Ελάχιστος μισθός, αμειβόμενες διακοπές, δικαίωμα ίδρυσης συνδικάτου: μετά από μια εξαετή νομική μάχη, το Ανώτατο Δικαστήριο του Ηνωμένου Βασιλείου απέρριψε την έφεση της Uber στις 19 Φεβρουαρίου, δηλώνοντας ότι οι οδηγοί της είναι υπάλληλοι και όχι αυτοαπασχολούμενοι και άρα μπορούν να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους.
Η απόφαση αναγνώρισε ότι «η υπηρεσία μεταφοράς που εκτελείται από τους οδηγούς και προσφέρεται στους επιβάτες μέσω της εφαρμογής της εταιρείας ορίζεται αυστηρά και ελέγχεται από την Uber». Το δικαστήριο έκρινε επίσης ότι οι οδηγοί πρέπει να θεωρούνται υπάλληλοι της εταιρείας από τη στιγμή που ενεργοποιούν την εφαρμογή και όχι μόνο όταν έχουν επιβάτες στο αυτοκίνητο.
Αυτή η καταδίκη αποτελεί μέρος ενός αυξανόμενου διεθνούς κινήματος για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων των εργαζομένων στην οικονομία της περιστασιακής απασχόλησης, το οποίο αμφισβητεί την εξίσωσή τους με τους αυτοαπασχολούμενους.
Πέρυσι, η ισπανική κυβέρνηση ανακοίνωσε τον Ιούνιο ότι είχε ξεκινήσει τη διαδικασία για την επικύρωση ενός νόμου που διορθώνει την ταξινόμηση των εργαζομένων σε ψηφιακές πλατφόρμες, επίσης μετά από αρκετές νομικές διαμάχες.
Τον Αύγουστο, ένα εφετείο της Καλιφόρνιας επικύρωσε απόφαση που διέταζε την Uber και τη Lyft να προσλάβουν τους οδηγούς τους ως εργαζόμενους. Τρεις μήνες αργότερα, ωστόσο, οι ψηφοφόροι της Καλιφόρνιας εκφράστηκαν υπέρ της Πρότασης 22, εξαιρώντας ουσιαστικά τις ψηφιακές εταιρείες από το νέο νόμο που επέκτεινε την υποχρέωση πρόσληψης των εργαζομένων της οικονομίας της περιστασιακής απασχόλησης.
Άλλες στρατηγικές διαφορές έχουν ξεκινήσει σε αρκετές χώρες, όπως η Βραζιλία, η Γαλλία, η Ιταλία, οι Κάτω Χώρες και στις πολιτείες της Νέας Υόρκης και της Πενσυλβάνιας.
Μετάφραση από τα ιταλικά: Pressenza Athens
