Βρεθήκαμε στην Πρεσβεία της Παλαιστίνης στη Χιλή, όπου συναντηθήκαμε με την Υφυπουργό Εξωτερικών του Κράτους της Παλαιστίνης που επισκεπτόταν τη χώρα μας, πριν συνεχίσει προς την Αργεντινή, την Αμάλ Τζαντού Σακαά. Στη συνάντηση συμμετείχαν επίσης ορισμένοι δημοσιογράφοι από τα τοπικά μέσα ενημέρωσης, καθώς και η δημοσιογράφος που καλύπτει βιβλιοκριτικές και πολιτιστικές εκδηλώσεις για την χιλιανή Pressenza, Μαριάνα Χάλες.
Είναι γνωστό ότι το μεγαλύτερο παλαιστινιακό μεταναστευτικό ρεύμα στον κόσμο βρίσκεται στη Χιλή και αποτελεί μια αποικία με ισχυρή ταυτότητα, σημασία και στενούς δεσμούς με εκείνους που ζουν στην πατρίδα τους.
Η χειρονομία του Προέδρου Μπόριτς να αναβάλει τη διαπίστευση του νέου πρέσβη του Ισραήλ στη Χιλή, ως ένδειξη της απόρριψης της δολοφονίας ενός 15χρονου Παλαιστίνιου την ημέρα που θα γινόταν η τελετή στη χώρα μας, απασχόλησε επίσης πρόσφατα τις ειδήσεις. “Είναι θέμα πεποιθήσεων”, είπε όταν ρωτήθηκε, “και λίγοι πολιτικοί έχουν αρχές. Είναι αξιοσημείωτο ότι ο πρόεδρος Μπόριτς καθοδηγείται από τις αρχές και τις πεποιθήσεις του”.
Όσον αφορά τη θέση της κυβέρνησής της σχετικά με τη σύγκρουση Ουκρανίας-Ρωσίας, η Αμάλ Τζαντού τόνισε: “Είμαστε ένας λαός που επιδιώκει εδώ και καιρό να οικοδομήσει την ειρήνη. Ξέρουμε πώς είναι να ζεις εν μέσω συγκρούσεων, ξέρουμε για θανάτους, μεταναστεύσεις, συμφορές. Περισσότερο από οποιονδήποτε άλλον θέλουμε την ειρήνη. Σε αυτή τη σύγκρουση το ζητούμενο επίσης είναι η ειρήνη.”
“Ο δικός μου πατέρας”, συνέχισε, “μετανάστευσε για να εγκατασταθεί στην Παλαιστίνη φέρνοντας μαζί του μόνο ένα μικρό σακίδιο με μερικά ρούχα και τα αγαπημένα του βιβλία. Τώρα, ένας από τους ανιψιούς μου, που ζούσε στην Ουκρανία, επέστρεψε στην Παλαιστίνη φεύγοντας με τα πόδια, με ένα μικρό σακίδιο στο οποίο έβαλε το i-pad του και μερικά ρούχα. Η ιστορία σαν να επαναλαμβάνεται. Πρέπει να βάλουμε τέλος σε αυτές τις ατυχείς συγκυρίες, σε αυτές τις αδικίες για τους ανθρώπους”.
Μιλώντας για την παλαιστινιακή υπόθεση και τον επίμονο αγώνα του λαού της, η υφυπουργός αναφέρθηκε στο όνομά της. “Αμάλ σημαίνει Ελπίδα”, είπε. “Αυτό είναι που με οδηγεί μπροστά, η ελπίδα για δικαιοσύνη. Ελπίζουμε ότι ο σκοπός μας θα πετύχει κάτι πολύ απλό: ότι ο νόμος θα εφαρμοστεί. Θέλουμε συμμόρφωση με τους διεθνείς νόμους, τα διεθνή ψηφίσματα, απλά ό,τι υπαγορεύει ο νόμος. Δεν ζητάμε κάτι πιο περίπλοκο, απλώς να εφαρμόσουμε τη δικαιοσύνη που έχει ήδη καθιερωθεί σε συμφωνίες και αποφάσεις, αλλά δεν εκπληρώνεται στα εδάφη μας. Αυτό που μας οδηγεί καθημερινά είναι η ελπίδα για δικαιοσύνη.”
Οι συνομιλίες μάς οδήγησαν επίσης να αναζητήσουμε τρόπους να ενισχύσουμε τους δεσμούς μας και να δημιουργήσουμε αμοιβαίες σχέσεις στο εγγύς μέλλον – ως διεθνές πρακτορείο ειδήσεων – με άλλα παλαιστινιακά πρακτορεία, μέσα ενημέρωσης και οργανώσεις, ώστε να είμαστε σε θέση να διαδίδουμε όσα συμβαίνουν εκεί άμεσα και χωρίς μεσάζοντες. Να επικοινωνήσουμε την άποψη εκείνων που ζουν στην Παλαιστίνη. Εκφράσαμε ανοιχτά στην Υφυπουργό το ενδιαφέρον μας ως διεθνές πρακτορείο να μπορέσουμε να δημιουργήσουμε αυτές τις συμμαχίες, οι οποίες μπορούν να ενισχυθούν από το γραφείο στην Ελλάδα και τα γραφεία μας στην Αθήνα.
Από την πλευρά της, η δημοσιογράφος Μαριάνα Χάλες, εξέφρασε επίσης το ενδιαφέρον της να πάρει συνεντεύξεις από νέους και νέες συγγραφείς από την Παλαιστίνη, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα αυξανόμενο πολιτιστικό ρεύμα που θα μπορούσε τελικά να οδηγήσει σε νέες εκδόσεις και παρουσιάσεις βιβλίων στη Χιλή.
“Όχι μόνο πρέπει να εργαστούμε για την επίτευξη αυτών των συμφωνιών αμοιβαιότητας, αλλά θα ήταν πολύ καλό να μπορούμε να δούμε ο ένας τα πρόσωπα του άλλου, να συναντήσουμε δημοσιογράφους και συγγραφείς, να δημιουργήσουμε δεσμούς. Αυτό που ζούμε πρέπει να ακουστεί στους δρόμους, πρέπει να το δουν οι απλοί άνθρωποι, να ρωτήσουν τις γυναίκες πως ζούνε, να μπορέσει να εκτιμηθεί από γνήσιες καρδιές, αδιαμεσολάβητο. Ελάτε να δείτε, να ακούσετε, να νιώσετε τους ανθρώπους και να συλλέξετε τις απόψεις τους”, μας ενθάρρυνε.
Η συνάντηση, εκτός του ότι ήταν πολύ εγκάρδια, ειλικρινής και άμεση, άνοιξε νέες δυνατότητες για να συνεχίσουμε να προωθούμε την ενσυναίσθηση που έχουμε εμείς στη Χιλή με την παλαιστινιακή υπόθεση, με τους ανθρώπους της και το λαό της.