Την εβδομάδα που μας πέρασε, ξεκίνησε η εκδίκαση στον Βόλο της υπόθεσης της γυναικοκτονίας της 43χρονης γυναίκας από τον σύζυγό της, τον Αύγουστο του 2021 στη Σωτηρίτσα της Λάρισας.
«Σκότωσα την γυναίκα μου γιατί ήταν άπιστη», είπε στην αστυνομία ο δράστης του φονικού, σύμφωνα με την κατάθεση ενός εκ των αστυνομικών που βρέθηκε από τους πρώτους στον τόπο του εγκλήματος.
Ο 54χρονος είχε γνωρίσει και παντρευτεί την 43χρονη, όταν η γυναίκα ήταν μόλις 18 ετών και στη συνέχεια απέκτησαν μαζί τρία παιδιά. Η οικογένεια κατοικούσε στην Αθήνα αλλά η 43χρονη πήγαινε τα καλοκαίρια στα παράλια της Λάρισας και βοηθούσε στην οικογενειακή επιχείρηση ταβέρνα – ουζερί, που διατηρούσε ο αδελφός της.
Το πρωί της 3ης Αυγούστου όμως αποδείχθηκε μοιραίο για την άτυχη γυναίκα. Γύρω στις 10.30 π.μ. ο κατηγορούμενος έφτασε στην ταβέρνα και πυροβόλησε 7 με 8 φορές την 43χρονη. Ο 54χρονος στη συνέχεια κάλεσε την ΕΛ.ΑΣ., με αστυνομικούς του Α.Τ. Αγιάς να τον συλλαμβάνουν στον τόπο του εγκλήματος, όπως αναφέρει ο διαδικτυακός τόπος onlarissa.gr.
Άλλη μία γυναικοκτονία που δεν ήταν η κακή στιγμή που πυροδότησε το έγκλημα – που ποτέ δεν είναι – αλλά η συνεχής βίαια συμπεριφορά, η ενδοοικογενειακή βία, η πατριαρχία και τα κενά νόμων και δομών στην χώρα μας.
Η Κύπρος και πιο πρόσφατα το Βέλγιο αναγνωρίζουν νομικά ως ξεχωριστό αδίκημα τη γυναικοκτονία, η οποία ορίζεται ως η θανάτωση γυναίκας ως αποτέλεσμα άσκησης βίας από ερωτικό σύντροφο πρώην ή νυν, βασανισμού και μισογυνισμού, αλλά και άσκησης ενδοοικογενειακής βίας.
Το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE) δημοσίευσε μια μελέτη για τη μέτρηση των γυναικοκτονιών στην Ελλάδα, την οποία μπορείτε να διαβάσετε αναλυτικά στο socialpolicy.gr. Κάποια σημαντικά σημεία της έρευνας παραθέτουμε παρακάτω:
Mε τη Διακήρυξη της Βιέννης για τις Γυναικοκτονίες ο ΟΗΕ ήταν ο πρώτος που αναγνώρισε διαφορετικά είδη γυναικοκτονίας, στα οποία περιλαμβάνονται:
- η δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα συντροφικής βίας,
- ο βασανισμός και η δολοφονία γυναίκας ως αποτέλεσμα μισογυνισμού,
- η δολοφονία γυναικών και κοριτσιών για λόγους τιμής,
- η στοχευμένη δολοφονία γυναικών και κοριτσιών στο πλαίσιο ένοπλων συγκρούσεων,
- η δολοφονία γυναικών για λόγους που συνδέονται με την προίκα,
- η δολοφονία γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του σεξουαλικού προσανατολισμού τους και της ταυτότητας φύλου,
- η δολοφονία αυτόχθονων γυναικών και κοριτσιών εξαιτίας του φύλου τους,
- η βρεφοκτονία και η εμβρυοκτονία που βασίζεται στην επιλογή φύλου,
- οι περιπτώσεις γυναικοκτονίας οι οποίες συνδέονται με τον ακρωτηριασμό των γυναικείων γεννητικών οργάνων,
- η δολοφονία γυναικών κατηγορούμενων για μαγεία,
- άλλες περιπτώσεις γυναικοκτονίας οι οποίες συνδέονται με συμμορίες, το οργανωμένο έγκλημα, εμπόρους ναρκωτικών, την εμπορία γυναικών και κοριτσιών και τη διάδοση των φορητών όπλων.
Ο ελληνικός Ποινικός Κώδικας δεν περιλαμβάνει τον ορισμό της γυναικοκτονίας. Ωστόσο, ο εν λόγω τύπος αξιόποινης πράξης ενδέχεται να εμπίπτει σε άλλες διατάξεις του ελληνικού ποινικού δικαίου. Τα σχετικά άρθρα για την ταυτοποίηση περιπτώσεων γυναικοκτονίας περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων, τα άρθρα 299, 302, 310 και 311.
Το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τον Έλεγχο των Ναρκωτικών και την Πρόληψη του Εγκλήματος (UNODC) υπολογίζει ότι στην Ευρώπη περίπου 29% των γυναικών ή/και κοριτσιών που πέφτουν θύματα ανθρωποκτονίας δολοφονούνται από πρόθεση από ερωτικό σύντροφο.
Ενώ στην Ελλάδα, παρόλο που δεν υφίσταται ιδιαίτερη συλλογή δεδομένων για τη γυναικοκτονία από ερωτικό σύντροφο, σύμφωνα με τα στοιχεία της Ελληνικής Αστυνομίας το 2017 23 γυναίκες ή/και κορίτσια έπεσαν θύματα ανθρωποκτονίας, εκ των οποίων το 35 % ήταν θύματα ανθρωποκτονίας που σχετιζόταν με ενδοοικογενειακή βία (αριθ. =8).
Τα συστήματα συλλογής δεδομένων ποικίλλουν σε μεγάλο βαθμό από το ένα κράτος μέλος της ΕΕ στο άλλο, καθώς βασίζονται σε διάφορες πηγές. Για τη βελτίωση της συλλογής διοικητικών δεδομένων για τις γυναικοκτονίες, το Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο για την Ισότητα των Φύλων (EIGE) καταβάλλει προσπάθειες για την εδραίωση δεικτών που μπορούν να εναρμονίσουν τις διαδικασίες συλλογής δεδομένων μεταξύ των δικαιοδοσιών των κρατών μελών.
Στις συστάσεις της έρευνας τονίζεται η ανάγκη να αναπτυχθεί ένας ορισμός της γυναικοκτονίας αλλά και η καλύτερη συλλογή στοιχείων, ώστε να βελτιώσουμε την κατανόησή μας γύρω από το θέμα αυτό, κάτι που θα μας βοηθήσει να δώσουμε και καλύτερες απαντήσεις σε ένα φαινόμενο που πασχίζουμε να εξαλειφθεί.
Μπορείτε να διαβάσετε όλη τη μελέτη του Ευρωπαϊκού Ινστιτούτου για την Ισότητα των Φύλων (EIGE) στο socialpolicy.gr.