Από τον Ιανουάριο 2022 προειδοποιούσαμε για την πιθανότητα εξέλιξης ενός πολέμου στην Ουκρανία σε Πυρηνικό πόλεμο ακόμη και χωρίς τη χρήση πυρηνικών όπλων.
Δυστυχώς οι προβλέψεις μας ήδη επαληθεύθηκαν και το Τσέρνομπιλ ήταν από τους πρώτους στόχους της ρωσικής κατάληψης και οι «ειδήσεις» για διαρροή ραδιενέργειας αμέσως αξιοποιήθηκαν χρησιμοποιώντας τον πραγματικό κίνδυνο σαν μοχλό πίεσης της διεθνούς κοινής γνώμης.
Ο λόγος πρώιμης κατάληψης του Τσέρνομπιλ οφείλεται στο γεγονός ότι η κατεστραμμένη Μονάδα 4 του Τσέρνομπιλ, μαζί με 200 τόνους ουρανίου, πλουτωνίου, υγρού καυσίμου και ακτινοβολημένης σκόνης, βρίσκονται εγκλωβισμένα σε μια σαρκοφάγο που ολοκληρώθηκε το 2019. Αυτή η σαρκοφάγος, η οποία υποτίθεται ότι θα διαρκέσει μόνο 100 χρόνια, θα μπορούσε να καταρρεύσει μόνο από τη δόνηση των εκρήξεων σε εμπόλεμη ζώνη προκαλώντας επανάληψη του ήδη γνωστού εφιάλτη.
Ακολούθησε την 1 Μαρτίου 2022 η κατάληψη από τους Ρώσους του Ζαπορίζια που είναι ο μεγαλύτερος πυρηνικός σταθμός της Ευρώπης, αφού διαθέτει 6 από τους 15 πυρηνικούς αντιδραστήρες που διαθέτει η χώρα. Αυτό που διαφημίζεται σα μεγάλο προτέρημα των πυρηνικών εργοστασίων δηλαδή το μέγεθός τους, σε περίπτωση πολέμου γίνεται μειονέκτημα αφού όποιος κατέχει ένα πυρηνικό ελέγχει ενεργειακά σχεδόν όλη τη χώρα.
Την ίδια μέρα η Διεθνής Επιτροπή Ατομικής Ενέργειας επιβεβαίωσε ότι η Ουκρανία ζήτησε τη δημιουργία ζώνης προστασίας 30 χμ γύρω από όλα τα πυρηνικά της εργοστάσια προκαλώντας πανικό στους Ευρωπαίους, που έσπευσαν στα φαρμακεία να αγοράσουν ταμπλέτες Ιωδίου.
Ξημερώματα της 3 Μαρτίου κατά την προσπάθεια ανακατάληψης του εργοστασίου από τους Ουκρανούς ξέσπασε πυρκαγιά στην περιοχή, η οποία αξιοποιήθηκε επικοινωνιακά και προκάλεσε παγκόσμιο πανικό για κίνδυνο δεκαπλάσιου από το Τσέρνομπιλ πυρηνικού ατυχήματος.
Όπως μάθαμε από τα προηγούμενα πυρηνικά ατυχήματα η αύξηση της ραδιενέργειας είναι κάτι που μετρείται αξιόπιστα μόνο από ουδέτερους επιστημονικούς σταθμούς και πρέπει να διατηρούμε την ψυχραιμία μας και να μη πανικοβαλλόμεθα από ψευδείς ειδήσεις, που συμβαίνουν σε κάθε πόλεμο. Το 2020, μια δασική πυρκαγιά που ξέσπασε στη ζώνη του Τσερνομπίλ απείλησε να φτάσει στην τοποθεσία του εργοστασίου, αύξησε τα επίπεδα ραδιενέργειας σε 16 φορές υψηλότερα και μετρήθηκε στις γειτονικές χώρες.
Την ώρα που η Ευρώπη έτρεμε νέο πυρηνικό ατύχημα στην Ελλάδα από την έγκριτη «Καθημερινή» γινόταν από τα πλέον αξιόπιστα χείλη διαφήμιση της πράσινης ασφαλούς πυρηνικής ενέργειας, ενώ ο Βούλγαρος υπουργός ανακοίνωνε την συμφωνία με τη χώρα μας για την κατασκευή νέου πυρηνικού εργοστασίου στη γειτονιά
Είχε προηγηθεί στην ΕΕ η ταξινόμηση από την Κομισιόν της πυρηνικής ενέργειας σαν πράσινης παρά την συγκλονιστική επιστολή 5 πρωθυπουργών στης Ιαπωνίας που προειδοποιούσαν για τους κινδύνους την οποία ακολούθησε η δήλωση του Έλληνα πρωθυπουργού ότι αν και στην Ελλάδα δεν πρόκειται να κατασκευασθούν πυρηνικά εργοστάσια θεωρεί θετική την απόφαση για την ΕΕ.
Ο μαινόμενος πόλεμος στην Ουκρανία υπογραμμίζει με τον πιο δραματικό τόνο ότι τα πυρηνικά ΔΕΝ είναι η λύση για οποιοδήποτε πρόβλημα.
Όπως πολύ σωστά είπε η Linda Pentz Gunter αντιπρόσωπος του Beyond Nuclear International:
«Όπως ο Charlie Chaplin ήδη τόσο λαμπρά περιέγραψε από το 1940 στην ταινία The Great Dictator, θα ήταν καλύτερα αν οι παραπλανημένοι μεγαλομανείς που κυβερνούν πολλές χώρες στον κόσμο σταματούσαν να σχεδιάζουν πολέμους και αφοσιωνόντουσαν σε μια συλλογική προσπάθεια να σώσουν την ανθρωπότητα.
Σήμερα αυτό σημαίνει κυρίως από την καταστροφή που συνεπάγεται η κλιματική αλλαγή. Αλλά στην πραγματικότητα είμαστε ένα είδος που αγαπά τον πόλεμο. Τίποτε στην Ιστορία μας δεν δείχνει ότι εξελισσόμεθα προς το καλύτερο, ακόμη και όταν οι περισσότεροι από εμάς απεχθανόμαστε τον πόλεμο. Εξακολουθούμε να εκλέγουμε ηγέτες που είναι πολύ πρόθυμοι να μας οδηγήσουν σε κάτι τέτοιο.
Γι’ αυτό το λόγο το να απομακρύνουμε οτιδήποτε κάνει τις συνέπειες του πολέμου πιο θανατηφόρες είναι επείγουσα προτεραιότητα. Αυτό σημαίνει το να εξαφανίσουμε τα πυρηνικά όπλα αλλά και να κλείσουμε όλα τα πυρηνικά εργοστάσια. Και βέβαια αυτό σημαίνει το να σταματήσουμε κάθε περαιτέρω ανάπτυξη ή επέκταση της πυρηνικής ενέργειας ειδικά σε περιοχές εύφλεκτες.»
Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου
πρόεδρος του ελληνικού κλάδους της IPPNW
αντιπρόσωπος της ICAN στην Ελλάδα
Πηγή: ippnwgr.blogspot.com
