Με μεγάλη μας έκπληξη πληροφορηθήκαμε ότι ο πρόεδρος του πολιτικού κόμματος «Ελληνική Λύση», Κυριάκος Βελόπουλος, κατά την ομιλία του στην Ελληνική Βουλή δήλωσε ότι θεωρεί αναγκαία την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στην Ελλάδα.
Γράφει η Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου*.
Αυτή η πρωτάκουστη για την ελληνική Βουλή άποψη (μετά την καταστροφή από το Τσέρνομπιλ και την παρ’ ολίγον τραγωδία από το Κοζλοντούι κανένα πολιτικό κόμμα δεν υποστηρίζει επίσημα την πυρηνική ενέργεια) μας φέρνει στο νου τις Ναπολεόντειες κορώνες του Ερντογάν που εκτός από τα πυρηνικά εργοστάσια που κατασκευάζει με ρωσική εξάρτηση στις σεισμογενεις περιοχές του Ακούγιου και της Σινώπης, δήλωσε ότι επιθυμεί να κατασκευάσει και πυρηνικά όπλα. Προφανώς οι εθνικιστικές κορώνες του κυρίου Βελόπουλου απηχούν τις ίδιες παράλογες απόψεις με τον γείτονα σουλτάνο, αλλά ο ελληνικός λαός ακόμη θυμάται τις επιπτώσεις της ραδιενέργειας τόσο από το Κοζλοντούι, που έπληξε σοβαρά πολλές περιοχές της χώρας, όσο και από τις επιπτώσεις χρήσης των όπλων Απεμπλουτισμένου Ουρανίου (που είναι παράγωγο των αποβλήτων των πυρηνικών εργοστασίων) κατά τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και καμιά περιοχή της Ελλάδας δεν θα δεχθεί να μεταμορφωθεί σε ραδιενεργό σκουπιδότοπο για εκατοντάδες χιλιάδες χρόνια με την κατασκευή οποιουδήποτε πυρηνικού εργοστασίου.
Στην Ελλάδα κατά τη δεκαετία του 1960 είχε γίνει προσπάθεια κατασκευής πυρηνικού εργοστασίου στην Εύβοια, η οποία απετράπη χάρη στην κινητοποίηση των πολιτών. Έκτοτε και ειδικά μετά τα μεγάλα πυρηνικά ατυχήματα του Τσέρνομπιλ και της Φουκουσίμα κανείς δεν τολμούσε ανοικτά να μιλήσει για κάτι τέτοιο μέχρι σήμερα. Ευχόμεθα όλα τα πολιτικά κόμματα να λάβουν σαφή θέση με αυτή την αφορμή.
Υπενθυμίζουμε ότι τα πυρηνικά εργοστάσια είναι:
- Υπερβολικά επικίνδυνα επειδή η ασφαλής μεταφορά και αποθήκευση των ραδιενεργών καταλοίπων είναι ανεπίλυτη, η σχέση τους με τα πυρηνικά όπλα είναι σαφής, και αποτελούν στόχο τρομοκρατικού χτυπήματος με κίνδυνο καταστροφές τύπου Τσερνόμπιλ και Φουκουσίμα.
- Υπερβολικά ακριβά. Το κόστος για το χτίσιμο, τη λειτουργία και την αποδόμηση είναι τεράστια και αυτός είναι ο λόγος που η παραγόμενη ενέργεια είναι από τις πλέον ακριβές, κάτι που δηλώνεται ακόμη και από τους τραπεζίτες.
- Πολύ καθυστερημένα τεχνολογικά σαν λύση για την κλιματική αλλαγή. Στο Δυτικό κόσμο ο σχεδιασμός και το χτίσιμο ενός πυρηνικού εργοστασίου παίρνει 20-30 χρόνια, δηλαδή πολύ αργά για να επηρεάσει την κλιματική αλλαγή.
- Πολύ ανεπαρκή. Ακόμη και αν χτίζονταν χιλιάδες πυρηνικά εργοστάσια το μερίδιο τους στην παραγωγή ενέργειας το 2050 θα ήταν μόνο 10%.
- Τα πυρηνικά δεν είναι η λύση για κανένα ανθρώπινο πρόβλημα σε πόλεμο ή ειρήνη. Όσο νωρίτερα απαλλαγούμε από αυτά τόσο καλύτερα αν θέλουμε να υπάρξει μέλλον για την ανθρωπότητα.
* Η Μαρία Αρβανίτη Σωτηροπούλου είναι Πρόεδρος του ελληνικού κλάδου της IPPNW (Νόμπελ Ειρήνης 1986) και Αντιπρόσωπος της ICAN στην Ελλάδα (Νόμπελ Ειρήνης 2017)
