(Το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ 2022 διοργανώθηκε στην πόλη του Μεξικού, από την 1η έως την 6η Μαΐου. Η συντάκτρια Αλίσια Μπλάνκο το παρακολούθησε εκ μέρους του πρακτορείου και ξεχώρισε μερικές ομιλίες/παρουσιάσεις. Το παρόν γραπτό κείμενο αποτελεί σύντομη περιγραφή του τραπεζιού συζήτησης που διοργανώθηκε στις 2 Μαΐου, από την Τζάνικ Μπουλιού, μέλος της Διεθνούς Συλλογικότητας Γαλλόφωνων Νέων. Αφορά τα τρανς θέματα που παρουσιάστηκαν σε αυτό το διάλογο με αφορμή το φόρουμ.)
Σε αυτό το εργαστήριο που διοργανώθηκε από το Διεθνές Τρανσφεμινιστικό Μέτωπο (FITFEM) συμμετείχαν περίπου 20 άτομα, κυρίως Μεξικανές τρανς γυναίκες, άνω των 50 ετών. Η διοργάνωση συντονίστηκε από 3 Μεξικανές τρανς γυναίκες που αγωνίζονται για περισσότερα από 40 χρόνια για την αναγνώριση των δικαιωμάτων των τρανς ατόμων στο Μεξικό.
Επισήμαναν ότι το Μεξικό είναι η χώρα με το δεύτερο μεγαλύτερο αριθμό δολοφονημένων τρανς γυναικών στον κόσμο και ότι το μέσο προσδόκιμο ζωής των τρανς γυναικών στη Λατινική Αμερική είναι 35 χρόνια, σε σύγκριση με τα 75 χρόνια των γυναικών του ίδιου φύλου. Υπογράμμισαν επίσης ότι ένας από τους βασικούς φορείς που εξασκεί βία κατά αυτής της ομάδας, είναι η αστυνομία.
Απαίτησαν το δικαίωμα να ζουν και να υπάρχουν. Ζήτησαν να κατοχυρωθεί αυτό το δικαίωμα στο Σύνταγμα της χώρας και να αναγνωριστεί ως θεμελιώδες ανθρώπινο δικαίωμα. Με αυτόν τον τρόπο, οι ζωές τους δεν θα εξαρτώνται από τις πολιτικές ιδιοτροπίες ή την καλή θέληση των κυβερνώντων.
Μετάφραση από ισπανικά: Pressenza Athens.
