Μετά από μήνες αναμονής, το τρένο για τον εμβολιασμό τελικά αναχωρεί από το σταθμό και σύντομα ελπίζουμε να υπάρχει χώρος να επιβιβαστούν όλοι. Είναι ίσως η πρώτη φορά στην ιστορία που κάθε άνθρωπος στον πλανήτη μας αντιμετωπίζει το ίδιο φαινόμενο ταυτόχρονα. Η παγκόσμια κλίμακα αυτής της πανδημίας έχει επανασχεδιάσει τα σύνορα και δοκιμάζει τα θεμέλια της κοινωνίας μας. Έχει δείξει την αποτελεσματικότητα της επιστημονικής κοινότητας, η οποία, με βάση απλές κατευθυντήριες γραμμές, σε λιγότερο από ένα χρόνο κατέληξε με πολλαπλά εμβόλια από διάφορες ηπείρους. Στο αντίθετο άκρο, παρακολουθούμε την κατάρρευση της πολιτικής σφαίρας, όπου δεν υπήρξε σχεδόν καθόλου διεθνής συντονισμός, ανεπαρκής υποστήριξη για την ιατρική κοινότητα και μία καταστροφική έλλειψη επικοινωνίας σχετικά με τον ιό και την εφαρμογή των εμβολιασμών. Ακόμη χειρότερες είναι οι εταιρείες, οι οποίες βασικά κάθονται έξω από την πανδημία, περιμένοντας να κλέψουν οτιδήποτε μπορούν ενώ ταυτόχρονα συγκεντρώνουν την εξουσία τους ακόμα περισσότερο, όπως τα όρνια που τρέφονται με αποδυναμωμένα θηράματα.
Είμαστε μπροστά σε αυτή την περίεργη κατάσταση, με μια διαδικασία εμβολιασμού που μέρα με τη μέρα κερδίζει ορμή και μια εκστρατεία των μέσων ενημέρωσης που υπόσχεται ότι σύντομα «θα επιστρέψουμε στην κανονικότητα». (Στην πρώτη του σημαντική ομιλία, ο Πρόεδρος Μπάιντεν καυχήθηκε ότι «Οι ΗΠΑ θα μπορούσαν να επιστρέψουν σε κάποια κανονικότητα μέχρι τις 4 Ιουλίου».) Αυτό είναι τρελό: κανείς δεν θέλει να επιστρέψει στην κανονικότητα, όταν «κανονικότητα» σημαίνει βία κατά των γυναικών, οικογένειες που ζουν σε συνθήκες φτώχειας, ανούσιες δουλειές, μολυσμένος αέρας και νερό, διαχωρισμένα σχολεία, ρατσιστικές θρησκείες, ανήθικοι στρατιωτικοί προϋπολογισμοί και διεφθαρμένοι πολιτικοί. Αυτή η «κανονικότητα» εμποδίζει την εξελικτική διαδικασία της ανθρωπότητας να ξεπεράσει τον πόνο και την οδύνη και υπονομεύει την κατασκευή ενός πολύμορφου και μη-βίαιου παγκόσμιου ανθρώπινου έθνους. Ακολουθούν μερικά συνώνυμα της κανονικότητας: συνηθισμένο, σύνηθες, τυπικό, στάνταρ, κοινό, αναμενόμενο, απλό, βαρετό, μηχανικό. Σας ερωτώ, ποιος θέλει να ζήσει σε μια κοινωνία της κανονικότητας;
Οι άνθρωποι του κόσμου δεν υπέμειναν αυτή την πανδημία και υπέστησαν όλη αυτή την ταλαιπωρία για το τίποτα. Όλοι γνωρίζουν ότι τα πράγματα πρέπει να αλλάξουν παντού. Είναι η στιγμή να εξανθρωπίσουμε τη γη, μια ευκαιρία να αποκτήσουμε μια νέα προοπτική για τη ζωή και να σφυρηλατήσουμε μια νέα εικόνα του συλλογικού μας μέλλοντος. Πρέπει να εξανθρωπιστεί η σχέση μεταξύ πολιτισμών, πρέπει να εξανθρωπιστούν οι επιχειρήσεις και τα οικονομικά συστήματα, πρέπει να εξανθρωπιστεί η κοινωνική συμμετοχή και η πολιτική εκπροσώπηση, πρέπει να εξανθρωπιστεί η σχέση μας με τη φύση και τον πλανήτη μας. Το νόημα της ζωής μας πρέπει να εξανθρωπιστεί.
Όπως είδαμε με την πανδημία και πριν από αυτό με την κλιματική αλλαγή, ο κόσμος είναι ένας και αλληλένδετος. Τώρα, οι άνθρωποι χρειάζονται να αισθάνονται ένα και αλληλένδετοι. Η δύναμή μας είναι η οικουμενικότητά μας. Όλα πρέπει να είναι για όλους. Δεν μπορούμε να εμβολιάσουμε μερικούς και όχι όλους. Δεν μπορούμε να έχουμε κάποιους να εργάζονται για την κλιματική αλλαγή και άλλους να ρυπαίνουν σαν τρελοί. Δεν μπορούμε να έχουμε κάποια έθνη με τρόφιμα να βομβαρδίζουν άλλα με κοινότητες που λιμοκτονούν. Δεν μπορούμε να έχουμε μερικές χώρες με πυρηνικά όπλα και άλλες να εκφοβίζονται σαν παιδιά σε παιδική χαρά. Δεν μπορούμε να έχουμε οικογένειες με πολλά σπίτια και άλλες που ζουν στο δρόμο. Δεν μπορούμε να έχουμε μερικά παιδιά με φορητούς υπολογιστές και σύνδεση wifi και άλλα χωρίς καν μεσημεριανό φαγητό. Ας σταματήσουμε να προσπαθούμε να βρούμε μια αποσπασματική λύση, δίνοντας λίγα σε ορισμένους και όχι σε άλλους. Δεν μπορούμε πλέον να αφήνουμε το Σύστημα να παίζει το χαρτί της «δύναμης της διαίρεσης» στην πολιτική του. Το «Διαίρει και βασίλευε» ήταν μια ρωμαϊκή πρακτική για ομάδες με μακροχρόνιες βεντέτες σε πολύ κοντινή απόσταση μεταξύ τους, ώστε οι συνεχείς διαμάχες τους να τους αποτρέψουν από το να συνεργαστούν για να ανατρέψουν την ρωμαϊκή κυριαρχία. Εξακολουθεί να είναι η κυρίαρχη τακτική σήμερα και πρέπει να είμαστε προσεκτικοί για να μην επιτρέψουμε τη χρήση της εναντίον μας.
Είμαστε οι εργαζόμενοι της πρώτης γραμμής του μέλλοντος της ανθρωπότητας, αγωνιζόμενοι κατά της απάθειας και του μηδενισμού, αγωνιζόμενοι για τη σύγκλιση της πολυμορφίας, συσπειρωμένοι κατά της αδικίας μέσω της ενεργής μη-βίας και προωθώντας τα ίσα δικαιώματα και τις ίσες ευκαιρίες για όλους τους ανθρώπους. Θα χρειαστούμε την ενέργεια, τις ιδέες και την προσπάθεια όλων, αν πρόκειται να εκμεταλλευτούμε αυτήν την ευκαιρία και, ελπίζω, τελικά, να μην επιστρέψουμε ποτέ στην κανονικότητα.
Μετάφραση από τα αγγλικά: Pressenza Athens
