Με αφορμή την κυκλοφορία ενός καλοκαιρινού τόμου από το ιταλικό Left, στον οποίο γράφουν σημαντικές ευρωπαϊκές και διεθνείς προσωπικότητες για τον Τζούλιαν Ασάντζ, το ελληνικό γραφείο του πρακτορείου μας, που συνεργάστηκε με το Left επί του συγκεκριμένου θέματος, ζήτησε από τον Λεωνίδα Βατικιώτη να συμμετέχει. Παραθέτουμε το κείμενό του στα ελληνικά.
Τζουλιάν Ασάντζ: η φωτεινή πλευρά μιας σκοτεινής εποχής!
Ποιος είπε ότι στις μέρες μας δεν γεννιούνται ήρωες; Ποιος υποστηρίζει ότι η εποχή μας δεν αναδεικνύει λαμπρά μυαλά που τολμούν να αντιστέκονται με έργα κι όχι μόνο με λόγια στη Νέα Τάξη Πραγμάτων;
Ο Τζουλιάν Ασάντζ είναι κορυφαίο παράδειγμα που δείχνει ότι η εποχή μας δεν γεννάει μόνο τέρατα. Γεννάει επίσης και πρωτοπόρους, ασυμβίβαστους διανοητές, ερευνητές δημοσιογράφους που όχι μόνο μπορούν αλλά και θέλουν να φωτίσουν τη σκοτεινή εποχή μας!
Η σημασία της συμβολής του Ασάντζ αποκαλύπτεται από το μένος των διωκτών του. Η δίκη του στην Αγγλία ήταν μια καθαρά πολιτική δίκη. Ήταν ντροπή για το κράτος δικαίου της Αγγλίας. Ο ίδιος ο Ασάντζ υποβλήθηκε σε αλλεπάλληλα βασανιστήρια κάθε είδους και εμφανή κακομεταχείριση στις φυλακές υψίστης ασφαλείας Belmarsh, όπως δημόσια δήλωσε ο ειδικός ερευνητής για βασανιστήρια (Special Rapporteur on Torture) που συνάντησε τον ιδρυτή των Wikileaks κατ’ εντολή του Συμβουλίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων των Ηνωμένων Εθνών.
Το μένος των ΗΠΑ και της Αγγλίας απέναντι στον Τζουλιάν Ασάντζ εξηγείται γιατί απέδειξε την βαρβαρότητα που συνόδευσε την επέμβαση των ΗΠΑ, της Αγγλίας κι άλλων χωρών της «συμμαχίας των πρόθυμων» στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Τυφλοί, πολύνεκροι βομβαρδισμοί και αιματηρές επιθέσεις εναντίον αμάχων και πολιτών, δηλαδή μαζικά εγκλήματα πολέμου που έπρεπε να σύρουν στην δικαιοσύνη τους Μπους – Μπλερ κι όλους τους διαδόχους τους ήταν η καθημερινότητα της εισβολής στο Αφγανιστάν και το Ιράκ.
Το μίσος των Αμερικανών, που θα τον καταδικάσουν ακόμη σε 175 χρόνια φυλακή αν εκδοθεί, όπως και των Άγγλων που για πολλοστή φορά αποδεικνύονται άβουλοι υπηρέτες των ΗΠΑ, αποτελεί το πιο αδιάσειστο τεκμήριο ενοχής τους. Δείχνει ότι η άλλη όψη της καταπάτησης της διεθνούς νομιμότητας είναι η φίμωση του Τύπου.
Η τύχη του Τζουλιάν Ασάντζ ενδιαφέρει την Ελλάδα για πολλούς λόγους. Ο πρώτος, πιο ωφελιμιστικός, είναι επειδή χάρη στις αποκαλύψεις των Wikileaks μάθαμε με πολλές λεπτομέρειες την παρέμβαση της αμερικανικής πρεσβείας στην ελληνική πολιτική ζωή. Μάθαμε για κορυφαίους δημοσιογράφους που στέλνουν τα ντοκιμαντέρ τους στην Αμερικανική Πρεσβεία (προς έλεγχο;) πριν βγουν στο αέρα. Μάθαμε για την χρηματοδότηση ελληνικών εφημερίδων από την αμερικανική πρεσβεία. Μάθαμε ότι κορυφαίοι αλλά και δευτεροκλασάτοι υπουργοί ενημέρωναν την πρεσβεία για τα προς ψήφιση νομοσχέδια τους. Ήταν η πρώτη φορά που με αδιάψευστο τρόπο αποδείχθηκε η παραβίαση της ελληνικής κυριαρχίας από την αμερικανική πρεσβεία.
Ο δεύτερος λόγος για τον οποίο ενδιαφέρει την Ελλάδα η απελευθέρωση του Ασάντζ είναι πιο ουσιαστικός. Στην παγκόσμια κατάταξη για την ελευθερία του Τύπου που εκδίδουν οι Δημοσιογράφοι Χωρίς Σύνορα η Ελλάδα κάθε χρόνο κατατάσσεται και πιο χαμηλά. Φέτος έφτασε στην 108η θέση. Αθρόες κρατικές χρηματοδοτήσεις σε φιλικά Μέσα, επέλαση ολιγαρχών που ελέγχουν εφημερίδες και τηλεοράσεις, εξαγορά της ανοχής των τηλεοπτικών σταθμών μέσω της μη καταβολής φόρων, ακόμη και δολοφονίες κορυφαίων δημοσιογράφων συνθέτουν το παζλ της ενημέρωσης στην Ελλάδα. Η κυβέρνηση της ΝΔ οφείλει την παραμονή της στην εξουσία στη χειραγώγηση του Τύπου στην Ελλάδα.
Σε αυτό το καταθλιπτικό τοπίο, το παράδειγμα του Ασάντζ δείχνει ότι υπάρχουν κι άλλοι δρόμοι στην ενημέρωση από την υποταγή στα οικονομικά συμφέροντα και την αμερικανική πρεσβεία. Γι’ αυτό το λόγο η αλληλεγγύη μας είναι δεδομένη, εμφατική και ανεπιφύλακτη!
Λευτεριά στον Ασάντζ για να υπάρχει ελευθερία λόγου, για να υπάρχει δημοκρατία!
