Από το Δίκτυο Ανθρωπιστικών Ειδήσεων Υγείας REHUNO Health εγκαινιάζουμε έναν τόπο ανταλλαγής απόψεων όπου υπάρχει μια νέα ματιά στην καθημερινή ζωή βασισμένη σε μια βιωματική και υπαρξιακή ψυχολογία (την Ψυχολογία του Νέου Ανθρωπισμού), η οποία μας παρέχει μια προοπτική και προτάσεις για προσωπική εργασία, ώστε να μπορέσουμε να βρούμε ένα πλήρες νόημα στην ύπαρξή μας και μια ζωή απαλλαγμένη από περιττά βάρη και πόνο. Επομένως, δεν είναι μια θεραπευτική ψυχολογία ή μια ψυχολογία που ασχολείται με οποιαδήποτε παθολογία, αλλά απευθύνεται σε οποιονδήποτε θέλει να κατανοήσει τον εαυτό του και να έχει τα εργαλεία, αν το επιθυμεί, για να ξεκινήσει μια θετική αλλαγή στη ζωή του. Η ψυχολογική ευημερία είναι αναμφίβολα μια από τις βάσεις της ολοκληρωμένης υγείας, γι’ αυτό και είναι μια πτυχή που πρέπει να αντιμετωπιστεί.
Σας καλούμε να εφαρμόσετε αυτές τις προτάσεις στην πράξη, αλλά και να επικοινωνήσετε μαζί μας και να μας πείτε την εμπειρία σας. Γράψτε μας!
Γράφει ο Jordi Jiménez
Ξεκινάμε μια σειρά από 3 άρθρα στα οποία θα παρουσιάσουμε κάποιες αρχές (12 συνολικά) που μπορούν να χρησιμεύσουν ως σημείο αναφοράς για να κινηθούμε προς μια ζωή με συνοχή και ενότητα. Ενώ σε προηγούμενο άρθρο μιλήσαμε για τη συνοχή ως έναν τρόπο για να κινηθούμε προς την ευτυχία, εδώ θα ήταν ενδιαφέρον να δώσουμε μερικά κλειδιά για να δράσουμε με έναν τέτοιο τρόπο. Αυτές οι αναφορές ονομάζονται «Αρχές της έγκυρης δράσης» και μπορούν να βρεθούν στο βιβλίο «Το εσωτερικό βλέμμα» που έχει συγγράψει ο Σίλο.
Πριν προχωρήσουμε παρακάτω, θα πρέπει να σημειωθεί ότι αυτές οι 12 Αρχές δεν είναι άκαμπτοι κανόνες που πρέπει να ακολουθήσουμε, αλλά μάλλον σημεία αναφοράς, φάροι που μας καθοδηγούν σε περιόδους σύγχυσης. Αν προσπαθήσουμε να εξαναγκάσουμε τον εαυτό μας να «υπακούσει» σε αυτές τις αρχές, το μόνο που θα καταφέρουμε είναι να αυξήσουμε την αντίφασή μας. Η συνοχή, η ενότητα, είναι εσωτερικές εγγραφές που είτε βιώνονται ως τέτοιες στον καθένα μας είτε δεν βιώνονται καθόλου. Επομένως, πρέπει να παρατηρήσουμε τον εαυτό μας, να δούμε τι αισθανόμαστε όταν λαμβάνουμε υπόψη μας αυτές τις αρχές και τι αισθανόμαστε όταν δεν τις λαμβάνουμε υπόψη μας. Και λέμε «να τις λάβετε υπόψη», όχι να τις ακολουθήσετε κατά γράμμα. Με αυτόν τον τρόπο, θα διαμορφωθεί αυτό που θα μπορούσαμε να ονομάσουμε «εσωτερική ηθική», βασισμένη σε αυτές τις εγγραφές ενότητας που εμφανίζονται στον καθένα μας και όχι σε εξωτερικούς κανόνες που πρέπει να τηρούνται. Η εσωτερική ηθική είναι ένα πιο εξελιγμένο στάδιο από την εξωτερική ηθική, αλλά απαιτεί από εμάς να έχουμε μεγαλύτερη επίγνωση των εγγραφών της ενότητας και της αντίφασης.
Ας απαριθμήσουμε τώρα και ας εξηγήσουμε εν συντομία καθεμία από αυτές τις Αρχές, ξεκινώντας με τις 4 πρώτες.
- Το να πηγαίνει κανείς ενάντια στην εξέλιξη των πραγμάτων είναι σαν να πηγαίνει ενάντια στον ίδιο του τον εαυτό (αρχή της προσαρμογής).
Στην αρχή αυτή αναφέρει ότι όλα τα πράγματα έχουν την εξέλιξή τους, τη δυναμική τους, ότι τίποτα δεν είναι στατικό. Έτσι, από την αρχή, είναι ενδιαφέρον να γνωρίζουμε την εξέλιξη των πραγμάτων (των καταστάσεων που μας ενδιαφέρουν, φυσικά). Από την άλλη πλευρά, θα πρέπει να καταστεί σαφές ότι όταν λέμε «ενάντια στην εξέλιξη των πραγμάτων» αναφερόμαστε μόνο σε καταστάσεις που είναι αναπόφευκτες, σε εκείνες των οποίων η έκβαση ή η δυναμική είναι γνωστή και αναπόφευκτη. Για παράδειγμα, είναι αναπόφευκτο ότι τα παιδιά θα μεγαλώσουν και τελικά θα απομακρυνθούν από εμάς για να διαμορφώσουν τη δική τους ζωή, οπότε το να πάμε ενάντια σε αυτή την αναπόφευκτη εξέλιξη μπορεί να δημιουργήσει αντιφάσεις. Ωστόσο, αν οι άνθρωποι πίστευαν ότι οι ασθένειες είναι αναπόφευκτες, η ιατρική επιστήμη δεν θα είχε ποτέ προοδεύσει. Ως εκ τούτου, είναι απαραίτητο να γίνεται διάκριση μεταξύ μιας κατάστασης και μιας άλλης, εξ ου και η ανάγκη να γνωρίζουμε πώς εξελίσσονται τα πράγματα.
- Όταν εξαναγκάζεις κάτι προς ένα σκοπό, προκαλείς το αντίθετο (αρχή της δράσης και της αντίδρασης).
Η αρχή αυτή τονίζει ότι όταν εξαναγκάζουμε κάτι ή κάποιον (ακολουθώντας τα όνειρα και τις επιθυμίες μας) ενάντια στην τάση του, στα ενδιαφέροντά του ή στη συνήθη συμπεριφορά του, μπορεί αρχικά να υποκύψει στις απαιτήσεις μας, αλλά βραχυπρόθεσμα ή μακροπρόθεσμα θα επανέλθουν ανεπιθύμητα αποτελέσματα. Μερικοί άνθρωποι πιστεύουν ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και ενεργούν πιέζοντας τα πάντα γύρω τους. Ορισμένες φορές επιτυγχάνεται βραχυπρόθεσμα κάποια επιτυχία, η οποία όμως δεν μπορεί να διατηρηθεί για μεγάλο χρονικό διάστημα και στο τέλος εμφανίζονται οι αντίθετες από τις επιδιωκόμενες συνέπειες. Σε άλλες περιπτώσεις, επιστρέφει με τα αντίθετα αποτελέσματα.
- Μην αντιτίθεσαι σε μια μεγάλη δύναμη. Οπισθοχώρησε μέχρις ότου αυτή εξασθενήσει και τότε, προχώρησε με αποφασιστικότητα (αρχή της έγκαιρης δράσης).
Δεν μιλάμε για υποχώρηση μπροστά σε μικρά προβλήματα ή καθημερινές δυσκολίες, αλλά μπροστά σε δυνάμεις που είναι ξεκάθαρα πέρα από εμάς. Η υποχώρηση μπροστά σε μικρές δυσκολίες μας αποδυναμώνει και μας κάνει φοβισμένους, αλλά η πεισματική αντιπαράθεση με μεγάλες, ακαταμάχητες δυνάμεις ανοίγει την πόρτα σε κάθε είδους ατυχήματα και απογοητεύσεις. Το πρόβλημα είναι: πώς γνωρίζουμε αν μια δύναμη είναι πέρα από εμάς ή όχι; Σε ορισμένες περιπτώσεις είναι προφανές, αλλά σε άλλες λιγότερο. Τότε θα πρέπει να πάρουμε μικρά δείγματα που δεν μας εκθέτουν, να δοκιμάσουμε μικρές αντιπαραθέσεις που θα μας επιτρέψουν να οπισθοχωρήσουμε αν δούμε ότι η δύναμη είναι μεγαλύτερη από εμάς. Κάτι σαν να ενεργούμε με σύνεση και να βλέπουμε ποιος είναι ο συσχετισμός των δυνάμεων ανάμεσα σε εμάς και την κατάσταση. Το ζήτημα του να προχωράμε όταν υπάρχει εξασθένηση ανιχνεύεται με τον ίδιο τρόπο, λαμβάνοντας μικρά δείγματα μέχρι να δούμε ότι ο συσχετισμός των δυνάμεων έχει αλλάξει. Τότε είναι που πρέπει να προχωρήσουμε μπροστά με όλη μας την ενέργεια ενάντια σε αυτή την αποδυναμωμένη δυσκολία.
- Τα πράγματα είναι καλά όταν πορεύονται μαζί σαν σύνολο, όχι απομονωμένα (αρχή της αναλογίας).
Αυτή η αρχή μιλάει για τη διατήρηση της αρμονίας σε όλους τους τομείς της ζωής μας. Η δράση μας κατανέμεται σε διαφορετικά πλαίσια ανάλογα με την ηλικία ή την κατάστασή μας. Για παράδειγμα, μπορεί να σπουδάζω, να εργάζομαι, να ζω με την οικογένειά μου και να συναντώ φίλους σε ένα συγκεκριμένο στάδιο της ζωής μου. Όλες αυτές οι δραστηριότητες αποτελούν περιβάλλοντα, πλαίσια. Σε ένα άλλο στάδιο μπορεί να εργάζομαι και να ζω μόνος μου, ενώ ξεκινάω κάποιο έργο στον κόσμο. Οι τομείς είναι μεταβλητοί με την πάροδο του χρόνου, αλλά αυτή η αρχή λέει ότι είναι ενδιαφέρον να κινούνται όλοι προς τα εμπρός σε ισορροπία και αρμονία. Για παράδειγμα, αν επικεντρώνομαι μόνο στην εργασία και την απόκτηση χρημάτων παραμελώντας άλλους τομείς, μπορεί να καταλήξω να χάσω την υγεία, τις φιλίες ή άλλες δυνατότητες της ζωής. Δεν ενεργώ ως σύνολο, δημιουργώντας μια τεράστια ανισορροπία στους τομείς μου, έτσι ώστε ακόμα και αν αποκτήσω αυτό που έψαχνα, δεν θα έχω υγεία για να το απολαύσω ή φίλους για να το μοιραστώ. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχουν προτεραιότητες, κάποια πράγματα είναι πιο σημαντικά από άλλα, αλλά η διατήρηση της αρμονίας του συνόλου απαιτεί να δίνεται σε κάθε πράγμα η απαραίτητη ενέργεια ανάλογα με τη σημασία του (όχι να δίνεται σε όλα η ίδια ενέργεια και ο ίδιος χρόνος, γιατί ούτε αυτό θα ήταν αρμονικό). Όλοι οι τομείς της ζωής μου βρίσκονται σε σχέση μεταξύ τους και πρέπει να σημειωθεί πρόοδος σε όλους, χωρίς να αφήνω κάποιους να προηγούνται και άλλους να μένουν πίσω.
Αν θέλετε να συζητήσετε αυτό το θέμα, μπορείτε να γράψετε στο rehuno.salud@gmail.com.
Μετάφραση από τα ισπανικά: Pressenza Athens
