Anita Peña Saavedra, ερευνήτρια στο Πανεπιστήμιο Diego Portales και μέλος του Atlantic Fellows for Social and Economic equity (Συνργάτες για τον Ατλαντικό για την κοινωνική και οικονομική ισότητα) του LSE, λεσβία φεμινίστρια ακτιβίστρια και πρώην εκτελεστική διευθύντρια του Miles, Alondra Castillo φεμινίστρια και ακαδημαϊκή στο Πανεπιστήμιο του Βαλπαραΐσο, Magdalena Rodríguez φεμινίστρια και κοινωνιολόγος, ανεξάρτητη ερευνήτρια και η Camila Rodó φεμινίστρια, μέλος του «Nosotras Audiovisuales» είναι μέλη της ομάδας του ντοκιμαντέρ «Γυναίκες σε αντίσταση σε περιόδους COVID 19»
Σε περιόδους κρίσης υγείας, οι «ollas comunes», κοινοτικοί χώροι εργασίας που υποστηρίζονται κυρίως από γυναίκες, έχουν πολλαπλασιαστεί για άλλη μια φορά. Η Anita Peña, πρώην διευθύντρια του Miles, πραγματοποίησε την έρευνα «Δίκτυα αλληλεγγύης γυναικών για την αντιμετώπιση του COVID-19: η περίπτωση του Βαλπαραΐσο, Χιλή», όπου έκανε ορατά δίκτυα γυναικών που ζούσαν στην περιοχή, πήρε από 47 γυναίκες μεταξύ 20 και 81 ετών από το Βαλπαραΐσο συνεντεύξεις , οι οποίες αργότερα έδωσαν ζωή σε αυτό το ντοκιμαντέρ.
«Η ιδέα για τη δημιουργία αυτού του ντοκιμαντέρ προέκυψε με σκοπό την δημιουργία ενός προϊόντος που θα μας επιτρέψει να καταστήσουμε ορατές τις πρακτικές αλληλεγγύης που δημιούργησαν οι γυναίκες στο Βαλπαραΐσο για τη βιωσιμότητα της ζωής κατά τη διάρκεια της κρίσης Covid-19 , και ότι οι ίδιες οι γυναίκες, σε πρώτο πρόσωπο, θα έλεγαν την εμπειρία τους. Το ντοκιμαντέρ καταγράφει και μοιράζεται την εμπειρία των γυναικών. Μία συνάδελφός μας είπε, για μένα η αλληλεγγύη είναι να μοιράζεσαι την εμπειρία », προσθέτει η Αλόντρα, μία από τις ερευνήτριες.
Το ντοκιμαντέρ είναι διαθέσιμο για δωρεάν χρήση από τις 26 Αυγούστου στο κανάλι του YouTube «Mujeres en Resistencia».Η ιδέα ότι μπορούμε να το δείξουμε σε αυτήν τη μορφή, χωρίς περιορισμούς, είναι ώστε το υλικό να μπορεί να χρησιμοποιηθεί ελεύθερα και να παρακολουθείται και να μοιράζεται με πολλούς ανθρώπους από διαφορετικά μέρη έτσι ώστε να μπορούν να αισθανθούν και να αναγνωρίσουν την τρέχουσα φεμινιστική ιστορία μας. «Δείχνουμε διάφορους τωρινούς χώρους της γυναικείας οργάνωσης που επιδιώκουν να μετριάσουν τις επιπτώσεις της κρίσης στους τομείς της τροφής, της εργασίας και του εισοδήματος, της φροντίδας και της υγείας, ενώ ταυτόχρονα ενεργοποιούμε τη μνήμη δείχνοντας φωτογραφίες της οργάνωσης των γυναικών από τη δεκαετία του ’70 έως τη δεκαετία του ’90, για παράδειγμα, το Casa de la Mujer στο Βαλπαραΐσο», καταλήγει η Anita.
Δείτε το ντοκιμαντέρ εδώ
