Από το μπαλκόνι του Palacio de La Moneda και μπροστά σε μια πλατεία γεμάτη κόσμο, ο Γκαμπριέλ Μπόριτς, ο νεότερος Πρόεδρος στην ιστορία της Χιλής, πραγματοποίησε την πρώτη του ομιλία, στην οποία ζήτησε ενότητα και επανένωση, επαναβεβαίωσε τη δέσμευσή του για τη συνταγματική διαδικασία, το σεβασμό του για τα ανθρώπινα δικαιώματα και την αντιμετώπιση των κρίσεων που βιώνει η χώρα λόγω της μετανάστευσης στο Βορρά («ας θυμηθούμε ότι πρόκειται για ανθρώπους, ας μην ξεχνάμε ότι είναι άνθρωποι») και τη σύγκρουση στο Νότο μεταξύ του κράτους της Χιλής και ενός ιθαγενούς λαού για το δικαίωμα να υπάρχει, λέγοντας μεταξύ άλλων:

«Αναλαμβάνω σήμερα με ταπεινότητα, έχοντας επίγνωση των δυσκολιών της εντολής που μου δόθηκε (…) Γνωρίζω ότι σε τέσσερα χρόνια ο λαός της Χιλής θα μας κρίνει από τις πράξεις μας και όχι από τα λόγια μας». «Σήμερα ήταν απαραίτητο να μιλήσουμε, αύριο θα δουλέψουμε όλοι μαζί».

«Όπως είχε πει ο Πρόεδρος Αλιέντε πριν από λίγες δεκαετίες, σήμερα ανοίγουμε τις μεγάλες λεωφόρους κατά μήκος των οποίων περνούν ελεύθεροι άνδρες και γυναίκες, για να οικοδομήσουμε μια καλύτερη κοινωνία».

«Θα υποστηρίξουμε σθεναρά το έργο της Συνταγματικής Συνέλευσης (…) χρειαζόμαστε ένα Σύνταγμα που θα μας ενώνει (…) σε αντίθεση με αυτό που μας επιβλήθηκε με αίμα, φωτιά και απάτη, ένα Σύνταγμα που θα είναι για το παρόν και για το μέλλον».

«Η αναγνώριση της ύπαρξης ενός λαού, με ό,τι αυτό συνεπάγεται, θα είναι η προσπάθειά μας».

«Θα ανακτήσουμε την οικονομία και το περιβάλλον, δεν θα θυσιάσουμε ποτέ ξανά ζώνες όπου το κράτος είναι επίσης υπεύθυνο».

«Είναι σημαντικό να γίνετε μέρος αυτής της διαδικασίας (…) από αυτό το μέρος θέλω να απευθύνω ένα κάλεσμα: να συνοδεύσουμε ο ένας τον άλλον σε αυτήν την πορεία και να οικοδομήσουμε την αλλαγή προς μια αξιοπρεπή και δίκαιη χώρα». «Εμείς προερχόμαστε από τις κινητοποιήσεις, ας μην το ξεχνάμε αυτό». «Θα χρειαστούν όλοι: κυβέρνηση και αντιπολίτευση». «Θέλω να γνωρίζετε ότι, ως Πρόεδρος της Χιλής και των ομάδων μας, δεν θα σας εξαφανίσουμε τα προβλήματά σας. Θα σας μιλήσουμε και θα σας πούμε τους λόγους των αποφάσεών μας (…) οι αρχές δεν μπορεί να είναι απρόσιτες».

«Αισθανόμαστε βαθιά τη Λατινική Αμερική. Πρέπει να δουλέψουμε μαζί με τους αδελφούς λαούς μας στη Λατινική Αμερική για να προχωρήσουμε, να δουλέψουμε μαζί».

«Πρέπει να αναδιανείμουμε τον πλούτο που παράγουν οι Χιλιανοί και οι Χιλιανές, επειδή όταν ο πλούτος συγκεντρώνεται σε λίγους μόνο, η ειρήνη γίνεται πολύ δύσκολη».

«Πρέπει να αγκαλιάσουμε ο ένας τον άλλο ως κοινωνία, να αγαπήσουμε ο ένας τον άλλο ξανά, να χαμογελάσουμε ξανά (…) πόσο σημαντικό είναι όταν δεν δυσπιστούμε και στηρίζουμε τον διπλανό εργαζόμενο, στηρίζουμε τον γείτονα στη γειτονιά, αγαπάμε και στηρίζουμε ο ένας τον άλλον. Η αμοιβαιότητα είναι σημαντική (…) αυτό είναι που πρέπει να οικοδομήσουμε».

Την ομιλία του νέου Προέδρου διέκοπταν επανειλημμένα, επευφημίες και χειροκροτήματα από ένα πλήθος που φώναζε «Γκαμπριέλ, φίλε μου, ο λαός είναι μαζί σου», «Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος» ή «Επανάσταση», κυματίζοντας τις σημαίες τους που γέμισαν την ατμόσφαιρα αυτού του πρώτου απογεύματος μιας νέας περιόδου.

Μετάφραση από τα ισπανικά: Pressenza Athens