Ενάμιση χρόνο πριν οι ευρωπαϊκές συντακτικές ομάδες του πρακτορείου μας πρότειναν στο Παγκόσμιο φόρουμ ΜΜΕ που διοργανώνει κάθε χρόνο η Deutsche Welle (που παρεμπιπτόντως είναι και μιντιακός εταίρος του PRESSENZA) να φιλοξενήσει μια εκδήλωση γύρω από το θέμα της δίκης της Χρυσής Αυγής. Θα καλούσαμε με έξοδα του δικού μας πρακτορείου ειδήσεων την ομάδα του Golden Dawn Watch με σκοπό να μιλήσουμε για τη διαδικασία της δίκης και να εστιάσουμε επίσης στις κοινωνικοπολιτικές πλευρές της. Δυστυχώς η πρότασή μας απορρίφθηκε. Αυτό είναι ένα παράδειγμα του πως τα μεγάλα μίντια δεν χρησιμοποίησαν επαρκώς ή δεν ασχολήθηκαν καθόλου με τις ευκαιρίες κάλυψης του θέματος, παρά το γεγονός ότι απειλεί τη δημοκρατία στις ευρωπαϊκές κοινωνίες και η άνοδος του νεοφασισμού γίνεται, “μια αυξανόμενη ανησυχία για το κοινό μας μέλλον”, σύμφωνα με τα λόγια που χρησιμοποιούν συχνά πυκνά.
Η Τετάρτη 7 Οκτωβρίου, είναι η μέρα που θα ανακοινωθεί η δικαστική απόφαση για τη δίκη της Χρυσής Αυγής. Μιλάμε για τη νεοφασιστική οργάνωση που ιδρύθηκε τη δεκαετία του ’80 και απέκτησε ανά τις δεκαετίες δύναμη, υποστηριζόμενη από άλλες πολιτικές δυνάμεις και χρησιμοποιώντας ακροδεξιά ατζέντα και πρακτικές: βία απέναντι στους μετανάστες, στρατιωτικοποίηση των μελών της, νέα εθνικιστικά αντανακλαστικά που αφορούσαν τα πολιτικά θέματα που είχαμε με τη γειτονική μας Μακεδονία για το όνομα και την ιστορία της περιοχής της Μακεδονίας αλλά και εκμεταλλευόμενη την ένταση με την Τουρκία στα σύνορα με τον Έβρο. Η οικονομική κρίση στα τέλη του 2000 ήταν η κατάλληλη στιγμή για να μετατραπεί αυτό το μόρφωμα σε πολιτική δύναμη, που για μια ακόμα φορά είχε “πλάτες” από πολιτικές δυνάμεις, που και οι ίδιες υποστήριζαν ακροδεξιά ατζέντα. Η Χρυσή Αυγή καταφέρνει να χρησιμοποιήσει την οικονομική κρίση, να διαμορφώσει μια ρητορική γεμάτη ιστορικές στρεβλώσεις και μίσος, να χρησιμοποιεί τη βία εναντίον των μεταναστών και των ΛΟΑΤΚΙ, να σκορπά το φόβο παντού στους δρόμους με τα τάγματα εφόδου, να διοργανώνει “καθαρά” συσσίτια μόνο για έλληνες/ίδες, να βοηθά τους ηλικιωμένους ψηφοφόρους και τελικά να εκλεγεί στο ελληνικό κοινοβούλιο το 2012 και λίγο αργότερα να πατήσει τις αίθουσες και του ευρωκοινοβουλίου. Μαύρα χρόνια για την κοινοβουλευτική δημοκρατία.
