεί να θεωρηθεί ως ουδέτερος παράγοντας. Ως εκ τούτου, φαίνεται απίθανο ότι η ανάπτυξη των στρατευμάτων θα τερματίσει την ανασφάλεια στην περιοχή”.
Ο πρώην υποψήφιος για την προεδρία της ΛΔΚ, Μάρτιν Φαγιούλου, δήλωσε πρόσφατα στην Deutsche Welle ότι είναι θλιμμένος από την έλλειψη διεθνούς προσοχής σε αυτή τη σύγκρουση. “Η Ουκρανία έχει πρόβλημα”, είπε, και η ευρεία κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης έχει στρέψει την προσοχή του κόσμου σε αυτό. “Έχουμε πρόβλημα και στο Κονγκό, αλλά κανείς δεν καταδικάζει τη Ρουάντα. Γιατί;” Ίσως, έχει να κάνει με το κοβάλτιο, τον χαλκό, το λίθιο και τα δέντρα του τροπικού δάσους, πολύτιμους πόρους που συνεχίζουν να εκμεταλλεύονται τόσες χώρες στον υπόλοιπο κόσμο, παρά τη σφαγή που πλήττει τις Μεγάλες Λίμνες της Αφρικής τα τελευταία 30 χρόνια.
