Γράφει η Emily Beamont

Ο δορυφόρος της Nasa που παρατηρεί τη γη με παλμούς λέιζερ από την επιφάνεια του πάγου για να μετρήσει τις αλλαγές στα φύλλα πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής.
Όπως ανέφεραν οι επιστήμονες, το λιώσιμο των πάγων και το συρρικνωμένο φύλλο πάγου της Ανταρκτικής και της Γροιλανδίας ήταν υπεύθυνοι για την αύξηση της στάθμης της θάλασσας κατά 14 χιλ. από το 2003.

Η μελέτη χρησιμοποίησε έναν προηγμένο δορυφόρο παρατήρησης της Γης που ξεκίνησε από την αμερικανική διαστημική υπηρεσία της Nasa, ο οποίος με παλμούς λέιζερ από την επιφάνεια του πάγου βοηθάει στη μέτρηση των αλλαγών στα φύλλα πάγου της Γροιλανδίας και της Ανταρκτικής για 16 χρόνια.

Εάν διαπιστωθεί, η απώλεια πάγου από την Ανταρκτική και τη Γροιλανδία αντισταθμίζει τα ωφέλη από το συσσωρευμένο χιόνι.

Πάγος

Ως αποτέλεσμα, οι δύο περιοχές ευθύνονται για την αύξηση της στάθμης της θάλασσας κατά 14 χιλ (0,55in) στους παγκόσμιους ωκεανούς από το 2003, σύμφωνα με τη μελέτη που δημοσιεύθηκε στο περιοδικό Science.

Τα ευρήματα προέρχονται από την έρευνα της Nasa στην επιφάνεια του πάγου, το Cloud και το Elevation Satellite 2 (ICESat-2), το οποίο ξεκίνησε σε τροχιά το φθινόπωρο του 2018 και άρχισε να λαμβάνει λεπτομερείς παγκόσμιες μετρήσεις ύψους, συμπεριλαμβανομένων των παγωμένων περιοχών της Γης.

Μια ομάδα με επικεφαλή, μία όμαδα ερευνητών στο Πανεπιστήμιο της Ουάσιγκτον συνέκρινε τα δεδομένα με μετρήσεις που έγιναν από το αρχικό ICESat από το 2003 έως το 2009, για να παρατηρήσουν τι συνέβαινε στον πάγο στην Ανταρκτική και τη Γροιλανδία.

Ο επικεφαλής συγγραφέας Μπέντζαμιν Σμιθ, ένας παγετωνολόγος στο Πανεπιστήμιο της Ουάσινγκτον, δήλωσε: ‘’Αν παρακολουθήσετε έναν παγετώνα ή ένα φύλλο πάγου για ένα μήνα ή ένα χρόνο, δεν πρόκειται να μάθετε πολλά για το τι κάνει το κλίμα σε αυτό.

“Έχουμε τώρα ένα διάστημα 16 ετών μεταξύ ICESat και ICESat-2 και μπορούμε να είμαστε πολύ πιο σίγουροι ότι οι αλλαγές που βλέπουμε στον πάγο έχουν να κάνουν με τις μακροπρόθεσμες αλλαγές στο κλίμα’’.

Ροή

‘’Το ICESat-2 είναι ένα πραγματικά αξιοσημείωτο εργαλείο για την πραγματοποίηση αυτών των μετρήσεων. Βλέπουμε μετρήσεις υψηλής ποιότητας που καλύπτουν και τα δύο φύλλα πάγου, οι οποίες μας επιτρέπουν να κάνουμε μια λεπτομερή και ακριβή σύγκριση με τα δεδομένα του ICESat’’.
Η μελέτη διαπίστωσε ότι το φύλλο πάγου της Γροιλανδίας έχασε κατά μέσο όρο 200 δισεκατομμύρια τόνους πάγου ετησίως και το φύλλο πάγου της Ανταρκτικής έχασε κατά μέσο όρο 118 δισεκατομμύρια τόνους. Μόνο ένα δισεκατομμύριο τόνοι πάγου αρκούν για να γεμίσουν 400.000 πισίνες Ολυμπιακών διαστάσεων.

Στη Γροιλανδία, οι παράκτιοι παγετώνες έχουν αραιωθεί, με τις θερμότερες θερμοκρασίες του καλοκαιριού να λιώνουν τον πάγο στην επιφάνεια των παγετώνων και τα φύλλα πάγου, και σε ορισμένα μέρη το ζεστό θαλασσινό νερό διαβρώνει τον πάγο στο μπροστινό μέρος των παγετώνων.
Στην Ανταρκτική, το φύλλο πάγου γίνεται πιο παχύ σε τμήματα του εσωτερικού της ηπείρου, το οποίο οι επιστήμονες πιστεύουν ότι είναι πιθανό να οφείλεται σε αυξημένες χιονοπτώσεις, αλλά αντισταθμίζονται με τις απώλειες γύρω από τις ακτές.

Τέλος, όπως ανέφεραν οι ερευνητές, τα πλωτά κομμάτια πάγου λιώνουν ως αποτέλεσμα θερμότερων ωκεανών, και οδηγούν στην αύξηση του πάγου από παγετώνες και φύλλα πάγου που ρέουν στον ωκεανό.

Η συγγραφέας

Η Emily Beamont είναι η περιβαλλοντική ανταποκρίτρια του PA (Press Association=Εθνικό Πρακτορείο Ειδήσεων για το Ηνωμένο Βασίλειο και την Ιρλανδία).α

Μετάφραση από τα αγγλικά: Pressena Athens

Μπορείτε να βρείτε το αρχικό άρθρο εδώ