Με το βιβλίο «Exposing Lies of the Empire» (στα αγγλικά από τις εκδόσεις PT. Badak Merah Semesta, 2015) γνώρισα για πρώτη φορά την σπουδαία δημοσιογραφία του Αντρέ Βλιτσέκ, που συνθέτει αξέχαστες αφηγήσεις του δυτικού ιμπεριαλισμού και του καπιταλιστικού φονταμενταλισμού. Θεωρείται ευρέως ένας από τους πιο προικισμένους στοχαστές του κόσμου και παρόλο που δεν τον γνώριζα προσωπικά, πάντα ανυπομονούσα να διαβάσω τα άρθρα του. Τα λόγια του πήγαζαν από την άμεση προσωπική εμπειρία στις πρώτες γραμμές των πεδίων μάχης ή οπουδήποτε υπέφερε και αγωνίστηκε η ανθρωπότητα. Ήξερε τις παραγκουπόλεις όπως και τα παλάτια και τα χωριά που είχαν βομβαρδιστεί. Ήταν ένας πραγματικός επαναστάτης, που αγωνιζόταν για την κατώτερη τάξη, κομμουνιστής όλη του τη ζωή και υποστηρικτής της κινεζικής παγκοσμιοποίησης, την οποία χαρακτήριζε ωφέλιμη για τις πρώην αποικιοκρατoύμενες χώρες σε όλο τον κόσμο.
Ένας φιλόσοφος, σκηνοθέτης, εξαιρετικός ερευνητής δημοσιογράφος, θα λείψει από εκατομμύρια ανώνυμους που αγωνίστηκαν για δικαιοσύνη και λύτρωση από τις δυνάμεις της αποικιοκρατίας, του παρελθόντος και του παρόντος.
Πέθανε αιφνίδια τη νύχτα στις 22 Σεπτεμβρίου όταν ταξίδευε με αυτοκίνητο με οδηγό μαζί με τη σύζυγό του από την Σαμψούντα στη Μαύρη Θάλασσα στην Τουρκία στην Κωνσταντινούπολη. Όταν έφτασαν νωρίς το πρωί σε ένα ξενοδοχείο, η γυναίκα του προσπάθησε να τον ξυπνήσει, αλλά ήταν νεκρός. Η τουρκική αστυνομία διέταξε εγκληματολογική ανάλυση για τον μυστηριώδη απροσδόκητο θάνατό του.
Αποκάλυψε ευρέως γνωστές φρικαλεότητες από το Αφγανιστάν μέχρι τη Συρία, το Ιράκ, το Ιράν, το Σουδάν, την Αργεντινή, τη Χιλή, το Περού, το Χονγκ Κονγκ και την Σιντζιάνγκ. Όχι μόνο αποκάλυψε την αδίστακτη εξουσία των κυβερνώντων ελίτ με την πένα του, αλλά ταξίδεψε για να δει τι ήταν αλήθεια, τι ήταν ψέματα, τι ήταν σοκαριστικό. Ακολουθώντας τα βήματά του οδηγείται κανείς σε μια ανησυχητική λιτανεία του «σοκαριστικού».
Μόλις πρόσφατα στο Χονγκ Κονγκ, έδωσε μια προσωπική τηλεοπτική συνέντευξη 20 λεπτών στο DotDotNews. Εδώ είναι ο σύνδεσμος όπου ο Αντρέ Βλιτσέκ λέει τη δική του ιστορία. Είναι πραγματικά μια ξεχωριστή ιστορία: https://www.youtube.com/watch?v=7CnSXBOrHMc&feature=youtu.be (αγγλικά)
Στη συνέντευξη, δηλώνει: «Παλεύω ενάντια σε οτιδήποτε θα μπορούσε να περιγραφεί ως ιμπεριαλισμός… ως κάτι που ανατρέπει τις λαϊκές κυβερνήσεις… επιβάλλοντας μια ιδεολογία στους ανθρώπους… βασικά, αυτό που κάνει η Δύση για δεκαετίες και αιώνες μέσω αποικιοκρατικής και ύστερα ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας στον κόσμο… Έτσι, πηγαίνω παντού όπου οι χώρες καταστρέφονται».
Στο Ανατολικό Τιμόρ όπου έκανε γυρίσματα το 1996, ο Ινδονησιακός στρατός τον συνέλαβε και τον κρέμασε από το ταβάνι και τον βασάνιζε για 24 ώρες. Μετά από αυτό, δεν μπορούσε να χρησιμοποιήσει το αριστερό του χέρι για ένα χρόνο. Έκανε ρεπορτάζ για το πραξικόπημα της Ινδονησίας που υποστηρίχθηκε από τις ΗΠΑ το 1965 σε μια ταινία με τίτλο «Downfall», σε παραγωγή και σκηνοθεσία του Αντρέ. Χρειάστηκε 15 χρόνια για να ολοκληρώσει την ταινία κατά τη διάρκεια της οποίας καταδικάστηκε δύο φορές σε θάνατο. Είναι πιθανότατα ένας από τους μοναδικούς δημοσιογράφους στον κόσμο του οποίου το σώμα είναι γεμάτο με σημάδια μάχης λόγω βασανιστηρίων ή/και άμεσης εγγύτητας σε ζώνες μάχης.
Με τα λόγια του: «Η φρικτή κατάσταση του κόσμου που είδα σε όλες τις χώρες, σε όλα τα μέρη του πλανήτη, σε περισσότερες από 160 χώρες… Είμαι πεπεισμένος ότι μόνο ο αγώνας ενάντια στον ιμπεριαλισμό μπορεί να σώσει δισεκατομμύρια ανθρώπους που βασανίζονται και καταστρέφονται για όλους αυτούς τους αιώνες… ο Δυτικός ιμπεριαλισμός είναι το μόνο πρόβλημα που έχει αυτός ο πλανήτης».
RIP Αντρέ Βλιτσέκ.
Μετάφραση από τα αγγλικά: Pressenza Athens
Σχετικά άρθρα:
Πλύση εγκεφάλου εναντίον εκπαίδευσης: ή πώς η Δύση προάγει την παγκόσμια “πνευματική βλακεία” του Αντρέ Βλιτσέκ
