Πριν από λίγες μέρες, ενώ η προσοχή στη Μέση Ανατολή βρισκόταν στις συνομιλίες μεταξύ του Ιράν και άλλων παγκόσμιων δυνάμεων για την αποκατάσταση της Πυρηνικής Συμφωνίας του Ιράν και την εκ νέου υπογραφή της από τις ΗΠΑ, δημοσιεύθηκε έκθεση του Οργανισμού για την Απαγόρευση των Χημικών Όπλων (OPCW) στη Χάγη των Κάτω Χωρών, η οποία αναφέρει ότι υπάρχουν «εύλογοι λόγοι να πιστεύουμε ότι περίπου στις 21:22 στις 24 Φεβρουαρίου του 2018, ένα στρατιωτικό ελικόπτερο της Αραβικής Πολεμικής Αεροπορίας της Συρίας υπό τον έλεγχο των Δυνάμεων των Τίγρεων χτύπησε την ανατολική Σαρακίμπ ρίχνοντας τουλάχιστον μία φιάλη. Η φιάλη έσπασε και απελευθέρωσε χλώριο σε μεγάλη περιοχή, επηρεάζοντας 12 συγκεκριμένα άτομα».
Αυτός ο νέος ισχυρισμός για τη χρήση χημικών όπλων θα αποτελούσε σαφή παραβίαση της Σύμβασης για τα Χημικά Όπλα, την οποία η συριακή κυβέρνηση υπέγραψε το 2013. Ωστόσο, η Δαμασκός αρνήθηκε έντονα την έκθεση του OPCW. «Η Αραβική Δημοκρατία της Συρίας καταδικάζει, με τον πιο έντονο τρόπο, αυτό που συμπεριλαμβάνεται στην έκθεση της παράνομης αποκαλούμενης «Ομάδας Έρευνας και Αναγνώρισης» και απορρίπτει όλο το περιεχόμενό της», ανέφερε δήλωση του υπουργείου Εξωτερικών.
Δεν είναι η πρώτη φορά που οι συριακές αρχές απορρίπτουν αναφορές του OPCW, καθώς ακολουθούν αναφορές για επιθέσεις στη Ντούμα και τη Γούτα, οι οποίες έχουν επίσης καταδικαστεί. Στην πραγματικότητα, έγγραφα για την έκθεση για την Ντούμα έχουν δημοσιευθεί από τα Wikileaks και δείχνουν το μέγεθος της διαφωνίας από την ίδια την ερευνητική ομάδα του OPCW, όταν η επίσημη έκθεση κατέληγε στο συμπέρασμα ότι η ευθύνη βαρύνει τη συριακή κυβέρνηση. Το γεγονός αυτό αναδεικνύει πολλές ασαφείς συναλλαγές μέσα στον OPCW, ο οποίος υποτίθεται ότι δεν έχει καμία θεσμική ή πολιτική θέση.
Με την κατάσταση του εμφυλίου πολέμου εντός της Συρίας, το πρόβλημα έγκειται στο να πάνε οι ερευνητές στην τοποθεσία των υποτιθέμενων επιθέσεων και στο να διασφαλιστεί η εγκυρότητα των αναφορών των αυτόπτων μαρτύρων και των βίντεο και φωτογραφιών που κυκλοφόρησαν στη συνέχεια στο διαδίκτυο, για να μην αναφέρουμε το τεράστιο πρόβλημα της διασφάλισης ότι τα δείγματα που αποστέλλονται στα εργαστήρια του OPCW δεν «φυτεύτηκαν» από εκείνους με προσωπικά συμφέροντα στην ανατροπή της κυβέρνησης του Μπασάρ αλ Άσαντ.
Το πρόβλημα των αναξιόπιστων αποδεικτικών στοιχείων φάνηκε έντονα από το συμβάν στην Ντούμα, επειδή συνέβη σε μια τοποθεσία όπου ο κυβερνητικός έλεγχος ανακτήθηκε γρήγορα, επιτρέποντας έτσι στους ερευνητές να μπορούν να πάνε. Το πρόβλημα που αναγνώρισαν οι πληροφοριοδότες αυτής της έκθεσης ήταν ότι δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία, δεν υπάρχουν συγκεκριμένες αποδείξεις που να αποδεικνύουν κατηγορηματικά ότι η συριακή κυβέρνηση επιτίθεται στους αντιπάλους της με χημικά.
Αυτό δεν σημαίνει ότι η κυβέρνηση του Άσαντ δεν έχει χρησιμοποιήσει χημικά σε δικούς της ανθρώπους, αλλά αψηφά κάθε λογική να πιστεύει κανείς ότι, γνωρίζοντας πολύ καλά τη διεθνή κατακραυγή που θα προκαλούσε οποιαδήποτε χρήση χημικών όπλων, κάποιος στη Δαμασκό θα έδινε την εντολή να τα χρησιμοποιήσει. Δεν μάθαμε τίποτα από τον πόλεμο στο Ιράκ για τους κατασκευασμένους ισχυρισμούς για όπλα μαζικής καταστροφής; Θα ξεκινήσουμε πραγματικά έναν ακόμα πόλεμο στη Συρία με βάση «εύλογους λόγους να πιστεύουμε»; Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι στη Συρία θα πεθάνουν σίγουρα σε έναν τέτοιο πόλεμο.
Και αυτό είναι ακόμη πιο σοβαρό, διότι η σύγκρουση στη Συρία στην πραγματικότητα είναι ένας πόλεμος δι’ αντιπροσώπων μεταξύ των ΗΠΑ και της Ρωσίας, και αυτή η μάχη διεξάγεται σε αρκετά μέτωπα.
Το 2018, ισχυρισμοί για συμμετοχή της Ρωσίας στη δηλητηρίαση ενός πρώην Ρώσου κατασκόπου και της κόρης του στο Σόλσμπερι της Αγγλίας κατέληξαν σε διπλωματική σύγκρουση που είχε ως αποτέλεσμα την απέλαση δεκάδων Ρώσων διπλωματών που βρίσκονταν σε χώρες σε όλη τη Δύση. Το γεγονός ότι δεν μπόρεσαν ποτέ να βρεθούν στοιχεία που να συνδέουν την υποτιθέμενη δηλητηρίαση με τους δύο Ρώσους υπόπτους που εντοπίστηκαν σε φωτογραφίες, το ασυνάρτητο χρονοδιάγραμμα που πρότεινε η αστυνομία του ΗΒ και η επακόλουθη εξαφάνιση των δύο Ρώσων θυμάτων δεν εμπόδισαν την αντι-ρωσική υστερία στα κυρίαρχα ΜΜΕ να φτάσει στο αποκορύφωμά της.
Και σήμερα, τα νέα έρχονται από την Τσεχική Δημοκρατία προσπαθώντας να κατηγορήσει τη Ρωσία για μια έκρηξη που συνέβη το 2014.
Και εν τω μεταξύ, η σύγκρουση στην Ουκρανία συσσωρεύεται, οι εντάσεις αυξάνονται και η προοπτική ενός πολέμου διαφαίνεται στον ορίζοντα.
Σίγουρα υπάρχουν αυτοί που ωφελούνται από τον πόλεμο, από οποιονδήποτε πόλεμο. Εναπόκειται σε εμάς, ως άτομα, να διασφαλίσουμε ότι, εάν ληφθούν αποφάσεις για τη διεξαγωγή πολέμου, οι πληροφορίες στις οποίες βασίζονται να είναι σωστές.
Σε συνέντευξη πριν λίγες μέρες με τον Dr Piers Robinson του Οργανισμού Μελετών Προπαγάνδας στο Ηνωμένο Βασίλειο, σχετικά με το θέμα της τελευταίας έκθεσης του OPCW, είπε, «Πιστεύω ότι η δημοκρατία απαιτεί από τους ανθρώπους να εργάζονται σκληρά. Οι άνθρωποι πρέπει να σκέφτονται και να σκέφτονται από μόνοι τους, αλλά οι άνθρωποι μπορούν να το κάνουν αυτό. Και νομίζω ότι αν οι άνθρωποι αποκολληθούν από την προσήλωση στα κυρίαρχα ΜΜΕ, υπάρχει πλούσια ποικιλία ανεξάρτητων ΜΜΕ εκεί έξω. Σκεφτείτε και σκεφτείτε από μόνοι σας. Κοιτάξτε τα πρωτότυπα έγγραφα που κυκλοφορούν για τον OPCW. Μην πιστεύετε ούτε τον λόγο ενός δημοσιογράφου ούτε εμένα. Δείτε απλώς τα διαθέσιμα έγγραφα και στη συνέχεια χρησιμοποιήστε τις δικές σας πληροφορίες. Είναι σκληρή δουλειά, αλλά αυτή είναι η δημοκρατία. Πιστεύω ότι η δημοκρατία απαιτεί σκληρή δουλειά από τους πολίτες. Εάν είμαστε απαθείς, χάνουμε τη δημοκρατία.»
Μετάφραση από τα αγγλικά/Επιμέλεια: Pressenza Athens
