Τα πρακτορεία Τύπου AFP και dpa και οι αναφορές της Handelsblatt σχετικά με μια σοβαρή διαδικασία σε αυτό το θέμα προκαλούν ανησυχία. Η έξοδος, που θεωρούταν ότι ήταν ασφαλής, επέστρεψε στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων από τους φορείς. Οι προθέσεις τους είναι εν μέρει προφανείς.
Μια απόφαση του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου στην Καρλσρούη καθιστά απαραίτητο έναν νέο κανονισμό για τις αξιώσεις αποζημίωσης των φορέων εκμετάλλευσης των πυρηνικών σταθμών ενέργειας, αναφέρουν τα πρακτορεία. Δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η πρώτη επιλογή των φορέων ήταν και είναι η συνέχιση των 17 πυρηνικών σταθμών παραγωγής ενέργειας στη Γερμανία. Όχι η έξοδος, ειδικά επειδή οι γειτονικές χώρες διατηρούν σε λειτουργία τις πυρηνικές εγκαταστάσεις τους. Η ανησυχία εντείνετε από τα νέα της Handelsblatt ότι το Ομοσπονδιακό Συνταγματικό Δικαστήριο ζητά την πλήρη αναθεώρηση του νόμου για την έξοδο. Αυτό θα μπορούσε επίσης να αφορά ζητήματα μεταγενέστερης εξόδου ή ακόμη και μη εξόδου εκτός από την επανεκτίμηση.
Η θεμελιωδώς ορθή απόφαση για σταδιακή κατάργηση καλώς εχόντων των πραγμάτων θα αντέξει, συμπεριλαμβανομένης της επίγνωσης ότι τα πυρηνικά εργοστάσια αποτελούν πηγές κινδύνου για τους ανθρώπους που ζούνε και για τις μελλοντικές γενιές (τελική αποθήκευση). Η έξοδος πρέπει αναμφίβολα λοιπόν να πραγματοποιηθεί.
Είναι καθήκον των μελών του κοινοβουλίου και της κυβέρνησης να προστατεύουν τον πληθυσμό από τον κίνδυνο. Το γερμανικό σύνταγμα καθορίζει τις ενέργειες των κρατικών οργάνων και των εμπορικών επιχειρήσεων.
Η ανησυχία της έκθεσης βασίζεται επίσης στο γεγονός ότι οι φορείς επιδιώκουν να λύσουν το πακέτο εξόδου στο ανώτατο δικαστήριο. Επισήμως, η πρόκληση του ανώτατου δικαστηρίου αφορά αρχικά υψηλότερα χρηματικά ποσά για τους φορείς των πυρηνικών σταθμών, σχετικά με εγωιστικές κατηγορίες που δεν αποτελούν αντικείμενο του συντάγματος. Το φανάρι γίνεται κόκκινο για τους κυβερνητικούς διαπραγματευτές.
Τα σημεία διαφωνίας είναι πιθανώς στον υπολογισμό των χαμένων κερδών, εάν τέτοιες αξιώσεις είναι νόμιμες. Οι δικηγόροι και οι οικονομολόγοι διαφωνούν ως προς αυτό. Οι παράμετροι βάσης και υπολογισμού βρίσκονται στους τομείς της κερδοσκοπίας. Η λογική του καπιταλιστικού συστήματος συνήθως υποδηλώνει το «ναι» όταν πρόκειται για αξιώσεις των μεγάλων.
Ούτε τα δικαστήρια έχουν διευκρινίσει οριστικά ποιος είναι υπεύθυνος για το κόστος απόρριψης από τις διαδικασίες παραγωγής αυτού του τύπου. Ένα έργο που δεν έχει ακόμη επιλυθεί για την επιστήμη και τους βουλευτές.
Το αν η ΕΕ έχει λόγο πάνω σε αυτό, όπως πιστεύουν οι δικηγόροι των φορέων, είναι μέρος του οπλοστασίου ελιγμών για αυτού του είδους τις διαπραγματεύσεις. Η Γερμανία δεν έχει παραδώσει την κυριαρχία της στην ΕΕ σε θεμελιώδη θέματα ασφάλειας για τον πληθυσμό της.
Η Berliner Zeitung, στις 13 Νοεμβρίου 2020, επικεντρώθηκε στα νέα σχετικά με την απόφαση του Ανώτατου Δικαστηρίου με τις λέξεις «Ακριβό φιάσκο». Δεν είναι ακόμη δυνατό να κριθεί εάν η συμφωνία που είχε συμφωνηθεί προηγουμένως είναι φιάσκο. Το αν είναι ακριβότερή δεν λαμβάνει υπόψη το κόστος μιας πυρηνικής καταστροφής. Σύμφωνα με την Google, 270 δισεκατομμύρια δολάρια κόστισε για τη Φουκουσίμα. Μια παρόμοια τάξη μεγέθους δίνεται για το Τσερνομπίλ.
Παρεμπιπτόντως, η κυβέρνηση δεν ανάγκασε τους φορείς εκμετάλλευσης να παράγουν ενέργεια χρησιμοποιώντας πυρηνική ενέργεια. Οι επίσημες άδειες λειτουργίας εκδίδονται και σε άλλα ζητήματα που σχετίζονται με την εφαρμογή ενός συστήματος μεγάλης κλίμακας.
Μετάφραση από τα γερμανικά/Επιμέλεια: Pressenza Athens
