Με τους ήχους του τραγουδιού «Άσμα Ασμάτων» του Μίκη Θεοδωράκη και του Ιάκωβου Καμπανέλλη η προσφυγοπούλα Αμάλ από τη Συρία περπάτησε την Πέμπτη στο κέντρο της Αθήνας, όπου την υποδέχθηκε και τη συνόδευσε πλήθος κόσμου.
(Η Αμάλ στην Αθήνα – φωτ. του Μάριου Λώλου)
Μικροί και μεγάλοι, τηρώντας τα μέτρα προστασίας για τον κορωνοίό, συγκεντρώθηκαν στην πλατεία Ασωμάτων στο Μοναστηράκι και συνόδευσαν την κούκλα ύψος 3,5 μέτρα, η οποία διανύει ένα μεγάλο ταξίδι 8.000 χιλιομέτρων με τελικό προορισμό το Μάντσεστερ στην Αγγλία. Είχε προηγηθεί κάλεσμα περιφρούρησης της πορείας της από αντιφαστιστικές συλλογικότητες και οργανώσεις (σχετική ανακοίνωση από τον Αντιφασιστικό Συντονισμό, την Ανοιχτή Πόλη, αλλά και τον Πειραιά για Όλους για το Σαββατοκύριακο).
Σήμερα, Παρασκευή η Αμάλ θα περιπλανηθεί σε μονοπάτια του Μεταξουργείου, από το Δημόσιο Σήμα μέχρι τη Πλατεία Αυδή, σε μία εγκατάσταση ανοιχτού χώρου με εικόνες από όνειρα ή και εφιάλτες από τον τόπο που άφησε πίσω της.
Αναζητά ένα καταφύγιο και το βρίσκει στον τελευταίο σταθμό της στον Πειραιά, στις 4 και 5 Σεπτεμβρίου. Το Θέατρο της ανοίγει την πόρτα και της προσφέρει ένα γλυκό νανούρισμα. Χίλια πουλιά θα την αποχαιρετήσουν το πρωί στο λιμάνι με ευχές για το μακρύ της ταξίδι που συνεχίζει προς την Ιταλία.
Σημειώνεται ότι κατά το πέρασμά της από τη Λάρισα, και προηγουμένως από τα Μετέωρα, η πορεία της Αμάλ (που είχε τη Χίο πρώτο σταθμό στην Ελλάδα) έγινε στόχος ακροδεξιών που αντιδρούν στην παρουσία μιας κούκλας που συμβολίζει τα παιδιά πρόσφυγες. Τα καλέσματα υποδοχής στην Αθήνα είχαν ακριβώς στόχο να περιφρουρήσουν την πορεία της από πιθανές ακροδεξιές αντιδράσεις.
Κατά τη διάρκεια της διαδρομής της πραγματοποιήθηκαν μουσικοχορευτικά δρώμενα με μια ομάδα μουσικών και χορευτών να ξετυλίγει μαζί της τον αριαδνικό της μίτο. Φτάνοντας στην Τεχνόπολη η Αμάλ συνέχισε να διηγείται την ιστορία της σε μικρούς και μεγάλους, και ακολούθησε εκδήλωση με την μικρή προσφυγοπούλα να έρχεται αντιμέτωπη με έναν μινώταυρο, (εμπνευσμένο από τον ταύρο της Γκερνίκα του Πικάσο, δημιούργημα μελών της UNIMA Hellas).
«Μη μας ξεχνάτε» είναι το μήνυμα που μεταφέρει η 9χρονη Αμάλ που ξεκίνησε από τη Συρία και διασχίζει την Ευρώπη, αναζητώντας τη μητέρα της στη Γη που απλώνεται μπροστά της. Περπατάει από χώρα σε χώρα, γνωρίζει άλλα παιδιά και ανθρώπους, πάντα με την ελπίδα πως κάπου θα υπάρχει γι’ αυτήν το σπίτι που θα μείνει, θα μεγαλώσει, θα μορφωθεί και θα φτιάξει τον δικό της κόσμο.
Φωτ. από την άφιξη της Αμάλ στην Αθήνα, από τον Μάριο Λώλο:
Το «Ταξίδι» της Αμάλ
Το «Ταξίδι» της Αμάλ αποτελεί ένα διεθνές Φεστιβάλ πολιτισμού «σε κίνηση» με καλλιτεχνικές εκδηλώσεις, σινεμά, θέατρο, χορό, μουσική, συναυλίες, πρωτότυπες εικαστικές εγκαταστάσεις και εκπαιδευτικά προγράμματα και δρώμενα, που είναι αφιερωμένο στα παιδιά που αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις χώρες τους και να επαναπροσδιορίσουν τον εαυτό τους από την αρχή.
Αποτελεί παραγωγή του Good Chance Theatre, του θεατρικού οργανισμού που δημιουργεί πρωτοπόρα δημόσια θεάματα (παράσταση «The Jungle» Young Vic, 2017), με τη συμμετοχή διάσημων καλλιτεχνών, μεγάλων πολιτιστικών ιδρυμάτων, κοινωνικών ομάδων και ανθρωπιστικών οργανισμών. Για «Το Ταξίδι» / «Τhe WALK», συνεργάστηκαν με τoν πολυβραβευμένο παραγωγό και σκηνοθέτη Stephen Daldry (Τhe Crown, Billy Elliot, Οι ώρες), τoν συγγραφέα και θεατρικό παραγωγό David Lan ,την παραγωγό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012 στο Λονδίνο Tracey Seaward, και την Handspring Puppet Company (War Horse), τους κορυφαίους δημιουργούς κούκλας στη Νότια Αφρική που παρουσιάζουν θεατρικές παραστάσεις για ενήλικες και παιδιά για περισσότερες από τέσσερις δεκαετίες.
Ο καλλιτεχνικός διευθυντής του Φεστιβάλ είναι ο Αmir Nizar Zuabi, βραβευμένος θεατρικός συγγραφέας και σκηνοθέτης που διετέλεσε αναπληρωτής διευθυντής του θεάτρου Young Vic, είναι επίτιμο μέλος της Ένωσης Ευρωπαϊκών Θεάτρων. Η σκηνοθέτιδα Γιολάντα Μαρκοπούλου είναι η παραγωγός και καλλιτεχνική συνεργάτης του «Ταξιδιού» για την Ελλάδα.
«Μόνη σε μια άγνωστη πόλη, σε μια χώρα ριζωμένη στους μύθους των αρχαίων θεών, η Μικρή Αμάλ αισθάνεται φόβο. Ποια κατεύθυνση πρέπει να ακολουθήσει; Τι γίνεται αν χάσει τον δρόμο της για πάντα; Δένει μια κλωστή, από τον μίτο που έχει καταφτάσει από την Χερσόνησο της Κρήτης, σε ένα κοντινό φανοστάτη, ώστε να αφήνει τα ίχνη της διαδρομής της όσο περπατά στην πόλη. Σύντομα πολλοί άνθρωποι έρχονται να τη συντροφεύσουν, κρατώντας όλοι το δικό τους νήμα. Ολόκληρη η πόλη θα κληθεί να ενωθεί μαζί της, για να δημιουργήσουν από κοινού ένα ζωντανό, συνεργατικό έργο δημόσιας τέχνης, έναν παλιό μύθο σε νέα μορφή με επικεφαλής το Καλλιτεχνικό Δίκτυο Κινητήρας.
Πηγή: left.gr/ Με πληροφορίες από Αυγή
