Χιλιάδες διαδηλωτές εισέβαλαν στην προεδρική κατοικία στο Κολόμπο, αφού ο πρόεδρος της Σρι Λάνκα Γκοταμπάγια Ρατζαπάξα την είχε προηγουμένως εγκαταλείψει μαζί με ολόκληρη την οικογένειά του.
Αν και υπάρχουν πληροφορίες ότι μπορεί να έχει εγκαταλείψει τη χώρα, η τύχη του δεν είναι ξεκάθαρη.
Οι εικόνες δείχνουν την αγαλλίαση του λαού, που ανεμίζει εκατοντάδες σημαίες της Σρι Λάνκα, μετά από εβδομάδες αντίστασης με το ομόφωνο αίτημα “#GoHomeGota” (από το όνομα του Γκοταμπάγια). Τελικά, μετά από έναν αγώνα ενενήντα ημερών, όπως σημειώνει η Ντεβίκα Μπρέντον, σε ένα άρθρο για το Groundviews, “έχουμε πολλά να γιορτάσουμε, αλλά δεν μας έχει μείνει τίποτα για να γιορτάσουμε. Χωρίς καύσιμα, χωρίς παραφίνη, χωρίς βενζίνη. Καμία δύναμη.”
Εν τω μεταξύ, σύμφωνα με το CGTN, οι ηγέτες του κόμματος ζήτησαν την παραίτηση, μαζί με τον πρόεδρο και του πρωθυπουργού, Ρανίλ Βικρεμεσίνγκε, ο οποίος δεν έχει συμπληρώσει ακόμη δύο μήνες στην εξουσία και φέρεται να έχει δηλώσει την προθυμία του να παραιτηθεί.
Σύμφωνα με το Σύνταγμα της χώρας, ο προσωρινός πρόεδρος θα μπορούσε να είναι ο πρόεδρος του Κοινοβουλίου, Μαχίντα Γιάπα Αμπεϊγαρντένα, του Λαϊκού Μετώπου της Σρι Λάνκα (Sri Lanka Podujana Peramuna, στα σινγκαλικά), ενός κόμματος υπό την ηγεσία του αδελφού του σημερινού προέδρου και πρώην προέδρου της χώρας μεταξύ 2005 και 2015, που αργότερα κατέλαβε βασικά καθήκοντα στην παρούσα κυβέρνηση, συμπεριλαμβανομένου του πρωθυπουργού.
Με τον τρόπο αυτό, η πολιτική κρίση στη χώρα, προϊόν της σοβαρής δυστυχίας του πληθυσμού λόγω των υψηλών τιμών των βασικών αγαθών και της έλλειψης παροχής βασικών υπηρεσιών, δεν θα επιλυθεί με αυτή την αλλαγή, καθώς η κυρίαρχη φυλή θα συνεχίσει να κινεί τα νήματα.
Σε μια αποφασιστική και εκτεταμένη μη βίαιη λαϊκή διαμαρτυρία, ο λαός της Σρι Λάνκα απαιτούσε έναν διαρθρωτικό μετασχηματισμό που θα απέτρεπε τη διαφθορά και τον χαρακτήρα των πελατειακών πολιτικών. Τα αιτήματα του λαού απαιτούν τη βελτίωση του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού, ο οποίος σήμερα είναι εξαθλιωμένος και στερείται αναπτυξιακών ευκαιριών.
Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι στο παρασκήνιο, πέρα από τις πολιτικές τοποθετήσεις, η ανάγκη ενίσχυσης ενός κοινού σχεδίου που θα δώσει πολυεθνική ενότητα στη σύγκρουση μεταξύ του κυρίως ταμιλιάνικου πληθυσμού του Βορρά και του σινγκαλέζικου πληθυσμού του Νότου συνεχίζει να ασκεί πίεση.
Αυτό θα απαιτήσει από τις νέες αρχές, ίσως τη δημιουργία ενός ευρύτερου μετώπου κυβέρνησης, που θα αγκαλιάζει την πολυμορφία, θα βοηθήσει να συμφιλιωθούν οι φατρίες και να επουλώσουν τις πληγές που άφησε ο παρατεταμένος πόλεμος μεταξύ της κυβέρνησης που κυριαρχείται από τους Σινγκαλέζους και του LTTE, το οποίο επεδίωκε τη δημιουργία ανεξάρτητου κράτους στο βόρειο τμήμα της χώρας.
Μετάφραση από τα ισπανικά: Pressenza Athens.
