Δυόμιση λεπτά για κάθε στολή. Αυτός είναι ο απαιτούμενος χρόνος για να ράψουν οι εργάτριες μία στολή, να τη σιδερώσουν και να την πακετάρουν. Αυτό σημαίνει 25 στολές σε μία ώρα, 200 σε ένα οκτάωρο εργασίας. Ο μισθός, είναι ο κατώτατος, δηλαδή 300 δολάρια τον μήνα, με τις πληρωμές συνήθως να καθυστερούν. Κάθε στολή της μάρκας Gray’s Anatomy Scrubs θα πουληθεί μέσω Amazon για 30 δολάρια.
Η βιοτεχνία Florenzi βρίσκεται στο Σογιαπάνγκο, ένα βιομηχανικό προάστιο της πρωτεύουσας Σαν Σαλβαδόρ και έχει ως πελάτες εταιρίες όπως η Pierre Cardin. Για τη Florenzi και άλλες βιοτεχνίες που δουλεύουν για πολυεθνικές, σύμφωνα με νόμο του 1998, προβλέπονται φοροαπαλλαγές, με την προϋπόθεση να προσλαμβάνουν φθηνό εργατικό δυναμικό. Μεταξύ του 2015 και του 2019 απασχολήθηκαν σε τέτοιες θέσεις εργασίας 63.000 άτομα, στην πλειονότητα τους γυναίκες.
Όταν ξέσπασε το πρώτο κύμα της πανδημίας τον περασμένο Μάρτιο, ο πρόεδρος της χώρας, Ναγίμπ Μπουκέλε, διέταξε το ολικό κλείσιμο 152 βιοτεχνιών και τηλεφωνικών κέντρων, εξαιτίας του υψηλού συνωστισμού των εργαζομένων σε αυτούς τους χώρους. Αυτό προκάλεσε μείωση της τάξης του 20% στα έσοδα αυτών των επιχειρήσεων για το 2020. Πολλοί από τους ιδιοκτήτες έκλεισαν τις βιοτεχνίες τους αφήνοντας το προσωπικό απλήρωτο. Η Florenzi ήταν μία από αυτές. Ο ιδιοκτήτης, Sergio Pineda, γόνος γνωστής οικογενείας της ολιγαρχίας της χώρας, ο οποίος χρωστάει στις εργάτριες μισθούς τεσσάρων μηνών και ασφαλιστικές εισφορές ετών, πρότεινε ως συμβιβασμό να τους δώσει… μεταχειρισμένες ραπτομηχανές. Κάποιες δέχτηκαν τον συμβιβασμό αλλά 113 είπαν όχι. Δοκίμασαν να κινηθούν νομικά, αλλά μέχρι στιγμής δεν έχουν δικαιωθεί. Από τις 8 Ιουλίου 2020, λοιπόν, αυτές οι 113 πρώην εργάτριες της Florenzi κατέλαβαν την εγκαταλειμμένη βιοτεχνία και την ονόμασαν «Fábrica Florenzi». Ο αγώνας τους έγινε γνωστός σε ολόκληρη το Ελ Σαλβαδόρ αλλά και σε γειτονικές χώρες τον περασμένο Αύγουστο, όταν εκείνες διαδήλωναν έξω από το Υπουργείο Εργασίας και τις «ανακάλυψαν» οι δημοσιογράφοι.
Φωτογραφία: Από τη σελίδα desinformemos
Πέντε μήνες αργότερα, 106 από τις εργάτριες συνεχίζουν να αντιστέκονται ενάντια σε ένα νεοφιλελεύθερο σύστημα, στο οποίο οι φτωχοί ράβουν λαμβάνοντας ψίχουλα, για να ντύνονται οι πλούσιοι. Αυτή η κατάληψη όμως, ξεφεύγει από το κλασικό μοντέλο εργατικής διαμαρτυρίας. Με το πέρασμα των μηνών, η Fábrica Florenzi μετατράπηκε επιπλέον σε έναν φεμινιστικό χώρο. Οι γυναίκες που μένουν εκεί διοργανώνουν εκδηλώσεις και κύκλους συζητήσεων σχετικά με την την έμφυλη βία, την απλήρωτη οικιακή εργασία, το δικαίωμα στην έκτρωση.
Η κατάληψη απειλείται με εκκένωση από την αστυνομία. Ωστόσο, εξακολουθεί να δέχεται την αλληλεγγύη πολλών κινημάτων και απλών ανθρώπων, οι οποίοι συνεισφέρουν με τρόφιμα, οικονομική, ακόμα και ιατρική βοήθεια. Κάθε μέρα στις 5 το πρωί οι γυναίκες αρχίζουν να οργανώνονται και να ετοιμάζουν το πρωινό τους. Καθώς βλέπουν τα ακινητοποιημένα μηχανήματα, συζητάνε:
– Σκεφτείτε όλα αυτά να ήταν δικά μας; Τι θα κάναμε;
– Θα τα λειτουργούσαμε όπως γνωρίζουμε.
Περιμένουμε με αγωνία να δούμε πώς θα εξελιχθεί ο αγώνας τους…
Πηγή: desinformemos
Μετάφραση από ισπανικά: tierralibertad.com
